Το Ισραήλ, όπως λέγαμε και χθες, «δεν θέλει» τη Γάζα. Τα εισαγωγικά διότι αν και σίγουρα θα ήθελε να απαλλαγεί από τη παράνοια των ισλαμιστών και των αδιάκοπων επιθέσεών τους, ούτε να διώξει τους κατοίκους της Γάζας μπορεί – το ένα έστω από τα δύο εκατομμύρια το οποίο θέλει να μείνει αν όντως το άλλο ένα θέλει να μεταναστεύσει όπως υπολογίζεται – ούτε και η Γάζα του προσφέρει κάτι.
Κάτι πέρα από προβλήματα εννοείται.
Η Ιερουσαλήμ οδηγήθηκε στην απόφαση για κατάληψη της Γάζας μετά από τις καταστροφικές επινοήσεις του Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος έσυρε το χορό για αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους, παρασύροντας και άλλες δυτικές χώρες οι κυβερνήσεις των οποίων είχαν παρόμοια – εσωτερικά τουλάχιστον – συμφέροντα με τις μεγάλες μουσουλμανικές κοινότητες τους και την ψηφοθηρική τους αξία και οι οποίες, κυβερνήσεις ψάχνουν τώρα τρόπο να απεμπλακούν από αυτή την ιστορία.
Οι ΗΠΑ αλλά και πολλοί αναλυτές είχαν προειδοποιήσει ότι η κίνηση Μακρόν η οποία είχε να κάνει και με τη μέχρι στιγμής ατυχήσασα προσπάθειά του Γάλλου Προέδρου να ξαναβρεί η Γαλλία το ρόλο που είχε κάποτε στη Μέση Ανατολή, θα προκαλούσε δύο πράγματα: πρώτον, την ακόμα πιο έντονη αδιαλλαξία της Χαμάς, στην πιο κρίσιμη, μάλιστα, φάση του διαλόγου και αντίστοιχα, την οργή του Ισραήλ.
Και τα δύο επαληθεύτηκαν. Η δε Χαμάς πανηγύρισε και δημόσια τη «νίκη» της, λέγοντας πως οι κινήσεις του Παρισιού και των άλλων ήταν οι… καρποί της 7ης Οκτωβρίου! Το Ισραήλ, δεν θα έμενε βέβαια απαθές, ούτε θα άφηνε τη Χαμάς να το σύρει σε μια ακόμα μεγαλύτερη διαδικασία φθοράς με την παγκόσμια αντισημιτική υστερία, τα fake news και την παραπληροφόρηση.
Η γραμμή, λοιπόν, που επέλεξε ήταν η πιο σκληρή και, όπως φαίνεται, η πιο έξυπνη. Και πάλι. Ήταν η απόφαση για κατάληψη της Γάζας η οποία όμως λέγαμε και χθες είχε τέσσερις αστερίσκους, ως όρους: 1) Να επιστραφούν οι όμηροι, ζώντες και νεκροί, 2) να αποστρατιωτικοποιηθεί η Γάζα, 3) το Ισραήλ διατηρήσει την εποπτεία ασφάλειας της Λωρίδας και 4) να δημιουργηθεί μια εναλλακτική πολιτική εξουσία που δεν θα είναι ούτε η Χαμάς ούτε η Παλαιστινιακή Αρχή.
Η Ιερουσαλήμ έκανε μάλιστα τα πράγματα απείρως δυσκολότερα για τη Χαμάς, ξεκαθαρίζοντας, δια του ίδιου του Πρωθυπουργού, ότι το Ισραήλ δεν έχει πρόθεση να κρατήσει τη Γάζα αλλά και δια του αρχηγού του IDF Εγιάλ Ζαμίρ ότι η κατάληψη θα γίνει κλιμακωτά με τρόπο που να εκκενωθούν οι άμαχοι και να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες.
