Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και πιανίστες και από τους λίγους που η δουλειά τους τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης. Με σπουδές στο Ωδείο Αθηνών και στο Royal College of Music, ο Θοδωρής Οικονόμου έχει στο ενεργητικό του σπουδαίες συνεργασίες όπως αυτές με τον Θεοδωράκη, τον Μαρκόπουλο, τον Μικρούτσικο, τον Σαββόπουλο, τη Φαραντούρη, τον Lucio Dalla, τη Lara Fabian και τόσους άλλους. Θεωρείται, επίσης, ένας από τους κορυφαίους συνθέτες θεατρικής και κινηματογραφικής μουσικής στην Ελλάδα και έχει γράψει μουσική για περισσότερες από εβδομήντα θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το ΚΘΒΕ και πολλά άλλα θέατρα. Τον συναντώ με αφορμή την πρόσφατη συνεργασία μας για τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» στο Εθνικό Θέατρο, καθώς και το αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου που ετοίμασε μαζί με τον Γιάννη Κότσιρα και το οποίο παρουσίασαν για πρώτη φορά στην Κύπρο τον μήνα που μας πέρασε.
Ξεκινάμε την κουβέντα μας με τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία». Τον ρωτάω πώς προέκυψε η δουλειά αυτή και πώς αισθάνεται για την τεράστια επιτυχία που είχε: «Πριν ένα χρόνο από σήμερα χτύπησε το τηλέφωνό μου και ο Θοδωρής Αμπαζής, αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, μου πρότεινε να μετατρέψω σε μιούζικαλ μία πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή που είχε δει ο Στάθης ο Λιβαθινός εκείνη την εποχή στο Λονδίνο. Τις επόμενες μέρες συναντηθήκαμε και αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω σε αυτό το πλάνο. Χριστούγεννα 2018, Θέατρο Rex, «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Ντίκενς, μια παράσταση για μεγάλους και μικρούς, ίσως η πιο όμορφη -γνωστή- ιστορία στην παγκόσμια λογοτεχνία. Ένα χρόνο μετά αυτό έγινε πράξη. Μαζί με τον σκηνοθέτη Γιάννη Μόσχο με τον οποίο είχαμε μία άριστη συνεργασία, πολύ δημιουργική και μαζί σου Σταύρο όπου εργαζόμαστε χρόνια και νιώθουμε συγγενείς καλλιτεχνικά, καταφέραμε και φτιάξαμε ένα καινούργιο μιούζικαλ, δημιουργήσαμε τον δικό μας κόσμο, ένα κόσμο πρωτότυπο, ένα κόσμο ονειρικό, φτιάξαμε ένα έργο με στόχο τη βαθιά συγκίνηση. Είμαι πάρα πολύ ευτυχής για το αποτέλεσμα, όλοι οι συντελεστές, οι ηθοποιοί, οι μουσικοί και όλοι οι τεχνικοί του Θεάτρου δούλεψαν σκληρά και με πολύ μεγάλο κέφι και καταφέραμε να κάνουμε για παράσταση την οποία αγάπησε πολύ το κοινό της Αθήνας. Έχω τη μεγάλη χαρά να ανακοινώσω επίσης ότι η παράσταση θα επαναληφθεί και του χρόνου». Με δεδομένο ότι έχει γράψει πάρα πολλές φορές μουσική για το θέατρο, τον ρωτώ ποια είναι η ιδιαιτερότητα του να γράφει για μιούζικαλ. Μου απαντάει ότι το θέατρο για εκείνον είναι μια σύνθεση τεχνών και είναι κάτι που αγαπάει πολύ. «Η διαφορά αυτής της παράστασης από τις υπόλοιπες θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες που έχω δουλέψει είναι ότι εδώ το επίκεντρο είναι η μουσική, δηλαδή η μουσική παίζει ένα μεγάλο ρόλο στην δόμηση του τελικού κειμένου. Άρα είναι πολύ σημαντικό το πού θα μπει το κάθε τραγούδι, τι θα ακολουθήσει, το πώς θα ερμηνευτεί από τον ηθοποιό και όλα αυτά σε σχέση πάντα με την ισορροπία που θα πρέπει να υπάρξει στη μεγάλη γραμμή του κειμένου».
