Ασχοληθήκαμε περισσότερο από όσο έπρεπε με την επιστολή του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας προς την πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου, για τα όσα λέχθηκαν στην εκδήλωση του Δήμου Αμμοχώστου. Με την απογοήτευσή του και την υπόδειξη πως διαπιστώνει υιοθέτηση των τουρκικών αφηγημάτων στο Κυπριακό και κυρίως για όσα έγιναν στο Κραν Μοντανά. Με την απογοήτευσή του για την «αποστασιοποίηση του ΔΗΣΥ από τα πεπραγμένα της δεκαετούς διακυβέρνησης Αναστασιάδη–ΔΗΣΥ». Έτσι το γράφει ο ίδιος στην επιστολή της 4ης Αυγούστου.
Και πολύ ασχοληθήκαμε –έτσι ήθελε ο ίδιος δηλαδή– γιατί αυτός ο ΔΗΣΥ είναι δικό του δημιούργημα, με την κληρονομιά του Γλαύκου Κληρίδη ασφαλώς. Εξάλλου, αυτός είναι ο πρώτος διδάξας της υιοθέτησης των τουρκικών αφηγημάτων, έστω και αν στο Κραν Μοντανά –πολύ, πολύ αργά– ανακάλυψε πως «άλλες ήταν οι βουλές της Τουρκίας».
Στα χέρια του Αναστασιάδη είναι που εξερράγη η πολιτική της διευθέτησης, του συμβιβασμού, του κατευνασμού και φυσικά της «αμμοχωστοποίησης». Κι είναι σαν να μιλά για τον εαυτό του όταν γράφει στην κ. Δημητρίου το εξής: «Με λύπη διαπιστώνω ότι η αποστασιοποίηση αφορά και την διαχείριση του μεγάλου εθνικού θέματος, με υιοθέτηση των εξ ακοής μαρτύρων που για λόγους δικούς τους είναι πάντοτε πρόθυμοι να υιοθετούν, χάριν δήθεν του εθνικού “καλού” τα αφηγήματα της Τουρκίας».
Δεν θυμάται, άραγε, τι διαλαλούσε μέχρι και το 2016-2017; Δεν θυμάται τη στάση του στο σχέδιο Ανάν, όταν στάθηκε απέναντι σε ολόκληρο τον λαό και κατήγγελλε την «αδιαλλαξία» των Ελληνοκυπρίων; Δεν θυμάται ότι κατήγγειλε την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, εκείνες τις δύσκολες μέρες; Κι ακόμα, δεν θυμάται το κοινό ανακοινωθέν με τον Ντερβίς Έρογλου ή τις ζιβανίες με τον Ακιντζί στη Λήδρας και στο Μεγάλο Χάνι; Δεν θυμάται ότι αυτός ο ίδιος έλεγε πως οι Κερυνειώτες δεν θα επιστρέψουν ποτέ, συμπληρώνοντας την άθλια δήλωση του συναγωνιστή του Νίκου Τορναρίτη ότι ο Κερυνειώτης «δεν θα πάει σπίτι του και δεν θα πάει ποτέ σπίτι του είτε μείνει διχοτομημένη η Κύπρος είτε όχι και δεν θα πήγαινε με κανένα σχέδιο και με κανέναν πολιτικό»;
Δεν θυμάται. Δεν θυμάται ότι είναι το δικό του κόμμα που πρωτοστάτησε στο θάψιμο της Κερύνειας και της Μόρφου, αλλά και στην περιβόητη αμμοχωστοποίηση, δίνοντας έτσι την άνεση στον κάθε παρουσιαστή, να απαιτεί διακρίσεις μεταξύ προσφύγων. Αλλιώς, δεν θα έμπαινε στον κόπο να γράψει την επιστολή. Ο ΔΗΣΥ δεν άλλαξε μετά τη διακυβέρνησή του. Ούτε ο ίδιος. Πάντα κατώτεροι των περιστάσεων και συνήθως σε συνεργασία με άλλα κόμματα, δημιούργησαν αυτή την άρρωστη κατάσταση. Τώρα, είναι αργά για δάκρυα, ακόμα και για κροκοδείλια.
