Προσκεκλημένη της 4ης Μπιενάλε Λάρνακας, η διεθνούς φήμης εικαστικός Ann Tarantino πραγματοποίησε τον τελευταίο χρόνο μια έρευνα σχετικά με την τοπογραφία της πόλης, μελετώντας τις «γραμμές» του τοπίου. Από αυτή τη μελέτη προέκυψε το έργο της «Φωτεινή Γεωμετρία», το οποίο εμπνεύστηκε από την πλούσια ιστορία της Κύπρου.

Η δουλειά της Ταραντίνο κινείται ανάμεσα στη φύση και τον αστικό ιστό, χαρτογραφώντας εμπειρίες χώρου, χρόνου και κίνησης. Χρησιμοποιώντας ψηφιακές και αναλογικές μεθόδους, εξερευνά την «εμπειρία του τόπου» και τη σχέση μεταξύ φυσικού και αστικού περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο της δουλειάς της για την Μπιενάλε Λάρνακας, μιλήσαμε για την έρευνά της στην Κύπρο και τον διάλογο που αναπτύσσουν τα έργα της με την ιστορία του τόπου.

-Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη Μπιενάλε της Λάρνακας; Με προσκάλεσε να συμμετάσχω η επιμελήτρια της Μπιενάλε Σάνα Λόπεζ Αμπεγιάν, την οποία γνωρίζω εδώ και αρκετά χρόνια. Η Σάνα είναι μεγάλη υποστηρίκτρια του έργου μου και χάρηκα πολύ που με προσκάλεσε. Η Σάνα είχε δει μια προηγούμενη εγκατάστασή μου σε παράθυρο και μου πρότεινε να δημιουργήσω ένα σχετικό έργο.

-Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους, ερευνήσατε την τοπογραφία της πόλης της Λάρνακας; Πώς εργαστήκατε πρακτικά σε αυτό το έργο; Η Σάνα μου πρότεινε να διαβάσω το βιβλίο της Ελίφ Σαφάκ «Το νησί των χαμένων δέντρων». Ήταν η ευκαιρία να αρχίσω να μαθαίνω για τη χώρα και την ιστορία της μέσω ενός ιστορικού μυθιστορήματος. Με συγκίνησε η μεταφορά ενός δέντρου και των ριζών του για να περιγραφεί μια γεωπολιτική σύγκρουση. Έτσι, ξεκίνησα την έρευνά μου για την ιστορία της Κύπρου και της Λάρνακας και ειδικά για τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της. Όταν μίλησα στην Σάνα για τη δημιουργία ενός έργου για παράθυρο από κομμένο χαρτί, μου είπε ότι αυτή η τεχνική του κολλάζ τής θύμιζε μωσαϊκό. Έτσι, άρχισα να μελετώ τα συναρπαστικά μωσαϊκά της Πάφου, με ιδιαίτερη έμφαση στις υφές που έχουν χαραχτεί στα πλακάκια κατά τη διάρκεια των χρόνων.

-Ποια είναι τα πιο σημαντικά ευρήματα αυτής της μελέτης; Αυτές οι υφές των πλακιδίων με οδήγησαν να σκεφτώ την ιστορία, τη μνήμη και το πέρασμα του χρόνου όπως φαίνονται μέσα από το τοπίο, ειδικά σε ένα τεχνούργημα όπως τα μωσαϊκά. Έκανα ψηφιακά αντίγραφα λεπτομερειών από το μωσαϊκό και δημιούργησα αφηρημένα μοτίβα τα οποία έβαλα σε στρώσεις, άλλαξα την κλίμακα και αργότερα έκοψα και χάραξα σε κομμάτια χαρτιού χρησιμοποιώντας ένα κοπτικό λέιζερ.

-Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο στη Λάρνακα; Με συναρπάζει ο πλούτος των ιστορικών αρχαιολογικών χώρων της. Ως έδρα του διεθνούς αεροδρομίου της χώρας, είναι επίσης ένας τόπος διέλευσης και κίνησης στον χρόνο και στον χώρο. Αυτό μου φάνηκε ως η τέλεια σύνδεση με το θέμα της Μπιενάλε, «Ακολουθώντας ίχνη και γραμμές».

-Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και η φιλοσοφία των έργων που παρουσιάζετε; Έκοψα και χάραξα τα αφηρημένα μοτίβα υφής μωσαϊκού σε πάνω από 60 κομμάτια χαρτιού. Αυτά θα τοποθετηθούν απευθείας σε ένα παράθυρο, σε μια κεντρική πλατεία της πόλης. Το κομμένο χαρτί επιτρέπει στο φως να περάσει, φιλτράροντάς το και δημιουργώντας σκιές μέσα και έξω. Το χαρτί είναι τυπωμένο και βαμμένο σε ροζ τόνο, ώστε να αναπαριστά τη ζεστασιά των πλακιδίων μωσαϊκού που εξερεύνησα. Θεωρώ ότι κάθε κομμάτι με ξεχωριστή εκτύπωση έχει μια διαφορετική ιστορία να διηγηθεί. Με αυτό το έργο ελπίζω οι θεατές να απολαύσουν μια νέα ματιά σε ένα ιστορικό τοπίο και να επισκεφθούν το έργο περισσότερες από μία φορές. Καθώς το φως διαπερνά το έργο, αυτό αλλάζει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το έργο ονομάζεται «Luminous Geometry» (Φωτεινή Γεωμετρία) και αναφέρεται στο πέρασμα του φωτός μέσα από το χαρτί, καθώς και στα ψηφιδωτά πλακάκια και την εγκατάσταση εκτύπωσης ως ένα είδος χαλαρού πλέγματος.

-Σας ενδιαφέρει το έργο σας να έχει άμεση αλληλεπίδραση με το κοινό; Κάθε φορά ελπίζω ότι το έργο μου θα έχει άμεση αλληλεπίδραση με το κοινό– σ’ αυτή την περίπτωση, φωτίζοντας έναν δημόσιο χώρο. Στο τέλος της Μπιενάλε, οι επισκέπτες θα προσκληθούν να πάρουν ένα από τα έργα στο σπίτι τους. Έτσι, θα μεταφερθούν από ένα δημόσιο χώρο σε ιδιωτικούς χώρους.

-Πολλά από τα έργα που έχετε παρουσιάσει διεθνώς δημιουργήθηκαν ειδικά για να εκτεθούν σε δημόσιους χώρους. Τι σας οδήγησε να ακολουθήσετε αυτή την κατεύθυνση; Άρχισα να εργάζομαι στον δημόσιο χώρο μετά τη γέννηση του παιδιού μου, πριν από 15 χρόνια. Το να δημιουργώ έργα που μπορούν να τα δουν μόνο σε γκαλερί ή μουσεία έγινε λιγότερο ενδιαφέρον, καθώς ήθελα να μοιραστώ την τέχνη όχι μόνο με τα παιδιά μου, αλλά και με ένα ευρύτερο κοινό. Καθώς η δημόσια τέχνη γίνεται όλο και περισσότερο μέρος των αστικών χώρων και τοπίων, ελπίζω να συνεχίσω να εξερευνώ αυτόν τον τομέα. Εξακολουθώ να ζωγραφίζω, αλλά θεωρώ επίσης τα δημόσια έργα μου ως επεκτάσεις της ζωγραφικής ή ως δημόσια τέχνη που σχετίζεται με τη ζωγραφική. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όλα τα έργα μου συγκλίνουν σε ένα μεγάλο έργο, που επεκτείνει τις ιδέες σε διαφορετικά εικαστικά μέσα.

INFO Λάρνακα, μέχρι 28/11. Το έργο της Ann Tarantino «Φωτεινή Γεωμετρία» παρουσιάζεται στο πλαίσιο της Μπιενάλε Λάρνακας.

Ελεύθερα 19.10.2025