Η τρομοκρατική οργάνωση κατάλαβε πως το Ισραήλ δεν αστειευόταν και πως παρά τις αντιδράσεις θα έκανε αυτό που σχεδόν όλοι, ακόμα και οι Άραβες, επιδιώκουν: να αποτελειώσει τη Χαμάς η οποία βασανίζει μαζί με τους υπόλοιπους τζιχαντιστές, όχι μόνο τους Παλαιστίνιους αλλά και ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και το παγκόσμιο.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως η Γάζα η οποία έχει μήκος μόλις 41 χλμ και πλάτος από 6 μέχρι 12 χιλιόμετρα αναλόγως σημείου, έλαβε στο διάστημα της «διακυβέρνησής» της από τη Χαμάς το αστρονομικό συνολικό ποσό των 30 περίπου δισεκατομμυρίων δολαρίων σε διεθνή βοήθεια. Με τα μέλη της Χαμάς να κυκλοφορούν με πανάκριβα SUV και να απολαμβάνουν το χλιδάτο παραλιακό μέτωπο, τις νέες γειτονιές στις οποίες ζούσαν και τα καταστήματα και τα υπόλοιπα να καταλήγουν σε ρουκέτες, όπλα και τούνελ.
Με τους useful idiots στο εξωτερικό να φωνάζουν για την… πιο μεγάλη ανοιχτή φυλακή, όταν χιλιάδες περνούσαν στο Ισραήλ για δουλειά και για δωρεάν θεραπείες στα νοσοκομεία του. Μέχρι και ο Σίνουαρ σώθηκε σε ένα από αυτά, δυστυχώς. Και με τα δε σύνορα με την Αίγυπτο να είναι, όταν το Κάιρο, ήθελε ανοιχτά και προσβάσιμα. Ο περισσότερος κόσμος ζούσε βέβαια στην ανέχεια αλλά κανείς δεν ήταν διατεθειμένος στη Δύση – όπως ούτε και σήμερα! – να αγγίξει αυτή τη συμμορία των διεφθαρμένων τρομοκρατών.
Πριν από λίγη ώρα, λοιπόν, έγινε γνωστό βρίσκονται εκ νέου σε εξέλιξη εντατικές συνομιλίες της Χαμάς με το Ισραήλ, με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, της Αιγύπτου και του Κατάρ και με στόχο την αποτροπή μιας πλήρους κατάληψης της Λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι οποίες αποδίδονται σε πηγές της Χαμάς, ότι η πρόταση που βρίσκεται στο τραπέζι περιλαμβάνει τον τερματισμό των εχθροπραξιών, την πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ, την απελευθέρωση όλων των ομήρων, τον πλήρη αφοπλισμό, την απέλαση ανώτερων αξιωματούχων του στρατιωτικού σκέλους της Χαμάς και την εγκατάσταση μιας πολιτικής ηγεσίας, παράλληλα με μια επαγγελματική αστυνομική δύναμη.
Η Χαμάς δήλωσε ότι είναι ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις.
Το Ισραήλ φαίνεται να διαμήνυσε ότι εάν δεν συμμορφωθεί η τρομοκρατική οργάνωση, θα προχωρήσει άμεσα η επιχείρηση κατάληψης. Βεβαίως, εάν η Χαμάς τινάξει και πάλι στον αέρα τις προσπάθειες, όπως και όλες τις προηγούμενες, για ένα μεγάλο μέρος του έξω κόσμο θα φταίει το Ισραήλ και οι «σιωνιστές», όρος ο οποίος σημαίνει πια «Εβραίοι».
Και καλύπτει, όπως οι ίδιοι οι ναζί των ημερών μας λένε, ακόμα και παιδιά σε κρουαζιερόπλοια αλλά και αριστερούς Εβραίους οι οποίοι κανείς δεν ρωτά εάν, συχνό κι αυτό, έχουν παρόμοια αντίληψη για το πρόβλημα με όλους τους τραμπούκους δικαιωματιστές οι οποίοι παρελαύνουν με τη Χαμάς, μασκαρεμένη σε «καημένους Παλαιστίνιους» του εξωτερικού οι οποίοι συχνά ζουν με επιδόματα Εβραίων αυτοχθόνων. Και οι οποίοι πάντοτε δικαιολογούν την 7η Οκτωβρίου μέσα από το… «ιστορικό πλαίσιο» ή και εντελώς ξεδιάντροπα, ανοιχτά και φανερά.
