Μέχρι και το 70% των Ισραηλινών υποστηρίζει τον άμεσο τερματισμό του Πολέμου στη Γάζα, λένε οι δημοσκοπήσεις στη χώρα.
Του πολέμου ο οποίος από σήμερα το πρωί μπήκε στην τελική του ευθεία για κατάληψη και της Πόλης της Γάζας, της «πρωτεύουσας της Χαμάς», όπως την αποκάλεσε χθες ο Βενιαμίν Νετανιάχου.
Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, γνωρίζοντας ότι το χτύπημα στη Χαμάς θα είναι συντριπτικό με την κατάληψη και της Πόλης της Γάζας, υιοθέτησε μια στρατηγική η οποία μοιάζει ευφυής όπως και οι πλείστες από τις προηγούμενες του και ίσως να είναι. Το «ίσως», όμως, δεν ισχύει στον αντίλογο. Ότι δηλαδή είναι μια πολύ επικίνδυνη από πολλές απόψεις κίνηση, κυρίως για την ασφάλεια των ομήρων και των αμάχων που δεν έφυγαν.
Τους οποίους, άμαχους, ο εκ των ηγετών της τζιχαντικής συμμορίας, της Χαμάς, Μπασέμ Ναΐμ, κάλεσε να μην φύγουν απο την Πόλη της Γάζας στο πλαίσιο των εκκενώσεων των Ισραηλινών. Αν ο θάνατος είναι αναπόφευκτος», είπε, «τότε είναι ατίμωση να πεθάνεις δειλός». Αυτός ο τύπος ζει στην Κωνσταντινούπολη υπό την προστασία του θείου Ταγίπ Ερντογάν, όπως και αμέτρητοι άλλοι της Χαμάς!
Επικίνδυνη, όμως, είναι και για το ίδιο το Ισραήλ, σε σχέση με τεράστια ζημιά στη διεθνή παρουσία του, όσο κι αν ένα μεγάλο μέρος αυτής οφείλεται στην προπαγάνδα. Κανείς δεν ξέρει πόσο είναι το υπόλοιπο. Λίγο όμως δεν είναι, κάθε άλλο. Και δεν μπορεί να είναι σε έναν πόλεμο.
Ένας φίλος Ισραηλινός χθες ο οποίος ούτε να ακούσει για τον Νετανιάχου δεν θέλει, με ρώτησε για αυτό ακριβώς με αφορμή τα όσα: εάν πήγαινε σε έναν τέτοιο πόλεμο μια άλλη χώρα μου είπε, η Ιταλία ας πούμε, θα κυνηγούσαν τους Ιταλούς στους δρόμους; Θα πήγαιναν στα λιμάνια να μην τους αφήνουν να κατέβουν από τα πλοία; Θα επιθεωρούσαν τα εστιατόρια να μην σερβίρουν πίτσες και μακαρόνια; Θα θεωρούσαν ότι όλοι είναι το ίδιο, όπως κάνουν με εμάς, για αυτό που είμαστε;
Του απάντησα δεν υπήρχε περίπτωση να συνέβαινε. Ούτε δεν συνέβη. Και κάθε λογικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι ο λίβελος του αίματος για τους Εβραίους μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Μάλιστα συζητώντας με έναν αντισημίτη από εκείνους οι οποίοι αρνούνται να καταλάβουν ότι είναι τέτοιοι, είχα κάνει μια παρόμοια συζήτηση. Και τον ρώτησα, αν δεν ήταν Ισραηλινοί θα υπήρχε αυτή η δαιμονοποίηση; Γιατί δεν λένε το ίδιο για τους Ρώσους οι οποίοι μύγα δεν άφησαν στη Τσετσενία, στην Ουκρανία και αμέτρητα άλλα παραδείγματα. Η απάντηση που έλαβα ήταν πως μόνο Ισραηλίτες (Εβραίοι δηλαδή) θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο. Τον ρώτησα ξανά εάν δεν είναι αντισημίτης τελικά.
Το Ισραήλ, όμως, δεν έχει να αντιμετωπίσει μια συζήτηση στη βάση των επιχειρημάτων του πια. Αυτό πλέον έχει ξεπεραστεί. Όταν υπάρχει για πρώτη φορά επίσημη ανακοίνωση για πείνα από το IPC, κανείς δεν θα ενδιαφερθεί να δει τα στοιχεία για τον αριθμό των φορτηγών που μπήκαν κ.λπ.. Ειδικά όταν το πρόβλημα το δημιούργησε η κυβέρνηση Νετανιάχου στην προσπάθειά της να πνίξει τη Χαμάς η οποία επεβίωνε οικονομικά κάνοντας με την κλεμμένη βοήθεια εμπόριο μαζί με μαυραγορήτες. Κανείς στον έξω κόσμο δεν θέλει ούτε να σκεφτεί ότι μπορεί και αυτό να είναι όπως τα προηγούμενα. Εδώ ακόμα και εκεί που αποδεικνύονταν ψέματα δεν άλλαζε τίποτα.
Αυτή δε φορά τα στοιχεία είναι από το IPC. Είναι τα στοιχεία τα οποία παρουσίαζα και εγώ για να εξηγήσω τα παραμύθια περί πείνας προ μηνών. Γιατί να αμφισβητήσω ειδικά το IPC; Πώς μπορώ; Ναι οι οργανώσεις του ΟΗΕ πιάστηκαν πολλάκις να λένε ψέματα και ενίοτε να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Πολλά τα λεφτά. Το IPC όμως δεν είναι μόνο ο ΟΗΕ.
