Διηγήματα που «γεννήθηκαν» από φωτογραφίες και αναμνήσεις απ’ το Βαρώσι

-Έχετε κάνει σπουδές στα Οικονομικά. Η συγγραφή πώς μπήκε στη ζωή σας;
Επειδή, εκτός από Οικονομολόγος είμαι και Στατιστικός, επιτρέψτε μου να αμφισβητήσω τη θεωρία που θέλει τους ανθρώπους να κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το ημισφαίριο του εγκεφάλου τους που χρησιμοποιούν περισσότερο. Πως δηλαδή, στο δεξί ημισφαίριο αποδίδονται καλλιτεχνικές και συναισθηματικές ιδιότητες ενώ στο αριστερό οι επιστημονικές, οι λογικές. Απόδειξη αποτελεί το μεγάλο ποσοστό λογοτεχνών που προέρχονται από τον κόσμο των αριθμών και των επιστημών. Σε μένα η συγγραφή προέκυψε  κάπως… τυχαία στα σαράντα μου χρόνια. Όταν θέλησα να καταγράψω τις αναμνήσεις μου από την πόλη που γεννήθηκα, βλέποντας πως χρόνο με τον χρόνο το ενδεχόμενο της επιστροφής ξεθώριαζε. Αναφέρομαι στο Βαρώσι. Από παιδί λάτρευα τη λογοτεχνία· μου φάνηκε, λοιπόν, απόλυτα φυσικό να δέσω τις αναμνήσεις μου με μια μυθοπλασία. Τα υπόλοιπα, απλώς… ακολούθησαν.

-Ποιο είναι το κοινό στοιχείο που συνδέει τα μικρά διηγήματα της συλλογής «Αυτό φταίει»;
Οι βινιέτες μου στην τελευταία μου συλλογή δεν ακολούθησαν κανένα συγκεκριμένο σχέδιο, ούτε φιλοδοξούσαν να δημιουργήσουν μορφοποιημένη ενότητα. Κι όμως, συνομιλούν. Συνομιλούν με τις συγκεκριμένες φωτογραφίες από τις οποίες προέκυψαν -κάθε μια είναι εμπνευσμένη από συγκεκριμένη φωτογραφία- συνομιλούν όμως και μεταξύ τους. Γιατί όλες αναφέρονται σε χαρακτήρες, σε στιγμιότυπα, σε συμπεριφορές· σαν μικρές ψηφίδες της καθημερινότητας· της ίδιας της ζωής.

-Τι απολαμβάνετε περισσότερο από την Πράγα, στην οποία διαμένετε μόνιμα;
Στην Πράγα, πόλη που με φιλοξενεί τα τελευταία είκοσι τέσσερα χρόνια, απολαμβάνω αυτό που δεν είχα στην Αθήνα όπου βρέθηκα μετά την εισβολή. Απολαμβάνω την τάξη, την κανονικότητα και τη συνέπεια, τον σεβασμό προς τον πολίτη. Τα στοιχεία, δηλαδή, που χαρίζουν ηρεμία και χρόνο για σένα τον ίδιο. Τα άλλα –όπως η ομορφιά της πόλης, η κουλτούρα της αλλά και η εγγύτητά της με άλλες ενδιαφέρουσες πόλεις της Ευρώπης– αποτελούν υπερκέρδος. 

-Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τα βιβλία που διαβάζετε;
Το θέμα είναι το κύριο στοιχείο που θα κερδίσει το ενδιαφέρον μου. Αγαπώ τα λογοτεχνικά είδη όπου η αλήθεια συμφύρεται με την αληθοφάνεια, όπως είναι το ιστορικό μυθιστόρημα, η μυθιστορηματική βιογραφία, η λογοτεχνία-ντοκουμέντο. Από κει και πέρα, θα επιμείνω στους συγγραφείς που με ικανοποίησαν με παλιότερά τους βιβλία, χωρίς να διστάζω να γνωρίσω καινούργιους, αν έχουν θετικές κριτικές. 

-Ποια από αυτά που διαβάσατε πρόσφατα ξεχωρίσατε;
Επιλέγω να αναφερθώ σε βιβλία Τσέχων συγγραφέων, για να κεντρίσω το ενδιαφέρον των αναγνωστών σας για μια λογοτεχνία που δεν είναι τόσο γνωστή, πέρα από τον Κούντερα και τον Κάφκα, ή ακόμα τον Χράμπαλ και τον Κλίμα. Θα αναφερθώ, λοιπόν, σε δυο μυθιστορήματα νεαρών συγγραφέων, τις «Θεές της Ζίτκοβα» της Κατερίνας Τούτσκοβα (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος) και την «Χάνα» της Αλένα Μορνστάινοβα (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια). Και τα δυο βιβλία κυκλοφορούν σε εξαιρετική μετάφραση από τον επίκουρο καθηγητή σύγχρονης ιστορίας, Κώστα Τσίβο.

 

Φιλελεύθερα, 11.7.2021.