Η υπόθεση του τέως Κιτίου έγραψε ιστορία. Είναι η πρώτη φορά, που ιεράρχης καταδικάζεται για υπόθεση άσεμνης επίθεσης σε ανήλικη. Δικαιολογημένα πολλοί αντέδρασαν για το γεγονός ότι η ποινή φυλάκισης η οποία του επιβλήθηκε είναι με αναστολή. Είναι γεγονός ότι ένα τέτοιο έγκλημα από έναν ιεράρχη έχριζε της αυστηρότερης των ποινών. Όχι με εκδικητικό κίνητρο. Επειδή το μήνυμα το οποίο έφυγε από το δικαστήριο έπρεπε να είναι στεντόρειο.

Για να φτάσει στα αφτιά και του τελευταίου ρασοφόρου ώστε να μην υπάρξει άλλη γυναίκα θύμα οποιουδήποτε. Δεν παύει, ωστόσο, να είναι εξαιρετικής σημασίας η καταδίκη αυτή καθεαυτή. Η υπόθεση, όμως, δεν τελείωσε. Η κοινωνία πρέπει να εστιάσει στην Ιερά Σύνοδο και την απόφαση την οποία καλείται να λάβει στις 13 Ιουνίου. Οφείλει ο καθένας να ασκήσει πίεση ώστε να αντιληφθούν οι συνοδικοί πως οποιαδήποτε άλλη απόφαση από την καθαίρεση θα εκθέσει τους ιδίους. Θα βρεθούν εκείνοι στο στόχαστρο της κοινωνίας.

Η επισήμανση της στήλης γίνεται επειδή ήδη οι πληροφορίες φέρουν κάποιους εκ των συνοδικών να υιοθετούν ποινή άλλη από τη βαρύτερη, δηλαδή, της καθαίρεσης. Κάτι τέτοιο, όμως, θα ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής της κοινωνίας. Θα πρόκειται για μια προκλητική απόφαση και θα εξηγήσουμε γιατί.

Το γεγονός ότι το δικαστήριο δεν επέβαλε την βαρύτερη δυνατή ποινή στον τέως Κιτίου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου. Πρώτον, διότι η ποινή της φυλάκισης (χωρίς αναστολή) επιβάλλεται για συγκεκριμένους λόγους, οι οποίοι δεν εξυπηρετούνται στην περίπτωση του τέως Κιτίου. Δεύτερον, διότι η Ιερά Σύνοδος είναι και η ίδια εκτεθειμένη στην κοινωνία αφού ο καταδικασθείς ήταν μέλος της. Τρίτον, διότι μέχρι και σήμερα ο Χρυσόστομος συνεχίζει να παραβαίνει έναν από τους βασικότερους πυλώνες του Χριστιανισμού, οπότε δεν δικαιολογεί και την συγχώρεσή του, έστω και υπό τη μορφή μέτριας ποινής.

Όσον αφορά το πρώτο σημείο, η φυλάκιση επιβάλλεται για σωφρονιστικούς ή/και για αποτρεπτικούς προς επανάληψη του ιδίου εγκλήματος λόγους. Ο τέως Κιτίου δεν δύναται να επαναλάβει το έγκλημα αλλά και δεν έδειξε την παραμικρή διάθεση σωφρονισμού, αφού δεν έδωσε το παραμικρό στίγμα μεταμέλειας. Άρα, ακόμη και αν του επιβαλλόταν φυλάκιση χωρίς αναστολή, δεν θα απέφερε οτιδήποτε θετικό. Η στέρηση της ελευθερίας του, ενδεχομένως, να μην ήταν πιο επώδυνη από τον διασυρμό του στην κοινωνία.

Αυτό, όμως, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την Ιερά Σύνοδο κατ’ ανάλογο τρόπο ώστε να αποφευχθεί η καθαίρεσή του. Διότι στην προκειμένη περίπτωση, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου είναι πλήρως εκτεθειμένα έναντι της κοινωνίας. Επειδή ο τέως Κιτίου ήταν μέλος της. Ως εκ τούτου, το απεχθές έγκλημά του ντροπιάζει και τους άλλους συνοδικούς. Αυτή η ντροπή δεν μπορεί να ξεπλυθεί με κανένα άλλο τρόπο πέραν της αποβολής του καταδικασθέντος από το χώρο της Εκκλησίας. Οποιαδήποτε άλλη ποινή, που θα τον διατηρεί εκεί, θα ισοδυναμεί με ασέβεια προς την ίδια την Εκκλησία, προς τους πιστούς και προς την κοινή γνώμη. Θα αφήνει το λεκέ της ντροπής επ’ άπειρον στην Ιερά Σύνοδο.

Παράλληλα, οφείλουμε να επισημάνουμε πως η μετάνοια αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του Χριστιανισμού. Ο τέως Κιτίου επιμένει να τον παραβιάζει μέχρι και σήμερα. Δεν έδειξε το παραμικρό στίγμα μετάνοιας για το απεχθές έγκλημά του. Ως εκ τούτου, αποστρέφει και το πρόσωπο  από την συγχώρεση, η οποία έπεται της μετάνοιας.

Υπάρχει ένας ακόμη επιβαρυντικός για τα μέλη της Ιεράς Συνόδου λόγος, ο οποίος δεν τους επιτρέπει να διανοηθούν την όποια άλλη ποινή πέραν της καθαίρεσης. Το γεγονός ότι για πολλά χρόνια βοούσαν οι ψίθυροι περί της δράσης του καταδικασθέντος. Ο χαρακτηρισμός «κανόνι» προκαλούσε γέλωτα. Δεν μπήκαν ποτέ, όμως, στη διαδικασία να διερευνήσουν αν όσα λέγονταν ευσταθούσαν ή όχι. Δεν αναλογίστηκαν ποτέ πως αν ευσταθούσαν, εξέθεταν όλους ανεξαιρέτως τους συνοδικούς και, πρωτίστως, την Εκκλησία. Επέτρεπαν στον καθένα να ισχυριστεί ότι συγκάλυπταν μιαν άθλια συμπεριφορά. Ακόμη χειρότερα, αν στις 13 Ιουνίου χαριστούν στον τέως Κιτίου με άλλη ποινή πέραν της καθαίρεσης, είναι δεδομένο ότι ουσιαστικά θα επιβεβαιώσουν την προαναφερθείσα κατηγορία.

Εν κατακλείδι, η απόφαση για την Ιερά Σύνοδο είναι μονόδρομος! Είναι μόνο η καθαίρεση! Μόνο έτσι δύναται να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του λαού προς τους ιεράρχες και τους ιερωμένους γενικότερα! Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος κύριοι συνοδικοί…