Όσοι πιστεύουν στην ελπίδα για μια νέα σελίδα στην ιστορία της Κύπρου -σε μια ενωμένη και ελεύθερη πατρίδα- δεν στέκονται στις εντυπώσεις, αλλά στην ουσία. Και η ουσία της βούλησης για πρόοδο και, επιτέλους, λύση στο Κυπριακό, μετριέται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και στην αποφασιστικότητα του κάθε ηγέτη.

Αφορμές για να «μολύνεται» ο αέρας της αισιοδοξίας πάντα θα υπάρχουν, όσο οι μνήμες πονούν.

Η σημαία της κατοχής, για παράδειγμα, στον Πενταδάκτυλο είναι ένα στοιχείο καθημερινής επιμόλυνσης της πληγής του κυπριακού δράματος.

Και για να τελειώνουμε -ώστε να μη χρειάζεται ορισμένοι συνάδελφοι να μας κάνουν υποδείξεις και μαθήματα πολιτικής- ο Μιχάλης Χατζηπαντέλας, του οποίου η προσπάθεια και το έργο στις Βρυξέλλες δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, κατέθεσε μια τροπολογία για τη δημιουργία μνημείου θυμάτων της τουρκικής εισβολής. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.

Φ.Δ