Το παιγνίδι επικοινωνιακά είχε τελειώσει από το 2023. Όταν την επομένη των κτηνωδιών της 7ης Οκτωβρίου οι δρόμοι του Λονδίνου και άλλων ευρωπαϊκών πόλεων είχαν γεμίσει με διαδηλωτές που κρατούσαν… παλαιστινιακές σημαίες, ήταν τελεσίδικο.
Με τα όσα έγιναν μετά στη Γάζα αυτό είναι «νεκρό και θαμμένο» που λένε και oι Εγγλέζοι. Υπάρχει μία παγιωμένη άποψη και η άποψη αυτή δεν ευνοεί το Ισραήλ αλλά όσους επιδιώκουν την απονομιμοποίησή του. Αυτό είναι που είχα πει και στο φίλο μου, πιο πάνω.
Δεν θα φέρει η είσοδος στην Πόλη της Γάζας κάτι τέτοιο βέβαια, αντίθετα, όταν ο πόλεμος τελειώσει η προσοχή του πλανήτη θα στραφεί αλλού, διότι χωρίς τη Χαμάς (το Κατάρ, το Ιράν και την Τουρκία) στο παιγνίδι εκεί, αυτοί οι οποίοι διατηρούν την επιλεκτική υστερία για τη Γάζα – δεν αναφέρομαι στις κατηγορίες που δικαιολογούνται – θα σταματήσουν απλά να ασχολούνται. Θα βρεθεί μια άλλη μόδα και κανείς δεν θα ξαναρωτήσει σε ένα – δυό χρόνια τι απέγιναν αυτοί οι άνθρωποι, εάν ειδικά μεταφερθούν σε άλλες χώρες, μη έχοντας κι άλλη επιλογή.
Αν τους πάνε στο Σουδάν π.χ.; Ίσως ο κόσμος ενδιαφερθεί για μερικές μέρες να μάθει τι κάνουν εκεί οι πανομοιότυποι με τη Χαμάς Άραβες ισλαμιστές οι οποίοι έχουν βαλθεί να εξοντώσουν ότι μη αραβικό υπάρχει με σφαγές όπως εκείνη του Ζάμζαμ τον Απρίλιο, όταν μπήκαν σε καταυλισμό προσφύγων από άλλες περιοχές και έσφαξαν χίλια πεντακόσια άτομα έτσι απλά. Μια από τις πολλές. Πέρα από τα ανταλλάγματα που θα λάβει, αυτό είναι που συζητά – και το συζητά ακόμα – το εκεί καθεστώς. Βλέπει την έλευση κι άλλων Αράβων ως δώρο. Όσοι επιβιώσουν από τη Χαμάς θα είναι… θησαυρός.
Το 99% των ανθρώπων διεθνώς δεν έχει ακούσει ούτε για το Γιαρμούκ, στη Συρία, έναν αμιγώς Παλαιστινιακό καταυλισμό, μετέπειτα πόλη προσφύγων, την οποία ισοπέδωσε με βομβαρδισμούς ο Άσαντ. Κανείς δεν ρώτησε πόσοι Παλαιστίνιοι μαζί με τα παιδιά τους θάφτηκαν εκεί στους βομβαρδισμούς του Άσαντ οι οποίοι έγιναν μαζί με το ρωσικό καθεστώς. Εξού και η σιωπή των… γνωστών. Ούτε κανείς μίλησε για γενοκτονία όταν λίγο αργότερα χτύπησε με πύραυλο το τζαμί Αμπντούλ Κάταρ αλ Χουσέινι στο οποίο ήταν γνωστό ότι είχαν βρει καταφύγιο 600 γυναικόπαιδα που είχαν «γλιτώσει» από την ισοπέδωση. Μετά απέκλεισε την πόλη για καιρό και ο κόσμος άρχισε να πεθαίνει από πείνα. Ακούσαμε κάτι; Ούτε πρόκειται. Η φωτογραφία είναι από το Γιαρμούκ.
Όμως η ζημιά αυξάνεται καθημερινά. Γεωμετρικά. Σε ένα Ισραήλ στο οποίο ο κόσμος απλά έχει κουραστεί και θέλει να τελειώσει αυτό το κακό, οι περισσότεροι πια φοβούνται ότι οι όμηροι θα δολοφονηθούν, ότι θα πεθάνει πολύς αθώος κόσμος ακόμα στη Γάζα μαζί κι άλλοι στρατιώτες, ότι η εικόνα του Ισραήλ και των Εβραίων διεθνώς θα πάθει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά και ότι τελικά η Χαμάς δεν θα εξαλειφθεί εντελώς, όπως δεν εξαλείφθηκε εντελώς ούτε από τα υπόλοιπα εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ.
Κατάφερε να κρυφτεί στον κόσμο σε πυρήνες καταυλισμών και ερειπίων και να κάνει ακόμα κουμάντο με την τυραννία της όπως και να συνεχίζει να στρατολογεί τους ανήλικους από 13 χρονών και πάνω για τη δράση της. Να τους στέλνει να σκοτώνονται και να τους μετρά μετά ως… παιδιά.
Αυτά φοβάται ο κόσμος στο Ισραήλ. Kαι πολλά άλλα.
