Περίεργα πράγματα: Μόνο οι πολιτικοί -εντός και εκτός- ανακάλυψαν θετική εξέλιξη στη Νέα Υόρκη.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε πως δεν άκουσε ούτε ο ίδιος, ούτε ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο,τιδήποτε νέο (διαφορετικό) από τον Τατάρ. Δηλαδή, ο σπαστικός ηγέτης των Τ/κ επέμεινε και στο δείπνο να μιλά για οτιδήποτε άλλο εκτός από το πλαίσιο του ΟΗΕ για λύση του Κυπριακού.
Και αφού ήταν ήδη τερατωδώς δύσκολο να υπάρξει η μίνιμουμ συνεννόηση όταν οι δύο κυπριακές πλευρές δήλωναν (άνευ φορολογικής επιβάρυνσης) την προσήλωσή τους στο πλαίσιο λύσης του ΟΗΕ (ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, κλπ), πώς στο καλό είναι θετική εξέλιξη να τελειώνει ένα δείπνο χωρίς το ένα εκ των δύο μερών της υπόθεσης να αποδέχεται την αναζήτηση λύσης στη βάση ενός συμφωνημένου, προ δεκαετιών, πλαισίου;
Μέχρι και ο προβληματικός Ερχιουμάν, της λεγόμενης Αριστεράς στα κατεχόμενα (όπως σχεδόν σε όλα, έχουμε δύο λεγόμενες Αριστερές στον τόπο και δυστυχώς είναι ώρα να το συνειδητοποιήσουμε -για το «δύο» μιλώ), είδε ένα βήμα μπροστά. Προς τον γκρεμό, αγαπητέ;
Είδε θετική εξέλιξη και το ΑΚΕΛ. Ε, βέβαια. Θα «φάμε» άλλους καμπόσους μήνες -αν όχι χρόνια- να προετοιμάζουμε την πολυμερή συνάντηση (άτυπη, άτυπη, οκ!), για την οποία προφανώς δεν κατάφεραν οι συνδαιτημόνες ούτε καν να προσδιορίσουν επακριβώς πόσοι και ποιοι θα παρακαθήσουν: 4+1, 5+1, 6-1, 8-0, παράταση, ποιος ξέρει; Και είναι αυτό θετική εξέλιξη;
Δηλαδή, τι περίμεναν όλοι αυτοί από το δείπνο; Να τραβήξει πιστόλι ο Τατάρ; Ή ο Χριστοδουλίδης; Και επειδή τέλειωσε το δείπνο αναίμακτα, είναι θετική εξέλιξη; Εδώ φτάσαμε; Εδώ φτάσαμε.
Ο ΟΗΕ μάς είπε μετά το δείπνο, γραπτώς ότι «ο Γενικός Γραμματέας ενθάρρυνε τους ηγέτες να εξετάσουν πώς να γεφυρώσουν το χάσμα στις θέσεις τους και να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη, ώστε να επιτρέψουν την κίνηση που θα οδηγήσει σε διευθέτηση».
Συγνώμη κ. Γκουτέρες αλλά πώς νομίζετε ότι μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα, όταν ο ένας λέει δύο κυρίαρχα κράτη και ο άλλος ένα (και να καίει); Να κλείσουμε στα ενάμιση κράτη; Στο 1 και 1/4; Πώς στο καλό γεφυρώνεται μια τόσο ουσιαστική διαφορά, που δεν είναι μόνο διαφορά μεταξύ Ε/Κ και Τ/κ, αλλά διαφορά μεταξύ Τ/Κ και Τουρκίας με το πλαίσιο λύσης του ΟΗΕ;
Και είναι αυτό θετική εξέλιξη;
Όταν ο ΓΓ του ΟΗΕ, που βγάζει γλώσσα σε ολόκληρο Ισραήλ, και πολύ καλά κάνει, δεν μπορεί να πει δημοσίως ότι έχουμε πρόβλημα γιατί η μία πλευρά διαφωνεί με αυτό που ζητά και προκρίνει ο ΟΗΕ (σημειώστε πως ούτε η ΕΕ το είπε στη δήλωση της), ποιος νομιμοποιείται να μιλά για θετική εξέλιξη και να δίνει συγχαρητήρια στον ΓΓ επειδή βρήκε χρόνο να ασχοληθεί και μαζί μας; Μεγάλη μας τιμή, αλλά η οκά 400.
Πήρε το αυτί της στήλης χθες, εντελώς πεταχτά, έναν βουλευτή του ΕΛΑΜ να δηλώνει σε κάποιο τηλεοπτικό σταθμό πως δεν είναι λογικό να θεωρείται ανεδαφική και ανεφάρμοστη η επιθυμία για επιστροφή στο ενιαίο κράτος (που υποτίθεται υπήρχε προ 50-60 ετών), όταν για δεκαετίες συζητούμε για δικοινοτική ομοσπονδία χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Μήπως έχει δίκαιο ο άνθρωπος; Εννοείται πως δεν έχει δίκαιο όταν νομίζει ακόμα πως είναι πραγματοποιήσιμος ο «στόχος» της επιστροφής στο 1963. Αλλά μήπως έχει δίκαιο πως… εξίσου πραγματοποιήσιμος είναι τώρα πια -δυστυχώς- και ο στόχος της ΔΔΟ;
Μήπως το ματς τέλειωσε, χάσαμε, χάθηκε και πολύτιμος χρόνος και απλά ελπίζουμε να πάρουμε βαθμούς στη Δικαστική της ΚΟΠ;
