Ήλθε, είδε και απήλθε χωρίς καν να μας αποχαιρετίσει. Εμφανίστηκε από το πουθενά, έγινε δημόσιο πρόσωπο, έδωσε μια άλλη διάσταση στην έννοια του εθελοντισμού -ως μια ακριβοπληρωμένη δραστηριότητα- και εξαφανίστηκε χωρίς ένα σχόλιο, μια εξήγηση, μια απολογία. Και εμείς φυσικά τον ξεχάσαμε. Μόνο σαν ανέκδοτο τον θυμόμαστε πια. «Πόσο χρονών είστε; 35, ολογράφως fifty five». «Πόσα είχες στα Νέα Ελληνικά; 19, ολογράφως thirteen​». «Τι δουλειά κάνεις;» «Πολιτικός μηχανικός με έμφαση στις πολιτικές επιστήμες». 

Εκεί που απαιτούσαμε να δώσει πίσω όσα λεφτά εισέπραξε από το Δημόσιο βασισμένα σε ένα βαθμό απολυτηρίου που από 13 έγινε 17 και σε ένα ανύπαρκτο -μάλλον- πτυχίο πανεπιστημίου, μετά από δυο βδομάδες δεν απαιτούμε τίποτα. Κάποιοι τα είχανε λογαριάσει κιόλας: 722.400 ευρώ χρωστά στο Δημόσιο. Ή μάλλον χρωστούσε τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε πως μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Ο θυμός μας όμως κράτησε πολύ λίγο. Πλέον χαλάλι, τόσα προσπεράσαμε σ’ αυτό θα σταθούμε; Δεν μας προσβάλλει που μας δουλεύουν τόσο απροκάλυπτα, δεν μας θίγουν οι αλχημείες των νούμερων. 

Στον τελευταίο ανασχηματισμό μετονομάστηκε κι ο Επίτροπος Εθελοντισμού σε Επίτροπο του Πολίτη (άλλαξε ο Μανωλιός βάζοντας τα ρούχα αλλιώς) ώστε η μνήμη να μην ανασύρει και την υπόθεση Γιαννάκη κάθε φορά που γίνεται λόγος στον εν λόγω Επίτροπο. Έτσι κι αλλιώς, είναι από οξύμωρο έως προκλητικό να συντονίζει ανθρώπους που αφιερώνουν τον ελεύθερο τους χρόνο και δίνουν από το υστέρημα τους ένας στην κλίμακα Α8 ή στην Α14.  

Ο Γιαννάκη λοιπόν εξαφανίστηκε από το προσκήνιο σαν διάττων αστέρας. Με το που έσκασε η βόμβα, υπέβαλε την παραίτηση του και χάθηκε. Ο Πρόεδρος την έκανε αποδεχτή χωρίς κανένα σχόλιο και εμείς ξεθυμάναμε μέσα από τα social media. Κι έπειτα; Έπειτα μπορούμε να επικαλεστούμε τα χίλια μύρια που συμβαίνουν κάθε μέρα. Το απολυτήριο Γιαννάκη σκέπασε η επιστολή Γιολίτη. Μεσολάβησε το σοκ των εκλογών κι ακολούθησε ο δήθεν ανασχηματισμός. Κερασάκι στην τούρτα ήρθε και το πόρισμα για τις πολιτογραφήσεις από το οποίο μάθαμε πως μεγάλη ευθύνη φέρει η Ελεγκτική Υπηρεσία. Προηγήθηκε η γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα βάση της οποίας πλέον ο καθένας μπορεί να επικαλείται ως άλλοθι τη βλακεία και την ανεπάρκεια του. Και σε ένα κόσμο που είναι εντελώς παρωχημένη φιλοσοφία το «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα», γιατί ο καθείς να μην επικαλεστεί βλακεία για να τη βγάλει καθαρή; Με όλα αυτά που συμβαίνουν κάθε μέρα πως να μην περάσει στη λήθη η υπόθεση Γιαννάκη.