Διαβάζω τις ανακοινώσεις των δυο μεγάλων κομμάτων, που κυβέρνησαν με τη σειρά τον τόπο, για την κατάσταση με τον ηλεκτρισμό και νομίζω πως βρίσκομαι σε άλλη χώρα. Ή, μάλλον, νομίζουν αυτοί πως πολιτεύονται σε άλλη χώρα.
«Η Κύπρος βρίσκεται εκτεθειμένη σε ενεργειακή ανεπάρκεια και ανασφάλεια», λέει το ΑΚΕΛ. Κι αυτό οφείλεται στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη η οποία ναι μεν παρέλαβε «ενεργειακό χάος από την προηγούμενη διακυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού» (για να τους πιάνει όλους το κολάνι), αλλά «επανέλαβε τα ίδια λάθη, με παραλείψεις και καθυστερήσεις που οδήγησαν τη χώρα σε οριακό σημείο».
Δηλαδή, είναι η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη που οδήγησε τη χώρα σε οριακό σημείο! Πάμε παρακάτω: «Προτεραιότητα στους ενεργειακούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης θα έπρεπε να ήταν η αποθήκευση ενέργειας», λέει ο ΔΗΣΥ. Αλλά αντί αυτό «παρατηρούμε μια συνεχή μετάθεση των χρονοδιαγραμμάτων με το κόστος και την αβεβαιότητα να παραμένουν».
Ανακάλυψαν την αποθήκευση ενέργειας τώρα! Κάνουν πως δεν θυμούνται ότι όταν έδιναν τις άδειες για ηλιακά πάρκα και τέτοια, επί δικής τους διακυβέρνησης, δεν περνούσε από το μυαλό τους να βάλουν όρους στις άδειες για αποθήκευση και τώρα δεν υποχρεώνει κανένας τους επιχειρηματίες να αποθηκεύουν. Τέλος πάντων, αλλού είναι η ουσία. Ότι όλοι μαζί έφεραν τη χώρα σε οριακό σημείο. Λόγω ανικανότητας και φτηνής κομματικής αλητείας. Και έπρεπε να ντρέπονται για αυτή την άθλια κατάσταση με τον ηλεκτρισμό, που φέρνει τους πολίτες σε απόγνωση. Όχι μόνο για το κόστος αλλά και για τις τριτοκοσμικές διακοπές ρεύματος μέσα στον καύσωνα.
Έχει τα όρια της η κοροϊδία. Ξαναγράφω την ιστορία για να μην έχει κανένας αμφιβολία. Ξέρετε πότε αποφασίστηκε να φέρουμε φυσικό αέριο για την ηλεκτροπαραγωγή της ΑΗΚ, ώστε να ξεφουσκώσουν λίγο οι λογαριασμοί μας και να απαλλαγούμε από τα πρόστιμα εκατομμυρίων που πληρώνουμε για τους ρύπους; Στις 8 Οκτωβρίου 2001. Μάλιστα, 2001. Επί κυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη. Ανακοινώθηκε η απόφαση για προμήθεια φυσικού αερίου για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής. Ο υπουργός Εμπορίου Νίκος Ρολάνδης δήλωνε μετά από σύσκεψη ότι «ο βασικός πελάτης σε πρώτο στάδιο θα είναι η Αρχή Ηλεκτρισμού, η οποία ετοιμάζεται ήδη για τη λειτουργία της τέταρτης μονάδας της με φυσικό αέριο». Είχε και ημερομηνίες: «Τοποθετούμε αυτή τη λειτουργία περί το έτος 2006».
Πίστεψε και η ΑΗΚ και πήγε κι αγόρασε ειδικές μονάδες παραγωγής (με €450 εκατομμύρια) για να είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει φυσικό αέριο. Τόσα χρόνια λειτουργεί αυτές τις μονάδες με ντίζελ και εάν έρθει το φυσικό αέριο θα έχουν αχρηστευθεί και θα θέλει καινούργιες. Για γέλια ή για κλάματα που είμαστε;
Η απόφαση για τερματικό σταθμό στο Βασιλικό ανακοινώθηκε, επίσης από τον Νίκο Ρολάνδη, τον Δεκέμβριο 2002. Δήλωνε ότι η τελεσίδικη απόφαση προνοούσε κατασκευή τερματικού παραλαβής, αποϋγροποίησης και αποθήκευσης φυσικού αερίου. Ήταν τελεσίδικη απόφαση!
Όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν οι αποφάσεις άλλαζαν όποτε άλλαζε η κυβέρνηση. Μετά τον Κληρίδη, η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου αποφάσισε να προχωρήσει στην εισαγωγή φυσικού αερίου πρώτα με πλωτή μονάδα αποϋγροποίησης για να ξεκινούσε αμέσως, και μετά να μελετηθεί οριστική λύση με την ανέγερση χερσαίου τερματικού. Ούτε αυτό έγινε. Διότι πήγε η απόφαση στη Βουλή κι έγινε ένας αντιπολιτευτικός χαμός, ιδίως από τον ΔΗΣΥ ο οποίος τελικά μπλόκαρε την απόφαση. Πολλά χρόνια αργότερα, επί τούτου ο Νίκος Αναστασιάδης δημοσίως απολογήθηκε στον Τάσσο.
Μετά ήρθε η κυβέρνηση Χριστόφια και ξεκίνησαν νέες μελέτες. Αλλά η προσοχή όλων πήγε και στο φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ και τα έκαναν εντελώς σαλάτα. Μετά η κυβέρνηση Αναστασιάδη, ξεκίνησε ξανά την προσπάθεια για το τερματικό και έκανε ένα μεγάλο βήμα με την ανάθεση στην κινεζική κοινοπραξία την κατασκευή του στο Βασιλικό.
Είναι γνωστά τα παρατράγουδα με τους Κινέζους. Έπρεπε να παραδώσουν το τερματικό τον Σεπτέμβρη του 2022, αλλά όταν η κυβέρνηση ακύρωσε τη συμφωνία δεν έκαναν ούτε τα μισά έργα. Πάντως, σήμερα κι ενώ έχουμε πια και παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας, όσον αφορά την επάρκεια και το κόστος ηλεκτρισμού, βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή όπως και το 2001. Και έχουμε 2025. Όσοι μας κυβέρνησαν ας κλείσουν το στόμα τους, τουλάχιστον.
