Οι αριθμοί πάντα ελκύουν πάντα την προσοχή των πολιτών. Και όσο πιο μεγάλο είναι το νούμερο που γράφεται τόσο μεγαλύτερη είναι και η συζήτηση. Εξάλλου αυτός είναι και ο πρωταρχικός στόχος, να προκληθεί ενδιαφέρον και συζήτηση. Έτσι και στις τελευταίες εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας η προσοχή σχεδόν όλων ήταν στραμμένη προς τους αριθμούς, στα ποσά που καταγράφονταν.
Είναι όμως καλό, ενίοτε, αντί να ζουμάρουμε πάνω στους αριθμούς και εκεί που ενδεχομένως να θέλουν να οδηγήσουν οι συγγραφείς μιας έκθεσης να ανοίγουμε το φακό μας, να έχουμε μια πιο ανοικτή εικόνα και να βάζουμε τα γεγονότα σε μια σειρά. Γιατί πολλές φορές όταν βλέπουμε κάποια πράγματα απομονωμένα μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα συμβάν ή μια έκθεση.
Μια αλληλουχία γεγονότων το τελευταίο διάστημα δείχνουν ότι οι πρόσφατες εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας (για κόμματα και Βουλή) αλλά και κάποιες που θα ακολουθήσουν (κατά πάσα πιθανότητα για την Προεδρία) δεν ήταν μόνο αριθμοί και καταγραφή αρνητικών γεγονότων ή ατασθαλιών.
Το πρώτο που πρέπει κάποιος να προβληματιστεί είναι γιατί τώρα και όχι πριν ένα ή δύο μήνες. Ενδεχομένως η επίσημη απάντηση που θα δοθεί να είναι πως οι εκθέσεις αυτές που δημοσιοποιήθηκαν «τώρα ήταν έτοιμες. Αν το δούμε απομονωμένα τότε θα πιστέψουμε αυτή τη θέση, ότι δηλαδή δημοσιοποιήθηκαν όταν ήταν έτοιμες. Αλλά αν ανοίξουμε λίγο περισσότερο το φακό θα δούμε τι είχε προηγηθεί. Όπως θα προσέξουμε και την απουσία του επικεφαλής της Αρχής στο εξωτερικό κατά τη δεδομένη στιγμή της δημοσιοποίησης.
Έχουμε κατ’ αρχάς την εξαγγελία ενός νέου κόμματος από άτομο το οποίο είχε πριν από ένα χρόνο άμεση και στενή σχέση με την Ελεγκτική Υπηρεσία, ο οποίος έκτοτε υποστηρίζει μετά επιτάσεως ότι φαγώθηκε από τη θέση που κατείχε «γιατί έκανε καλά τη δουλειά του». (Βεβαίως τα ευρήματα του Δικαστηρίου ήταν εντελώς διαφορικά και δεν είχαν να κάνουν με αυτή καθ’ αυτή τη δουλειά του και καθήκοντά του).
Μετά την εξαγγελία και του νέου κινήματος ακολούθησε μια σειρά σχολίων και δημοσιευμάτων τα οποία προσέγγιζαν επικριτικά το όλο εγχείρημα, και έφταναν σε σημείο αμφισβήτησης των όσων πρέσβευε ή έλεγε ότι πρέσβευε. Η προσπάθειά του να πείσει ότι είναι κάτι διαφορετικό από τα παραδοσιακά κόμματα λίγο επιτύγχανε.
Προκύπτουν οι «σωστές κινήσεις» για να επανέλθει στη μνήμη των πολιτών πως… «όλοι πλην εμού είναι διεφθαρμένοι ή ρέπουν προς την διαφθορά». Και ποια είναι η καλύτερη μέθοδος αφού δεν παίρνουν από λόγια; Μια έκθεση με συγκεκριμένους αριθμούς. Και αίφνης προέκυψε έκθεση για τα πολιτικά κόμματα που κάλυπτε μια περίοδο που πήγαινε πριν πέντε έως και εννέα χρόνια.
Τελειώνει το θέμα με τα «διεφθαρμένα» κόμματα και έρχεται στη συνέχεια η έκθεση για τη Βουλή των Αντιπροσώπων όπου στο στόχαστρο μπαίνει για τα καλά η Πρόεδρος του σώματος, ενώ συνεχίζονται και οι αναφορές στα υφιστάμενα κόμματα. Συνολική έκταση της έκθεσης 95 σελίδες εκ των οποίων οι 20 είναι αυτή καθ’ αυτή η δουλειά της ΕΥ και τα ευρήματά της και κάπου 70 τόσες σελίδες η απάντηση της Βουλής.
Κι όμως ούτε στον πρόλογο από πλευράς Γενικού Ελεγκτή ούτε και στη σύνοψη των αποτελεσμάτων ελέγχουν δεν κρίθηκε σκόπιμο να καταγραφεί η θέση της Βουλής. Τυχαίο; Μάλλον όχι. Γιατί ήταν αυτό ακριβώς το κείμενο που έπαιξε στα μέσα ενημέρωσης και δημιούργησε συγκεκριμένες εντυπώσεις. Γιατί αυτός ήταν ο στόχος εξ υπαρχής.
Κι ενώ η Βουλή και η Πρόεδρος της βρίσκονταν κάτω από αμφισβήτηση σε βαθμό ανθρωποφαγίας, ένας πρώην ηγέτης κόμματος εμφανίζεται στα κανάλια με προτάσεις και αναρτήσεις επί θεμάτων που απασχολούν τους πολίτες. Εν ολίγοις, από τη μια ένας πολιτικός που «τρώει τα λεφτά των πολιτών» και από την άλλη «ένας πολιτικός που θέλει να βοηθήσει τους πολίτες».
Και προφανώς θα έρθει και η συνέχεια για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Είναι μια αλληλουχία γεγονότων που δείχνουν το πως μια κρατική ανεξάρτητη αρχή της Κυπριακής Δημοκρατίας εργαλειοποιείται προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες. Κι αυτό μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα από το που έμεινε μια αποστολή της Βουλής…
