ΟΙ λεγόμενες εκλογές στα κατεχόμενα, που χρονικά τοποθετούνται στις 19 Οκτωβρίου 2025, επηρεάζουν και την Κυπριακή Δημοκρατία. Η επιλογή που θα προκύψει θα διαγράψει και τα όσα μπορούν να διαδραματισθούν στο Κυπριακό.
ΚΙ αυτό όχι γιατί αυτός που θα επιλεγεί θα αποφασίσει για το τι θα γίνει στο Κυπριακό. Αυτό γίνεται από την Τουρκία και κανείς δεν το αμφισβητεί. Εκτός από όσους αφελώς θεωρούν πως είναι οι Τουρκοκύπριοι που καθορίζουν την πολιτική στο Κυπριακό και όχι η κατοχική δύναμη.
ΕΚΕΙΝΟ το οποίο θα γίνει είναι πως, στο βαθμό που εξυπηρετείται η τακτική της Άγκυρας, θα υπάρξει αλλαγή προσώπου στην ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος. Δεν υποστηρίζουμε πως ο Ερσίν Τατάρ είναι το ίδιο με τον Τουφάν Ερχιουρμάν. Έχουν διαφορετική προσέγγιση, εκφράζουν διαφορετικά τις πολιτικές τους, πλην όμως δεν μπορεί κανείς να υποστηρίζει πως, είτε ο ένας είτε ο άλλος, επιβάλλουν την πολιτική τους στην Τουρκία.
ΑΥΤΗ είναι η πραγματικότητα όσο και να μην μας αρέσει. Θα πρέπει με την ευκαιρία να αναφέρουμε πως διαχρονικά συζητείται στα κατεχόμενα το θέμα της αυτονόμησης της τουρκοκυπριακής κοινότητας από την κατοχική Τουρκία. Καταγράφονται επί του θέματος και δηλώσεις Τουρκοκυπρίων πολιτικών, που κατά καιρούς εγείρουν το όλο θέμα. Ωστόσο, ό,τι και να αναφερθεί, είναι πρόδηλη η εξάρτηση από την Άγκυρα σε όλους τους τομείς. Κι αυτό φαίνεται από την καθημερινότητα αλλά είναι εμφανές και με τις κατά καιρούς ενέργειες και δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων.
ΟΤΑΝ, για παράδειγμα, όλα τα έργα υποδομής σχεδιάζονται και υλοποιούνται από την κατοχική δύναμη τι σημαίνει αυτό; Κι όταν δεν εκφράζονται διαμαρτυρίες για την πρακτική αυτή, πώς θα ερμηνευθεί τούτο;
ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε σωστοί. Να μην δημιουργούμε ψεύτικες πραγματικότητες. Είμαστε διαχρονικά υπέρ της συνεργασίας με τους Τουρκοκύπριους. Είμαστε όλοι υπήκοοι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η συνεργασία αυτή θα πρέπει να στηρίζεται στην υπεράσπιση του κράτους μας. Αυτού που είμαστε υπήκοοι και αξιοποιούμε το γεγονός ότι είναι αναγνωρισμένο διεθνώς και κράτος-μέλος της Ε.Ε.
ΘΕΛΟΥΜΕ αυτή η συνεργασία να στηρίζεται στην ανάγκη πλήρους απαλλαγής της χώρας από την κατοχή. Να είμαστε ελεύθεροι και να ζούμε σε ένα κανονικό κράτος. Ένα κράτος ελεύθερο, στο οποίο θα εφαρμόζονται όλα τα δικαιώματα.
ΟΤΑΝ στα κατεχόμενα επιλεγεί ένας ηγέτης με αυτές τις προσεγγίσεις προφανώς και θα δημιουργηθεί μια δυναμική και θα υπάρξει αισιοδοξία για το τι μέλλει γενέσθαι.
