Μια φορά κι έναν καιρό, επέστεφα σπίτι από πάρτι στα Λατσιά οδηγώντας προς το κέντρο της Λευκωσίας και λίγο μετά το Αρχηγείο Αστυνομίας ή λίγο πριν τα φώτα της Αρμενίας, αν προτιμάτε, με σταμάτησαν δύο αστυνομικοί. Θα ήταν περίπου έντεκα το βράδυ, καθημερινή, με πεντέξι αραιά οχήματα στον δρόμο. Με πλησιάζει ο ζαπτιές, ευγενικός αλλά κοφτός, για να μου ανακοινώσει ότι έτρεχα καμιά εικοσαριά χλμ παραπάνω.

Οκ, του λέω. Ο δεύτερος έμεινε πιο πίσω στις σκιές. Σου λέει, αυτή η μούρη δεν μου φατσάρει, ας κρατήσω λίγη απόσταση μπας και χρειαστεί να τραβήξω πιστόλι. Mε ρωτάει ο πρώτος: Έχεις κάτι να δηλώσεις, κύριε; Ναι, λέω. Να παν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους! Για κάποιο λόγο δεν το βρήκε αστείο. Τι γυρεύεις κύριε -συνεχίζω- τέτοια ώρα σε αυτοκινητόδρομο, καθημερινή, χωρίς κίνηση να στήνεις ραντάρ; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έγινε θανατηφόρο ή σοβαρό ατύχημα εδώ; Ναι, έτρεχα. Λάθος μου. Αλλά οι μάστροι σας αποφάσισαν να στείλουν εδώ δύο αστυνομικούς που θα μπορούσαν να βάλουν πόστα σε ασυνείδητους οδηγούς ας πούμε στην Έγκωμη που οι κόντρες και οι σούζες πάνε σύννεφο κάθε νύχτα; Ή σε κάποιο προάστιο όπου σκοτώνονται νέοι κατά την επιστροφή τους από έξοδο; Σε περιοχές, κύριε αστυνομικέ μου, που συμβαίνουν συχνά ατυχήματα και ο Μολώχ της ασφάλτου, η οποία βάφεται κόκκινη, κατά το δημοσιογραφικό κλισέ. Καλώς βάλατε κάμερες, κινητές και ακίνητες. Μπας και αλλάξει η νοοτροπία του κάθε Σούμαχερ στο Κυπριστάν. Γιατί η κουλτούρα εδώ φτάνει ως τα ελληνικά ριάλιτι. Δεν περνά μέρα που να μην δω όχημα να παραβιάζει κόκκινο. Όσο για τις γραμμές, ο κακός χαμός. Αλλά μην περιμένετε να σωθούν ζωές από τις κάμερες. Είμαστε ανατολίτες και οι ανατολίτες θέλουν βούρδουλα. Τροχονόμο σε κάθε επικίνδυνο καντούνι, αυστηρές ποινές και πρόστιμα που εισπράττονται, αλλιώς σύλληψη. Μέχρι στιγμής το 2022 είναι στα επίπεδα του… 2018, το είπε και το αφεντικό σας. Είπε και κάτι άλλα περί συσκέψεων και νομοθεσιών και αερόσακους για μοτορτζίες και καμπάνιες και και και… Αν δεν βγουν τα όργανα από τα γραφεία να ψαρώσουν τους «παντελονάτους» οδηγούς, ελάχιστα θ’ αλλάξουν. Ειδικά από τις 4 μ.μ. μέχρις τις 8 μ.μ. που στατιστικά συμβαίνουν τα περισσότερα θανατηφόρα. Σόρι κιόλας. Τη δουλειά σας κάνετε. Τι λένε όμως οι αριθμοί. Έχουμε και κλαίμε: Από την 1/1 ώς τώρα χάθηκαν σχεδόν 25 άνθρωποι σε 20 τροχαία, αύξηση 33% στα θανατηφόρα και 37,5% στους νεκρούς. Έξι από τα θύματα θα ζούσαν αν φορούσαν ζώνη. Από τα έξι θανατηφόρα με μοτόρες, τα πέντε ήταν χωρίς κράνος. Το 60% των νεκρών είναι ξένοι, πάει κι ο τουρισμός, ξεκληρίστηκε. Κατά τα άλλα, πανηγυρίζουμε φέτος για τη μείωση των θανατηφόρων τη δεκαετία 2011 – 2021. Αφήστε τα επικοινωνιακά και βγείτε στους δρόμους, είπα τέλος στον αστυνομικό. Μάλλον… δεν είπα τίποτα. Με ρώτησε αν είχα κάτι να δηλώσω, του είπα όχι, έσκασα, άρπαξα το πρόστιμο, έφυγα, έφαγα κρεβατομουρμούρα και την άλλη μέρα το πλήρωσα. Αλλά τα σκέφτηκα. Δεν μετράει;