Δε θα μπορούσα να μην τον ρωτήσω και για τη συνεργασία του με τον Κώστα Σιλβέστρο για το «Cock», που παρουσιάστηκε στον ΘΟΚ πέρσι τον χειμώνα, επίσης με πολύ μεγάλη επιτυχία. «Ο Κώστας Σιλβέστρος ήταν μαθητής μου στο Θέατρο Τέχνης πριν κάποια χρόνια και από την Ελλάδα παρακολουθούσα την επιτυχημένη του πορεία εδώ στην Κύπρο. Η πρόταση να συνεργαστούμε στο «Cοck» μού έδωσε μεγάλη χαρά. Η συνεργασία μας ήταν πολύ δημιουργική και πολύ ξεκούραστη για μένα. Ο Κώστας μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω μια πολύ όμορφη παρέα, η οποία αποφάσισε να κάνει ένα τόσο ιδιαίτερο έργο απλά, χωρίς φανφάρες, με τη λογική ότι αν θα το ευχαριστηθούμε εμείς θα το ευχαριστηθεί και το ίδιο το κοινό. Είμαι πάρα πολύ ευτυχής που κάναμε όλοι μαζί μέσα απ’ τη μάτια του Κώστα μία τόσο μεγάλη επιτυχία με τη βοήθεια και την εμπιστοσύνη του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, ο οποίος πρέπει να τονίσω ότι λειτουργεί τα τελευταία χρόνια με μια άλλη ματιά, με πολύ όμορφες ιδέες, βάζοντας τον πήχη όλο και πιο ψηλά. Δεν είναι τρομερά σημαντικό η διεύθυνση του Θεάτρου να εμπιστεύεται έναν άνθρωπο 27 χρονών και τελικά το στοίχημα να πετυχαίνει;». Μου λέει ότι είναι πάντα μεγάλη του χαρά να δουλεύει στην Κύπρο, αφού έχει την αίσθηση ότι τα πράγματα εδώ λειτουργούν καλύτερα, ενώ εκφράζει και την επιθυμία να συνεργαστεί εκ νέου με τον ΘΟΚ, ίσως για κάποιο μιούζικαλ. «Οι Κύπριοι είναι πιο εξοικειωμένοι με το είδος αυτό από εμάς στην Ελλάδα. Είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα αγκάλιαζε μία καλή παράσταση με όμορφη μουσική».
Στη συνέχεια μιλάμε και για το αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου, που τον έφερε στην Κύπρο. «Με τον Γιάννη Κότσιρα αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στο μεγάλο μας ποιητή και φίλο, που πρόσφατα έφυγε από κοντά μας. Ξεκινήσαμε δίνοντας δύο συναυλίες στην Κύπρο και συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε αυτό το ρεσιτάλ στην Ελλάδα. Ξέρετε, ο κόσμος αποζητά την διαφορετικότητα που στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι παίζουμε πασίγνωστα τραγούδια, που έχουν τραγουδηθεί από 2-3 γενιές ανθρώπων Με έναν τρόπο διαφορετικό, με έναν τρόπο πιο λιτό, με γνώση για τη δύναμη του λόγου, πλαισιωμένο από το βαθύ αίσθημα που δίνει η μουσική στον λόγο αγκαλιάζοντας τον».
Όσο για τα μελλοντικά του σχέδια, το καλοκαίρι θα γράψει μουσική για την παράσταση «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» που θα ανέβει σε παραγωγή του ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, ενώ στις 28 και 29 Μαρτίου ανεβαίνει από την Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής Σκηνής, σε δική του μουσική, το παιδικό μιούζικαλ «Μούζικα», ένα έργο της βραβευμένης συγγραφέως παιδικής λογοτεχνίας Μαριβίτας Γραμματικάκη.
«Αν ήσουνα χρώμα ποιο θα ήσουν;», τον ρωτάω στο τέλος. Μου απαντάει με ερώτηση: «Εσύ τι λες;». Χαμογελώ αλλά δεν απαντάω. Πώς μπορείς εξάλλου να περιορίσεις σε ένα χρώμα έναν τόσο πολύχρωμο άνθρωπο;
