Τολμηρή, πρωτοποριακή και μάγκικη χαρακτηρίστηκε η προχθεσινή πρόκληση του Αβέρωφ Νεοφύτου προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Του πέταξε ευθέως το γάντι με μια αιφνιδιαστική κίνηση. Έτσι για να μάθει ότι ο δρόμος μέχρι τον Γενάρη του 2023 θα είναι συνεχώς στρωμένος με νάρκες. Ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πατήσει μια και να ανατιναχθεί. Μια σοβαρή ανάλυση, ωστόσο, οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα. Αποκαλύπτει ότι πρόκειται μια ενέργεια με αρκετή δόση υστεροβουλίας. Που αποσκοπούσε σε άλλα από αυτά τα οποία φάνηκε να στόχευε. Πραγματικά μάγκικη και πρωτοποριακή θα ήταν η πρόταση Αβέρωφ αν άνοιγε τη διαδικασία μόνο για εκλογή του υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές από το σύνολο των μελών του κόμματος (όπως η στήλη είχε υποδείξει προ διμήνου) και αν ο ίδιος παραιτείτο από την ηγεσία του ΔΗΣΥ. Μόνο έτσι θα διασφαλιζόταν ότι ο κομματικός μηχανισμός δεν θα δούλευε υπέρ του. Ορθά κάποιοι λένε ότι είναι αδύνατο για τον μηχανισμό του κόμματος να επηρεάσει και τις 51.000 μέλη του κόμματος. Όμως, μπορεί να επηρεάσει πάρα πολλούς. Όσοι έχουν γνώση, ξέρουν ότι ο κομματικός μηχανισμός του ΔΗΣΥ είναι πολύ καλά στημένος. Δεν μπορεί να επηρεάσει όλους αλλά μπορεί να επηρεάσει πολλούς. Άλλωστε, το 51% των μελών χρειάζεται…
Η πρόταση Αβέρωφ είναι καλουπωμένη στα δικά του μέτρα. Διότι ανοίγει τη διαδικασία για να αποφασίσουν όλα τα μέλη του ΔΗΣΥ ποιον εκ των δύο θα εκλέξουν για πρόεδρο του κόμματος και εν συνεχεία να είναι και ο υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ποιος είπε ότι ο Χριστοδουλίδης ενδιαφέρεται να γίνει κομματάρχης; Ποιος είπε ότι ένας καλός κομματάρχης συνεπάγεται ότι θα είναι και καλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Ο Αναστασιάδης ήταν εξαιρετικός κομματάρχης. Απογείωσε τον ΔΗΣΥ στο τεράστιο 34,28% το 2011, όμως, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας φεύγει έχοντας οδηγήσει την Κύπρο στον απόλυτο διασυρμό διεθνώς. Και ο Χριστόφιας ήταν καλός κομματάρχης. Είχε εκτοξεύσει το ΑΚΕΛ στο απλησίαστο 34,71% το 2001, όμως, ως Πρόεδρος βύθισε την Κύπρο σε οικονομικό βάραθρο.
Πρέπει να επισημανθεί ότι αν και η κίνηση Αβέρωφ επιδιώκει να δείξει ότι γίνεται με ευγενή κίνητρα, όπως την προστασία του κόμματός του από την διάσπαση, εντούτοις, ουδόλως χαρακτηρίζεται από ευγένεια. Χαρακτηρίζει τον Χριστοδουλίδη «χρυσόψαρο» και τον εαυτό του καρχαρία. Προσβάλει κατ’ αυτό τον τρόπο και την Κυβέρνησή του, που διατηρεί στο καίριο πόστο του υπουργού Εξωτερικών ένα «χρυσόψαρο». Ταυτόχρονα, όμως, δεν αντιλαμβάνεται ότι μεγάλη μερίδα της κοινωνίας (πιθανώς πλειοψηφούσα) επιθυμεί απαλλαγή από τους «καρχαρίες». Αυτοί οδήγησαν την μικρή πατρίδα μας στον διασυρμό.
Πετάει το γάντι στον Χριστοδουλίδη με την περιβόητη φράση «οι προεδρικές εκλογές δεν είναι διαγωνισμός δημοφιλίας». Θυμίζει την περίπτωση της Αννίτας Δημητρίου, που όταν επιθυμούσε να την πετάξει εκτός ψηφοδελτίου βγήκε ο τότε εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ και αμόλησε το περιώνυμο «οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία». Εμφανίζεται με μνήμη χρυσόψαρου ο Αβέρωφ, διότι μόλις πριν λίγους μήνες έκανε ιστορική κωλοτούμπα και πανηγύρισε με την πρότασή του (που ήταν κάποτε για καλλιστεία) για την προεδρία της Βουλής.
