…το ζήσαμε και αυτό. Μια συζήτηση (τρόπος του λέγειν) στη Βουλή των Ελλήνων για το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων που έδινε η Ευρώπη για συγκεκριμένες δράσεις, αλλά κατέληγαν αλλού, ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης και ολοκληρώθηκε ξημερώματα Πέμπτης. Χωρίς, μάλιστα, να καταλήξουμε πουθενά.
Πολλοί φίλοι μου από τη Βρετανία και την Κύπρο, μου ζητούσαν να τους πω «με λίγες λέξεις», τι ειπώθηκε στο Κοινοβούλιο και το μόνο που είχα να τους πω ήταν «δεν κατάλαβα».
Συζήτηση δεν έγινε. Ήταν ένα άθροισμα άσχημων μονολόγων. Το «επίθετο» που χρησιμοποιώ, δεν αναφέρεται στην ουσία του προβλήματος, αλλά σε ατέλειωτες αγορεύσεις – σχεδόν όλες τους με πολύ επιθετικό λόγο.
Ενδεικτικά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, απευθυνόμενος στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, χαρακτήρισε εκείνους της κυβέρνησης που «χειρίστηκαν» την υπόθεση των αγροτικών επιδοτήσεων ως «γαλάζια συμμορία».
Είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος τι έγινε και τι ειπώθηκε στη Βουλή. Παρακολούθησα τη διαδικασία από την αρχή ως το τέλος.
Αν μου ζητούσε να του πω ποιο είναι το συμπέρασμα από την χθεσινή συζήτηση στην Βουλή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, θα απαντούσα «ειλικρινά δεν ξέρω».
Προσέφυγα στα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση sites και όλα σαν να συμφώνησαν ότι τα έκανε θάλασσα.
Ενδεικτικά, το ενημερωτικό in.gr, που δεν το λέει κάποιος και αντικυβερνητικό, είχε τίτλο χθες: «Εξευτελισμός του Κοινοβουλίου από μια ένοχη κυβέρνηση» και υπότιτλο «Η κυβέρνηση, αφού πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη, επέλεξε να εξευτελίσει τους θεσμούς».
Και, παρακάτω, εξηγώντας/ δικαιολογώντας τη σκληρή του κριτική, προσθέτει: «Με μια τακτική που δεν μπορούσε να γίνει ανεκτή ούτε σε επαρχιακό εξωραϊστικό σύλλογο, η κυβέρνηση επέλεξε να εξευτελίσει μια από τις σημαντικότερες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, για να μπορέσει να προσφέρει στον εαυτό της ασυλία για ένα όργιο παρανομιών, που είναι πια ηλίου φαεινότερον ότι είχαν κυβερνητικό σχεδιασμό και κυβερνητική πολιτική ιδιοτέλεια».
Θυμίζουμε ότι η συζήτηση στη Βουλή αφορούσε δύο προτάσεις για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για δύο υπουργούς, τον Μάκη Βορίδη και τον Λευτέρη Αυγενάκη, για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εντόπισε σοβαρές ενδείξεις ότι διέπραξαν αδικήματα σε σχέση με το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ένα σκάνδαλο που έχει θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο την αξιοπιστία της χώρας έναντι των ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά και τις ίδιες τις πολύτιμες για τον αγροτικό κόσμο ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Τα στοιχεία αυτά ήταν πολύ σοβαρά και αφορούσαν τη συγκρότηση ενός κομματικού μηχανισμού που σκοπό είχε να αξιοποιήσει την κοινοτική χρηματοδότηση για να εξαγοράσει ψήφους σε περιοχές όπως η Κρήτη.
Μετά από αυτό, είναι δύσκολο να σκεφτεί κάποιος πώς θα μπορέσει η κυβέρνηση να μαζέψει τα σπασμένα, που η ίδια, σε πολύ μεγάλο βαθμό, έσπειρε.
Πολλοί εικάζουν και ακόμα περισσότεροι γνωρίζουν, ότι το μεγάλο φαγοπότι με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, το καταβρόχθιζαν κι άλλες κυβερνήσεις. Για αυτόν τον λόγο, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ζητήσει η συζήτηση στην πειθαρχική επιτροπή (πρότεινε και ανακριτική) να ξεκινήσει από το 1998. Προφανώς, για να συμπεριλάβει πιθανές (πιθανότατες) αμαρτίες και των άλλων. Των προηγούμενων…
Αυτό δεν πέρασε. Και ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε να γίνει, δεν ήταν ούτε ενδεδειγμένος, ούτε κομψός.
Το ερώτημα, άκομψα, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διατυπωθεί, είναι: Θα σταματήσει ποτέ ο Έλληνας να βάζει το δαχτυλάκι του στο βαζάκι με το μέλι;
Μετά και από όσα ζήσαμε και ακούσαμε τις τελευταίες δύο μέρες, η απάντηση είναι, απροκάλυπτα «Όχι»!
