ΣΤΟ διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, γίνεται αυτοκριτική για τη διαχείριση της τεράστιας φονικής πυρκαγιάς στην επαρχία Λεμεσού. Εκ μέρους της Πολιτείας, όλων δηλαδή στο κράτος, απολογήθηκε καθώς σημειώνει που «σε μια κρίσιμη στιγμή όπως αυτή, δεν ανταποκριθήκαμε όπως έπρεπε».
ΑΥΤΟ είναι το πρώτο στοιχείο, που εντοπίζεται στο διάγγελμα. Η απολογία δηλαδή. Από την άλλη, πρέπει να σημειωθεί πως όσοι είχαν την ευθύνη της διαχείρισης σε πολιτικό επίπεδο- και ασφαλώς δεν ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας- απέφυγαν να την αναλάβουν στην πράξη.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και με την απολογία δεν ξοφλά κανείς. Αυτή συνδέεται με μέτρα που θα υιοθετηθούν με βάση τις εκθέσεις που θα γίνουν από όλα τα εμπλεκόμενα τμήματα. Θα υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κι αυτό, επειδή, είναι κρίσιμης σημασίας, θα πρέπει μετά την αναγνώριση των αδυναμιών, να αισθανθεί η κοινωνία ότι υπάρχουν αλλαγές. Κι αυτό θα φανεί και στους σχεδιασμούς αλλά και στην ενίσχυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του κράτους. Για το θέμα της ενίσχυσης αναφερθήκαμε πολλές φορές στο παρελθόν.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ και αγγίζοντας και την ουσία για το τι μέλλει γενέσθαι εξήγγειλε δώδεκα μέτρα αντιμετώπισης των σοβαρών επιπτώσεων. Μέτρα, τα οποία λόγω της κατάστασης, θα πρέπει να υλοποιηθούν αμέσως. Παρακάμπτοντας, όπως αναφέρθηκε, γραφειοκρατικές διαδικασίες. Και πρέπει οι όποιες γραφειοκρατικές μακρόσυρτες διαδικασίες, που ενίοτε μπλοκάρουν το σύστημα, να μην ακολουθηθούν αυτή τη φορά. Για να μην λειτουργήσουν αποτρεπτικά. Να τρέξουν, δηλαδή, γρήγορα οι διαδικασίες, στο πλαίσιο ασφαλώς των νόμων, και να υλοποιηθούν τα μέτρα στήριξης των πληγέντων και των πληγεισών περιοχών.
ΜΕΤΑ τη φονική πυρκαγιά στην επαρχία Λεμεσού, επανέρχεται πιεστικά- κατά την άποψη μας- το θέμα του συντονισμού. Θα πρέπει να εξετάσει η εκτελεστική εξουσία, το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός συντονιστικού φορέα, στον οποίο να ενταχθούν ή να έχουν άμεση επαφή με αυτόν, όλες οι συναφείς υπηρεσίες. Αυτό το κενό φάνηκε και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πυρκαγιάς. Υπήρχε προδήλως πρόβλημα συντονισμού. Στις ώρες της κρίσης θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός , πλήρη συνεννόηση και συνεργασία των υπηρεσιών.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, για παράδειγμα, ένα Υφυπουργείο Πολιτικής Προστασίας, στο οποίο θα πρέπει να συγκεντρωθούν υπηρεσίες και να έχει συνεργασία με άλλα τμήματα του κράτους. Αυτό το ενδεχόμενο θα πρέπει να εξετασθεί.
