ΜΕ μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε τις μεγάλες πυρκαγιές που ξεσπούν, όπως κι αυτή στον Άγιο Μάμα της Λεμεσού. Τις παρακολουθούμε στην Κύπρο, στην Ελλάδα, όπου εκεί η κατάσταση φαίνεται να είναι εκτός ελέγχου, αλλά και σε άλλες μεσογειακές χώρες. Πραγματικά, ζούμε ένα ανεπανάληπτο φαινόμενο, το οποίο προκαλεί τραγωδίες, με απώλεια ανθρώπινων ζωών, αλλά και καταστροφών του περιβάλλοντος. Εκείνο, που προέχει, όπως συνήθως λέγεται από αρμόδιους, αλλά κι από ειδικούς είναι η αποτροπή. Αυτό δεν γίνεται την υστάτη, αλλά συνεχώς, με βάση σχέδιο. Πώς για παράδειγμα χάθηκε μια μεγάλη στρατιωτική βάση στην Ελλάδα, σκορπώντας καταστροφή; Επειδή προφανώς δεν υπήρχε σχέδιο. Ό,τι και να πουν αρμοδίως ( ή αναρμοδίως), όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα το παρακολουθήσαμε όλοι. Δυστυχώς. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το θέμα αφορά και την εθνική ασφάλεια.
ΣΤΟ «Φιλελεύθερο» της Κυριακής δημοσιεύθηκε συνέντευξη του κ. Γιώργου Μπούστρα, καθηγητή, Εκτίμησης Κινδύνου του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, ο οποίος τον περασμένο Μάρτιο διορίστηκε στη θέση του Ειδικού Σύμβουλου του Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη για θέματα Διαχείρισης Κρίσεων και Πολιτικής Προστασίας. Ο κ. Μπούστρας αναφέρθηκε στα σχέδια αντιμετώπισης των κρίσεων και στους τρόπους με τους οποίους μπορεί ο πολίτης να συνεισφέρει αλλάζοντας τις καθημερινές συνήθειές του. Σε σχέση με το ρόλο των πολιτών, ανέφερε πως πρέπει καταρχήν να εκπαιδευτούν. Το κράτος πρέπει να μπει τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στις μεγάλες ηλικίες και να εξηγήσει τι συμβαίνει, τι θα συμβεί, πως πρέπει εμείς να συνεισφέρουμε.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ σημασία έχει, για παράδειγμα, η εισαγωγή του θεσμού του συντονιστή, που γίνεται για πρώτη φορά και αυτό έγινε καθώς υπήρχε μια δυσλειτουργία στην επικοινωνία μεταξύ των φορέων. Είναι προφανώς ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Στην ίδια συνέντευξη, ο Γιώργος Μπούστρας έθεσε ένα θέμα για προβληματισμό. Πολλές πυρκαγιές ξεσπούν σε σκυβαλότοπους και σε χώρους ανακύκλωσης. «Αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει να προβληματίσει. Πως; Είναι αναγκαίοι όλοι οι χώροι ανακύκλωσης; Όλοι οι σκυβαλότοποι; Μπορούμε να τους μειώσουμε;». Όλα αυτά πρέπει να προβληματίσουν και να δοθεί απάντηση.
ΟΛΑ κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και θα επαναλάβουμε το αυτονόητο, που μερικές φορές δεν είναι και τόσο αυτονόητο. Η πρόληψη είναι σημαντική και απαραίτητη. Έχουν γίνει κινήσεις, βλέπουμε υπηρεσίες να συντονίζονται, παρακολουθούμε ότι υπάρχει επαγρύπνηση. Οφείλουμε να προλαβαίνουμε καταστροφές, παρά να τις αντιμετωπίζουμε. Αυτό είναι που προέχει.
