Οι βάρκες με τους μετανάστες φθάνουν πλέον στο νησί μας με ρυθμό τακτικών γραμμών κρουαζιέρας. Κατεβάζουν τους επιβάτες και επιστρέφουν στη βάση τους για να παραλάβουν άλλους… Είμαστε υποχρεωμένοι να το επαναλάβουμε: Το πρόβλημα έχει προσλάβει διαστάσεις που καμία σχέση έχουν με το ανθρωπιστικό πρόβλημα όπως αυτό πρωτοεμφανίστηκε πριν από κάποια χρόνια. Πλέον, αποτελεί εξόφθαλμη απειλή για την μικρή πατρίδας μας. Γι’ αυτό και απαιτείται η λήψη τολμηρών και άμεσα αποτελεσματικών μέτρων.

Προκαλεί θυμηδία η αντίδραση των δύο μεγάλων κομμάτων, όταν από αντιπολιτευτική διάθεση ή από εμμονική αντίληψη, επικρίνουν την αντίδραση της Κυβέρνησης και την προσπάθειά της να φράξει τους δρόμους στις καταστροφικές ροές.

Δεν χαριστήκαμε ποτέ στην Κυβέρνηση. Σε ό,τι στραβό και ανάποδο και αν έπραξε στους 14 μήνες διακυβέρνησής της. Ούτε και θα το πράξουμε μέχρι το τέλος της πενταετίας της. Πλην, όμως, δεν μπορεί και να κλείνουμε τα μάτια σε ό,τι ορθό προσπαθεί να πράξει.

Το πρόβλημα με την αδιάκοπη ροή σκαφών από τον Λίβανο, που μεταφέρουν χιλιάδες μεταναστών από την αρχή του χρόνου, είναι ήδη εκτός ελέγχου. Μπροστά σε μια τέτοια απειλή καταστροφής, απαιτείται άμεση, γρήγορη και αποτελεσματική αντίδραση. Ιδίως όταν οι εξελίξεις προδιαγράφουν μεγιστοποίηση του εκρηκτικού κλίματος στην Μέση Ανατολή. Όταν, παράλληλα, εισερχόμαστε στην καλοκαιρινή περίοδο, γεγονός το οποίο ευνοεί και την πλεύση των σκαφών από τα γειτονικά παράλια.

Όταν, λοιπόν, βλέπεις την αντίδραση του ΑΚΕΛ στα μέτρα που αποφάσισε η Κυβέρνηση, δεν μπορεί να την προσπεράσεις ποιώντας τη νήσσα. Απορρίπτει τις ενέργειες της Κυβέρνησης. Και τι αντιτάσσει; Να διεκδικήσει, λένε, η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη επιμερισμό των μεταναστευτικών ροών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, αναλόγως πληθυσμού. Μέχρι να συζητηθεί αυτό το οποίο προτείνει το ΑΚΕΛ, όμως, θα χρειαστούμε όλα τα στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς για να φιλοξενηθούν οι μετανάστες, οι οποίοι στο μεταξύ θα συνεχίσουν να έρχονται. Όσο για το εάν θα γίνει κατορθωτός ο επιμερισμός στις χώρες της ΕΕ, μια ματιά στο παρελθόν είναι αρκετή για να αντιληφθεί κάποιος πόσες είναι οι πιθανότητες επιτυχίας.

Από την άλλη, ο ΔΗΣΥ ζητά κι αυτός την ευρωπαϊκή συνδρομή. Προσέξτε τι εισηγείται: «Έχουμε πετύχει ήδη αυστηρές αναφορές στο εκλογικό μανιφέστο του ΕΛΚ και με εφαλτήριο αυτό, μπορούμε να επιτύχουμε την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού»! Αλήθεια, γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Τυπώστε το μανιφέστο του ΕΛΚ σε μερικά εκατομμύρια αντίτυπα και διανέμετέ το στους Σύρους που βρίσκονται στον Λίβανο. Άμα το διαβάσουν θα σταματήσουν να επιβιβάζονται σε βάρκες με προορισμό το νησί μας!

Η παραφιλολογία είναι χαρακτηριστικό των κομμάτων και των πολιτικών μας. Αντί να εστιάζουν σε πρακτικά μέτρα και αποτελεσματικές λύσεις, επιλέγουν ενίοτε τη θεωρητικολογία και τις ανεδαφικές επιλογές.

Το πρόβλημα δεν είναι πλέον απλώς καυτό. Είναι σχεδόν ανεξέλεγκτο. Η Κυβέρνηση αποφάσισε δύο μέτρα με στόχο να υπάρξουν αμέσως αποτελέσματα. Παγοποίησε την εξέταση των αιτήσεων ασύλου και έθεσε σκάφη της Λιμενικής σε διεθνή ύδατα, έξω από τον Λίβανο για να αποτρέπει τις βάρκες να έρχονται προς την Κύπρο.

Το πρώτο μέτρο είναι αλήθεια αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Θα συμφωνήσω με το ΑΚΕΛ ότι ουδόλως θα αποβεί αποτρεπτικό. Αντιθέτως, με μαθηματική ακρίβεια θα στοιβάξει σε μεγαλύτερο βαθμό τις αιτήσεις και θα διογκώσει το πρόβλημα.

Το δεύτερο μέτρο, όμως, εάν ισχύει όπως οι πληροφορίες που διέρρευσαν αναφέρουν, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιθανότατα να μην μπορεί να επιλύσει πλήρως το πρόβλημα. Διότι αν οι διακινητές μεταναστών αποδειχτούν παράτολμοι και επιμείνουν στην πορεία τους, φυσικά και τα σκάφη της Λιμενικής δεν θα βουλιάζουν τις βάρκες. Ακόμη χειρότερα, αν οι μετανάστες βρεθούν στη θάλασσα, φυσικά και τα μέλη της Λιμενικής οφείλουν να τους περισώσουν. Άρα κάποιοι από τους μετανάστες θα καταλήξουν στο νησί μας.

Σίγουρα, όμως, θα αποτραπούν αρκετές βάρκες. Σίγουρα θα μειωθεί σημαντικά ο αριθμός αυτών που θα φτάσουν στην Κύπρο. Αυτό είναι αναγκαίο. Και δεν σημαίνει ότι παράλληλα δεν πρέπει να συνεχιστούν και οι διπλωματικές προσπάθειες.

Επιτέλους, για μια φορά σε αυτό το δύσμοιρο τόπο, οι πολιτικοί ας ιεραρχήσουν ως πρώτιστο το συμφέρον του τόπου. Ας παραμερίσουν τα κομματικά παίγνια. Το να πετάνε πέτρες αυτή την στιγμή μόνο ζημιογόνο είναι. Ο Πρόεδρος οφείλει να κλείσει τ’ αφτιά και να επιμείνει. Η παθητικότητα στο μεταναστευτικό οδηγεί πλέον σε εθνική αυτοκτονία.