Ο γενικός εισαγγελέας θέλει να προστατέψει το ρόλο και το όνομα των δικαστηρίων ή θέλει να φιμώσει τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη και κατ΄επέκταση όσους του δίνουν βήμα; Όποια κι αν ήταν η πρόθεση του όταν διέταξε έρευνα εναντίον του τέως γενικού ελεγκτή για καταφρόνηση των δικαστηρίων, δύσκολα πείθει πως δεν ήταν η φίμωση. Η εσπευσμένη κλήση δέκα τουλάχιστον δημοσιογράφων στο ΤΑΕ Αρχηγείου της Αστυνομίας προκειμένου να καταθέσουν και να προσυπογράψουν την απομαγνητοφώνηση εκπομπών τους στις οποίες φιλοξενήθηκε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, δεικνύει «αμετροεπή σπουδή, υπερβάλλοντα ζήλο και πλεονασματική μέριμνα, που, αν μη τι άλλο, προκαλεί προβληματισμό και ανησυχία σε κάθε ενεργό πολίτη αυτού του τόπου» όπως ορθά σημειώνει η Ένωση Συντακτών.

Ήταν αυτό πρωτοβουλία της αστυνομίας; Πως ακριβώς εμπλέκονται οι δημοσιογράφοι που φιλοξένησαν σε εκπομπές τους τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη; Τι περισσότερο αναμένουν οι αστυνομικοί από αυτούς πέραν των όσων ακούστηκαν σε εκπομπές και τα οποία φρόντισαν να απομαγνητοφωνήσουν; Έχει στ’ αλήθεια τόσο χρόνο η αστυνομία ώστε αντί να κυνηγά εγκληματίες να απομαγνητοφωνεί εκπομπές και να παίρνει καταθέσεις από δημοσιογράφους που κάνουν τη δουλειά τους; «Ολημερίς κι ολονυκτίς το ΤΑΕ Αρχηγείου καθόταν και απομαγνητοφωνούσε τις ‘Αιχμές’, μια ώρα και πλέον εκπομπή» κατάγγειλε ο Σωτήρης Παρούτης επικρίνοντας «την περίσσια σπουδή με την οποία οι διωκτικές Αρχές προεξάρχοντος του Γενικού Εισαγγελέα τρέχουν κάποιες υποθέσεις στη διερεύνηση, ενώ δεκάδες άλλες υποθέσεις, δεκάδες άλλα οικονομικά εγκλήματα σκεπάστηκαν κάτω από το χαλί».

Αυτό ακριβώς είναι το αίσθημα που επικρατεί στο κοινό. Οι πολίτες έχουμε δει σωρεία σοβαρών υποθέσεων να περνούν απαρατήρητες ή να αφήνονται στη λήθη που επιφέρει ο χρόνος, χωρίς να ιδρώνει το αυτί του γενικού εισαγγελέα. Ακόμα και υποθέσεις που έφτασαν στα δικαστήρια σέρνονται από αναβολή σε αναβολή, δημιουργώντας καχυποψία, αμφισβήτηση και καταφρόνηση της Δικαιοσύνης χωρίς να χρειάζονται δηλώσεις κανενός Οδυσσέα ή άλλου ανώνυμου ή επώνυμου.

Σε τι αποσκοπεί η έρευνα που διατάχθηκε εναντίον του Οδυσσέα Μιχαηλίδη για την αναφορά του πως στενός συνεργάτης του Προέδρου της Δημοκρατίας γνώριζε από πολύ προηγουμένως την ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την παύση του ιδίου; Θα αποκαλύψει ο Μιχαηλίδης ποιος είναι αυτός ο συνεργάτης; Προφανώς όχι. Αλλά κι αν το κάνει, ο άλλος γιατί να παραδεχτεί πως το είπε; Πως αποδεικνύεται η αλήθεια; Είναι ο λόγος δυο ανθρώπων που κουβέντιαζαν μεταξύ τους. Οπόταν μήνυμα όλης αυτής της αναμπουμπούλας είναι: «Προσέχετε τι λέτε». Και το μήνυμα δεν απευθύνεται μόνο στον Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Με αυτόν τον τρόπο όμως, με την περίσσια σπουδή, κάθε άλλο παρά προστατεύονται οι θεσμοί. Η απαξίωση κι η καταφρόνηση –δυστυχώς- είναι πλέον διάχυτη στην κοινωνία.