Πρόσωπο της Ημέρας. Οπωσδήποτε η Κλαύδια Παπαδοπούλου – η Κλαύδιά μας, με την Αστερομάτα της, για να μπώ κι εγώ στο λεξιλόγιο της Eurovision – η οποία διαγωνίστηκε με ένα σχεδόν παραδοσιακό, στην φόρμα του, ελληνικό τραγούδι, το ερμήνευσε λιτά και εξαιρετικά και, ας πω το στερεότυπο, άγγιξε ψυχές. Δεν κρύβω ότι συγκινήθηκα κιόλας, όταν είδα μετά την πρόκρισή της στον χθεσινό τελικό, ότι την πήρε τηλέφωνο η Νάνα Μουσχουρη για να την συγχαρεί, λέγοντάς της μάλιστα ότι είδε στο πρόσωπό της κάτι από τον εαυτό της, οπωσδήποτε τα γυαλιά!

ΥΓ: Η Στήλη γράφεται πριν από τον Τελικό, οπότε δεν γνωρίζω την τελική κατάταξη της Ελληνίδας τραγουδίστριας. Όποια θέση κι αν πάρει, είναι νικήτρια. Και επιτέλους, ακούστηκε κι αυτή η υπέροχη γλώσσα.

Την επομένη της πρόκρισής της στον τελικό, η σπουδαία συγγραφέας, Μάρω Βαμβουνάκη, έγραψε μεταξύ άλλων αυτά, για την Κλαύδια: « … Εμφανίζεται ένα κορίτσι που μας σόκαρε με το πόσο εντάξει δείχνει. Καλοχτενισμένο, καλότροπο, με τα γυαλάκια του και την συνεχή ευγένειά του. Βλέμμα με ευθύτητα, με χαμόγελο ειλικρινές, με καλά ελληνικά, αγωγή και σεμνότητα. Και πού; Σε ένα χώρο όπου “τα πάντα επιτρέπονται”, της μουσικής σκηνής! Εκεί όπου μπορείς να χτυπιέσαι μισόγυμνος ή ολόγυμνος, αχτένιστος, άπλυτος, να βρίζεις, να χυδαιολογείς, να κατεβάζεις καντήλια, να είσαι ατάλαντος αλλά να κάνεις ακρότητες που ξεσηκώνουν το ξαναμμένο κοινό, τον αδικημένο δήθεν, τον καταπιεσμένο δήθεν εαυτό που θέλει να εκδικηθεί και να χλευάσει κάθε “σύστημα”.

Η Κλαύδια άμα τη εμφανίσει ήταν καμένο χαρτί! Ούτε σε μένα άρεσε γιατί μου θύμισε θεούσα δασκαλίτσα. Κι όμως! Είναι μεγάλη βόμβα το ταλέντο το γνήσιο και πηγαίο σαν κυματισμός. Η δουλειά, η πολλή δουλειά και το τίμιο καθαρό πρόσωπο. Η ευπρέπεια μέσα στη νομιμοποιημένη απρέπεια. Η τέχνη θέλει τρία πράγματα: Ταλέντο πολύ, μα πολύ, εργατικότητα, και ψυχή. Κι αυτό το ακλόνητο κορίτσι χθες το βράδυ μάγεψε το κοινό, ακόμα και το διαρκώς γκρινιάρικο κοινό της χώρας μας, διότι άφησε να ξεχυθεί η μεγάλη σα θάλασσα ψυχή της και να φτάσει μέχρι εκεί που βρισκόταν ο καθένας μας. Στο στάδιο της Ελβετίας, στον καναπέ του, στην κουζίνα του, στο γραφείο του, στο νυχτερινό δρόμο όπως μόνος οδηγεί… Παντού στη γη όπου υπάρχει ανοιχτό ραδιόφωνο. Όπως και να πάνε αύριο τα πράγματα το κορίτσι αυτό νίκησε γιατί ασυμβίβαστο, έντιμο και χαρισματικό ξέρει τι θέλει, τι μπορεί, και πού πάει. Παράδειγμα! Επιτέλους ένα παράδειγμα!»

PERSONA NON GRATA- Η Εκπρόσωπος Τύπου του Πούτιν, κα Ζαχάροβα, που χαρακτήρισε τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κλόουν. Βλέποντας κι ακούγοντάς την, έχει κάποιος την μόνιμη αγωνία – ίσως και επιθυμία, ποιος ξέρει; – ότι εάν καμιά φορά η γυναίκα αυτή δαγκώσει τη γλώσσα της, θα πεθάνει ακαριαία από δηλητηρίαση.

Μαζί της στριμώχνω και το δημοσιογραφικό φερέφωνο του Κρεμλίνου, ανταποκριτή στην Μόσχα, που όλο και πιο συχνά προσομοιάζει στην Ζαχάροβα…

Πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα κάναμε την Παρασκευή με τον Κώστα Μποτόπουλο, νομικό-συνταγματολόγο, πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ και συγγραφέα. Δεν μπορούσα να μην τον ρωτήσω για την ποιότητα, τότε, των ευρωβουλευτών από όλες τις χώρες, σε σύγκριση με το «μπάτε σκύλοι αλέστε» από αρκετές χώρες με σοβαρό έλλειμμα αξιοκρατίας και υπευθυνότητα. Βέβαια, ο κ. Μποτόπουλος, όπως και πολλοί άλλοι σπουδαίοι άνθρωποι (πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, διανοούμενοι, ακόμα και απλοί εργαζόμενοι από διάφορες ειδικότητες), πήγε στις Βρυξέλλες με το σύστημα της λίστας. Δηλαδή ,επιλέγονταν από τους επικεφαλής των κομμάτων τους, και αναλόγως του ποσοστού που έπαιρνε το κόμμα στις ευρωεκλογές, καθοριζόταν και ο αριθμος των υποψηφίων που θα πήγαιναν στις Βρυξέλλες. Για να μην αδικηθούν δε και τυχόν ανεξάρτητοι, και αυτοί συμπεριλαμβάνονταν σε κάποιο «ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο», όπου και πάλι, αναλόγως των ψήφων στις εκλογές, περνούσαν ή αποκλείονταν.

Παλιότερα, λοιπόν, επιλέγονταν άνθρωποι με βιογραφικό συναφές με τη «δουλειά». Πρόσφεραν και στην πατρίδα τους και στην ΕΕ. Σήμερα θριαμβεύουν οι λεγόμενοι «αναγνωρίσιμοι». Στην πρώτη σειρά εμείς, οι δημοσιογράφοι, είτε στα ΜΜΕ, είτε σε Γραφεία Πολιτικών, είτε και ίνφλουένσερς, με κραυγαλέο παράδειγμα τον Φειδία της Κύπρου.