Προκαλεί ακόμη τον Χριστοδουλίδη, λέγοντας ότι οι προεδρικές εκλογές «είναι θέμα αντίληψης, πολιτικής κατεύθυνσης και –κυρίως- ικανοτήτων για να κουμαντάρει κάποιος τη χώρα». Αυτό μπορεί να θεωρηθεί και σαν αυτογκόλ. Εύκολα θα μπορούσε να του απαντήσει ο Χριστοδουλίδης, ότι το έργο του ιδίου ως κομματάρχης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πλεονέκτημα. Υπό την ηγεσία του Αβέρωφ, ο ΔΗΣΥ απώλεσε περίπου 40.000 ψηφοφόρους. Βρέθηκε από το 34,28% επί Αναστασιάδη στο θλιβερό 27,77%, που είναι το ποσοστό το οποίο είχε πάρει ο ΔΗΣΥ το 1976 στις πρώτες εκλογές τις οποίες διεκδίκησε μετά την ίδρυσή του! Αν κατ’ ανάλογο τρόπο θα κουμαντάρει και τη χώρα να λείπει το βύσσινο.
Ποια είναι, όμως, η ουσία της κίνησης Αβέρωφ; Γνωρίζει πλέον ότι οριστικά ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα κατέλθει ως ανεξάρτητος υποψήφιος και όχι μέσα από τις κομματικές διαδικασίες. Ως εκ τούτου, επέλεξε να τον εκθέσει στο μέγιστο βαθμό στους συναγερμικούς ψηφοφόρους, υποβάλλοντας τη συγκεκριμένη πρόταση υπό τον μανδύα της αποφυγής διάσπασης του κόμματος. Προτάσσει τον κομματικό πατριωτισμό, εν γνώσει του ότι η πρότασή του δεν θα τύχει ανταπόκρισης, με στόχο να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερη στήριξη από τους συναγερμικούς. Αποβλέπει στη μελλοντική αναμέτρηση με τον Χριστοδουλίδη ώστε να συγκεντρώσει γύρω του τη μέγιστη δύναμη από τους συναγερμικούς και να περάσει στον δεύτερο γύρο. Εκεί το παιγνίδι θα είναι διαφορετικό! Να ταμπελώσει σαν «προδότη» τον αντίπαλό του και να στρέψει τους συναγερμικούς με το μέρος του. Μάλλον, όμως, υποτιμά τις ψήφους που ο αντίπαλος του δύναται να αντλήσει από άλλες πηγές…
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, όμως, έχει απόλυτο δίκαιο σε ένα πράγμα. Ότι δεν είναι πολιτικά ηθικό για τον Χριστοδουλίδη, από την στιγμή που οριστικά αποφάσισε να κατέλθει στις εκλογές ως ανεξάρτητος, να πατά σε δύο βάρκες: Της κομματικής νομιμοφροσύνης και της ανεξάρτητης αντισυστημικής πορείας. Η στήλη του είχε προ διμήνου υποδείξει ότι όφειλε να είχε ήδη αποχωρήσει από την κυβέρνηση και με τόλμη να αποταθεί απευθείας στο λαό. Δεν το έπραξε πριν δρομολογηθούν οι κομματικές διαδικασίες του ΔΗΣΥ και τώρα θα βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με την κατηγορία της αποστασίας.
Όλη η ουσία, όμως, στην κίνηση Αβέρωφ έγκειται στην πρόκλησή του προς τον Χριστοδουλίδη να πάνε σε εκλογική μάχη για την ηγεσία του ΔΗΣΥ και ότι πρέπει να διεκδικήσει μια θέση κομματικής ευθύνης. Δυστυχώς, οι κομματάρχες ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί ότι η πολιτική τους αξιοπιστία έχει αγγίξει τον πάτο. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι στις τελευταίες εκλογές 35% των ψηφοφόρων δεν πήγαν στις κάλπες από απαξίωση προς τα παραδοσιακά κόμματα. Ότι ένα ποσοστό 15% εγκατέλειψε τα παραδοσιακά κόμματα και στράφηκε σε μικρά νέα σχήματα αλλά βρέθηκε εκτός βουλευτικής εκπροσώπησης. Ότι η πραγματική δύναμη των δύο μεγάλων κομμάτων στο σύνολο του εκλογικού σώματος μόλις μετά βίας φτάνει συνολικά στο 32%!
Εν κατακλείδι, η Πινδάρου συνεχίζει να μην αντιλαμβάνεται ένα γεγονός. Τους τελευταίους μήνες βγάζει τόσο μεγάλο άγχος για την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη, που την καθιστά στα μάτια του κόσμου υποψηφιότητα νίκης! Ακόμη και με ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ποιες είναι οι θέσεις του και τι πολιτικές έχει να προτείνει σε Οικονομία, Υγεία, Παιδεία, καταπολέμηση διαφθοράς, θέσπιση πραγματικού κράτους δικαίου κλπ. Ο λαός θα το ακούσει όταν θα υποβάλει υποψηφιότητα και θα τον κρίνει!
