Εγκαινιάστηκε στις 7 Ιουλίου και θα διαρκέσει έως 30 Σεπτεμβρίου η διεθνής ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης της Ελευσίνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2023 με τίτλο «Ελευσίνα Mon Amour: Αναζητώντας τον Τρίτο Παράδεισο».
Στην έκθεση, που επιμελείται η καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) Κατερίνα Γρέγου, συμμετέχουν 16 καλλιτέχνες από εννέα χώρες, ανάμεσα στους οποίους και η Κύπρια Μαριάννα Χριστοφίδου. Το μεγάλο πρότζεκτ της Μαριάννας Χριστοφίδου για την Ελευσίνα περιλαμβάνει ταινία, πειραματικό βίντεο και εγκατάσταση.
Η πλειοψηφία των καλλιτεχνών έχουν δημιουργήσει νέα έργα για την έκθεση.
H έκθεση Ελευσίνα αποτελεί το κεντρικό διεθνές εικαστικό γεγονός της διοργάνωσης κι ο τίτλος της παραλλάσει εκείνον της εμβληματικής ταινίας «Hiroshima Mon Amour»( 1959) του Αλέν Ρενέ ακολουθώντας όχι τα δαιδαλώδη μονοπάτια της κληρονομιάς του πολέμου, όπως στην ταινία, αλλά το τραύμα της εκτόπισης, της μεταβιομηχανικής κατάστασης, της περιβαλλοντικής καταστροφής, τα ναυάγια, τις διαφορετικές εθνότητες εργαζομένων, τη σκιά και το φαντασιακό της αρχαίας ιερής πόλης. Όλο αυτό το κράμα μνήμης που καθορίζει τη σύγχρονη Ελευσίνα.
Η έκθεση προτείνει μια κοινωνικοπολιτική ανάγνωση της Ελευσίνας και της ευρύτερης περιοχής του Θριάσιου πεδίου, εμπνευσμένη από το βιβλίο «Storming the Gates of Paradise: Landscapes for Politics» (2008) της συγγραφέα, ιστορικού, περιβαλλοντολόγου και ακτιβίστριας Rebecca Solnit, η οποία προσεγγίζει την πολιτική μέσω της κοινωνικής ανάλυσης του τόπου και του τοπίου. Η έκθεση λαμβάνει επίσης υπόψη της το ιστορικό παρελθόν, το οποίο έχει συμβάλει καθοριστικά στη σημερινή ταυτότητα της πόλης. Συρράπτει μνήμη και εμπειρία, χώρο και χρόνο, παρελθόν και παρόν και προτείνει επιπλέον μια ψυχογεωγραφική ανάλυση της πόλης.
Πολλοί από τους καλλιτέχνες της έκθεσης εξερευνούν συγκεκριμένα κεφάλαια της ιστορίας και του παρόντος –δημόσιου αλλά και ιδιωτικού– της Ελευσίνας και πραγματεύονται τα τραύματα και τις προσδοκίες της, και το πώς αυτά συχνά συνδέονται μεταξύ τους. Αν και τα περισσότερα έργα έχουν ως αφετηρία τον ίδιο τον τόπο της Ελευσίνας, το νόημα και η σημασία τους δεν περιορίζεται σε αυτόν, αλλά σχετίζεται με ευρύτερα σύγχρονα κοινωνικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά και γεωπολιτικά ζητήματα και διαδικασίες που αφορούν τόπους σε μετάβαση και μετασχηματισμό αλλά και την σημερινή παγκοσμιοποιημένη συνθήκη.
Η πόλη της Ελευσίνας, χαρακτηριστική μεταβιομηχανική περίπτωση, είναι ιδανικό μέρος για να διερευνηθούν μερικές από τις σημαντικότερες σύγχρονες παγκόσμιες διαδικασίες και μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα της εποχής μας: από την οικονομική αναδιάρθρωση, τις ραγδαίες αλλαγές στην παραγωγική οικονομία και την εργασία, μέχρι το οικολογικό-περιβαλλοντικό ζήτημα, τη μετανάστευση, την πολιτειότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, και την πολιτιστική ταυτότητα.
