Το «Πανδοχείο» του ιταλικού νότου, στην ελληνόφωνη περιοχή της Καλαβρίας.
Τι ήταν αυτό που σας έσπρωξε στη συγγραφή;
Η συγγραφή ήρθε σαν φυσική συνέπεια στη ζωή μου. Ήμουν συνειδητή αναγνώστρια από νεαρή ηλικία, αλλά καθοριστικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι η συγγραφή είναι ο πιο συμβατός, ο πιο συγγενικός τρόπος έκφρασης με την ιδιοσυγκρασία μου.
Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε το «Πανδοχείο»;
Το «Πανδοχείο» γράφτηκε αξιοποιώντας την προσωπική μου εμπειρία από τη ζωή στην Ιταλία. Η ιδέα να αναδείξω αφηγηματικά την ελληνόφωνη Καλαβρία γεννήθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Σικελία. Λίγους μήνες μετά επανήλθα στον ιταλικό Νότο με σκοπό να γνωρίσω από πρώτο χέρι όλη την ελληνόφωνη περιοχή της Καλαβρίας, καθώς και τις πόλεις της Σικελίας που θα εξυπηρετούσαν τη μυθιστορία. Αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι της αλλοτινής Μεγάλης Ελλάδας, μου εκχώρησαν το προνόμιο της φιλοξενίας, της ξενάγησης, της αφήγησης γεγονότων, καθώς και μια πλούσια βιβλιογραφία που απεδείχθη πολύτιμη. Βιώνοντας αυτή τη συγκλονιστική εμπειρία, ένιωσα χρέος να προχωρήσω στη συγγραφή του βιβλίου, μολονότι χρειάστηκε ενός έτους έρευνα γύρω από τη συγκεκριμένη θεματική. Κάπως έτσι στήθηκε αφηγηματικά το «Πανδοχείο», στο Ρήγιο της Καλαβρίας.
Τι κρατάτε ως πιο σημαντικό από την έρευνά σας για τη ζωή στην ελληνόφωνη Καλαβρία;|
Τον αγώνα των κατοίκων της ελληνόφωνης περιοχής προκειμένου να διατηρήσουν αλλά και να αναδείξουν αυτή τη σπουδαία πολιτισμική κληρονομιά.
Πείτε μας μια φράση από το βιβλίο που ξεχωρίζετε.
«…η δύναμη γεννιέται μόνο όταν μπει τέλος σε κάθε αυταπάτη, εσωτερική σύγκρουση και κοινωνικό εξαναγκασμό. Μόνο αυτή η δύναμη έχει την ποιότητα της αγάπης».
Η εμπειρία σας με τους Γιατρούς του Κόσμου σας έχει επηρεάσει με κάποιο τρόπο στη συγγραφή;
Προέρχομαι από τον χώρο της Υγείας. Στα είκοσι έξι χρόνια που υπηρέτησα αυτόν τον χώρο, γνώρισα τον ανθρώπινο πόνο από πρώτο χέρι. Η παράλληλη ενασχόλησή μου με τους Γιατρούς του Κόσμου μ’ έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ο ανθρώπινος πόνος είναι απέραντος. Αυτή η συνειδητοποίηση μ’ επηρέασε και στη συγγραφή. Ένιωσα ότι είχα χρέος να χρησιμοποιώ το συναίσθημα στη σωστή του δόση, αποφεύγοντας τυχόν μελοδραματισμούς για εμπορικούς σκοπούς.
Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;
Ξαναδιαβάζω δύο βιβλία που έχω αγαπήσει πολύ. Μόλις τελείωσα το βιβλίο του Αλμπέρτο Μοράβια «Οι αδιάφοροι» και συνεχίζω με το βιβλίο «Lumen» της Μπεν Πάστορ. Το βιβλίο του Α. Μοράβια είναι ένα έργο που ο συγγραφέας έγραψε σε νεαρή ηλικία, την εποχή όπου ο Μουσολίνι είχε επιβάλει τη δικτατορία του, αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους ως μαριονέτες της Ιστορίας. Το «Lumen» της Μπεν Πάστορ πραγματεύεται τα βίαια επεισόδια του μαζικού εκτοπισμού και της εξόντωσης των Πολωνών Εβραίων.
Φιλελεύθερα, 21.5.2021.