Το Μυστήριο 3 Ελευσίνα Mon Amour στόχο έχει –όπως αναφέρει και η Solnit στο βιβλίο της– να αποκαλύψει “την ομορφιά στο πιο σκληρό τοπίο και τον πολιτικό αγώνα στη φαινομενικά πιο γαλήνια θέα”, συνδέοντας την πολιτική, την ποιητική και την αισθητική.
Παραλλάσσοντας τον τίτλο της εμβληματικής ταινίας Hiroshima Mon Amour (Χιροσίμα αγάπη μου, 1959) του Alain Resnais, η έκθεση κοιτάζει προς αλλά και πέρα από την προφανή κληρονομιά μιας καταστροφής –στην περίπτωση της Ελευσίνας, όχι από τον πόλεμο όπως στην ταινία του Resnais, αλλά από τη βαριά βιομηχανία– και φέρνει επίσης στο προσκήνιο εκδηλώσεις ανθεκτικότητας, αλληλεγγύης, ελπίδας, αναγέννησης και συγκρότησης κοινοτήτων.
Μέσα στην έκθεση θα παρουσιαστεί ταυτόχρονα μια αρχειακή έκθεση, σε επιμέλεια της Δώρας Βασιλάκου, με τίτλο «Αισχύλεια: Ένα Άρχειο Μνήμης» που εστιάζει στη σύνδεση του φεστιβάλ Αισχυλείων με τη σύγχρονη εικαστική δημιουργία από την ίδρυση του μέχρι και το 2016, χρονιά που η Ελευσίνα ανακηρύσσεται Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Μέσα από αρχειακό υλικό, αναδεικνύεται η πλούσια πολιτιστική παρακαταθήκη και παράδοση που άφησε ο θεσμός των Αισχυλείων στην Ελευσίνα και στους κατοίκους της και υπογραμμίζεται η σημαντικότητα του θεσμού ως προάγγελος της Ελευσίνας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.
Τα περισσότερα έργα δημιουργήθηκαν ειδικά για την έκθεση και παρουσιάζονται στο Παλαιό Ελαιουργείο ενώ, στο X-Bowling Art Center ατομικά η φωτογραφική εγκατάσταση της Aglaia Konrad, με αθέατες πλευρές του χώρου και του τρόπου συνύπαρξης («Obstakles»).
Η «Ελευσίνα mon amour» είναι κατά κάποιο τρόπο «το συμβολικό πορτρέτο της Ελευσίνας, μιας κοινωνίας σε μετάβαση. Την έκθεση διατρέχει το ναυάγιο και ο προβληματισμός για το πώς μπορούν να συγκροτηθούν κοινότητες μετά από ένα βιομηχανικό τραύμα» σύμφωνα με την Κατερίνα Γρέγου. Η διεθύντρια τού ΕΜΣΤ επιμελείται την έκθεση και δηλώνει πως η Ελευσίνα «είναι περίπτωση μελέτης για κοινωνίες που αναζητούν νέα ταυτότητα». Με τη διαφορά όμως ότι αντίθετα από βιομηχανικές πόλεις της Ευρώπης που χαρακτηρίζονται από μεγάλη αποξένωση, «η Ελευσίνα διαθέτει μια γλύκα» προσθέτει με αγάπη για την πόλη η Κατερίνα Γρέγου.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Κατερίνα Αποστολίδου / Βαγγέλης Βλάχος / Μαρίνα Γιώτη / Αναστασία Δούκα / Mahdi Fleifel / Ιgor Grubic / Aglaia Konrad / Ναταλία Μαντά / Adrian Paci / Şerban Savu / Sphinxes (Ιωάννα Τσάκαλου & Μάνος Φλέσσας) / Μαρία Τσάγκαρη / Δημήτρης Τσουμπλέκας / Μαριάννα Χριστοφίδου / Maarten Vanden Eynde
