Θυμάμαι, ότι όταν είχα πρωτογράψει για την πιθανότητα σύγκρουσης του Ισραήλ και της Τουρκίας στη Συρία, είχαν πέσει να με «φάνε» οι ξερόλες των ελίτ της Λευκωσίας και της Αθήνας, οι οποίοι ζώντας στον μικρόκοσμό τους βλέπουν όσα φτάνει η …μύτη τους. Τόνιζα μάλιστα ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε ένα πόλεμο μεταξύ των δύο χωρών στο συριακό έδαφος, μη προβλέποντας όλα όσα διαβάζουμε στις τουρκικές εφημερίδες. Τα ελεγχόμενα -από το ισλαμικό καθεστώς- Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) της Τουρκίας έχουν πειστεί πως το Ισραήλ ετοιμάζει επίθεση εναντίον της χώρας τους, κάτι για το οποίο προσωπικά αμφιβάλλω.
Διότι μία επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Τουρκίας, λόγω της συμμετοχής της τελευταίας στο ΝΑΤΟ -θεωρητικά και μόνο- θα ενεργοποιήσει το Άρθρο 5 της Συμμαχίας, σύμφωνα με το οποίο οι υπόλοιπες χώρες-μέλη θα προστρέξουν για βοηθήσουν την κατοχική δύναμη.
Όμως, με βάση τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων επί του πεδίου στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία θα μείνει μόνη της, διότι έτσι κι αλλιώς είναι φευγάτη. Ο ισλαμιστής Ερντογάν σχεδιάζει άξονα με τη Μόσχα και το Πεκίνο, όπως αποκάλυψε ο κυβερνητικός εταίρος του, επικεφαλής των φασιστικών «Γκρίζων Λύκων», Μπαχτσελί.
Εάν επιτεθεί το Ισραήλ, θα εστιαστεί στις περιοχές που γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Ερντογάν κρύβει μερικούς εκ των ηγετών της Χαμάς. Άλλωστε εμφανίστηκαν πληροφορίες που ήθελαν το Εβραϊκό Κράτος να έχει ετοιμάσει δύο πολεμικές αποστολές: Μία εναντίον του Κατάρ που εκτελέστηκε και μία εναντίον της Τουρκίας. Και ο λόγος που δεν κτυπήθηκαν βάσεις της τρομοκρατικής οργάνωσης στην Τουρκία ήταν η αναχώρηση των δύο στελεχών για τη Ντόχα, όπου θα γινόταν η σύσκεψη για να δοθεί απάντηση στην αμερικανική πρόταση.
Το πιο πιθανό πεδίο σύγκρουσης είναι στη Συρία, αν και ο τζιχαντιστής πρόεδρος, ένα «παλληκάρι» της φακής, έχει εισέλθει σε διαπραγματεύσεις με το Εβραϊκό Κράτος για να καθοριστούν οι κανόνες ασφαλείας, ώστε να αποφευχθούν περιστατικά όπως η επίθεση των τζιχαντιστών κατά των Δρούζων.
Αλλά τα Ιεροσόλυμα δεν θα καλύψουν στρατιωτικά μόνο τις περιοχές όπου ζουν οι Δρούζοι. Το μεγάλο νέο είναι ότι απαιτούν να εξασφαλιστεί και το καθεστώς των Κούρδων στο βορρά, ένα αίτημα το οποίο έβγαλε έξω από τα ρούχα τους, τους Τούρκους. Μπορεί να νομίζουν ότι ελέγχουν τον τζιχαντιστή πρόεδρο, αλλά και αυτός την ίδια στιγμή επιθυμεί να κερδίσει την ησυχία του θέλοντας να υπογράψει συμφωνία με το Ισραήλ.
Είναι ένας «μύλος» η Συρία, η οποία θα οδηγηθεί αναγκαστικά σε μία ερμαφρόδιτη ομοσπονδία, στα επίπεδα της προ της τζιχαντιστικής …«επανάστασης» εποχής. Ενώ αρχικά οι Αμερικανοί υποστήριζαν την ενωμένη Συρία, στην πορεία διαπίστωσαν ότι το «όνειρο» είναι απατηλό. Ο Αμερικανός πρέσβης Τομ Μπάρακ, που ευθύνεται για το απόλυτο μπάχαλο, άλλαξε πορεία και φαίνεται να συμφωνεί ότι οι ανησυχίες του Ισραήλ πρέπει να εκλείψουν. Με τη θέση αυτή διαφωνεί κάθετα και οριζόντια η Άγκυρα. Οπότε, η Συρία παραμένει ένα «θέατρο» πιθανής σύγκρουσης της Τουρκίας και του Εβραϊκού Κράτους.
Ο κύκλος των συνεργατών του Μπενιαμίν Νετανιάχου ζει με την ιδέα της αντιμετώπισης της Χαμάς και μέσα στην Τουρκία. Μετά τις εκτελέσεις και μέσα στην Τεχεράνη, αποφασίστηκε από την κεντρική ηγεσία ότι ο «παράδεισος» ασφαλείας είναι το Κατάρ και η Τουρκία. Σ’ αυτές τις δύο χώρες έχουν μαζευτεί όσοι επέζησαν. Λέγεται ότι στο γραφείο του αρχηγού των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων, ακριβώς απέναντι του, βρίσκεται ένα ταμπλό με τις φωτογραφίες των ηγετών της τρομοκρατικής ομάδας. Είναι γεμάτο «τρύπες» το ταμπλό καθώς αφαιρούνται οι φωτογραφίες όσων «εξολοθρεύονται».
Υπάρχουν, λοιπόν, δύο λόγοι για να βρεθούν απέναντι οι πολεμικές μηχανές των δύο χωρών. Είναι άλλωστε -με στρατιωτικούς όρους- τα πιο ισχυρά κράτη στην περιοχή, που βρίσκονται σε υπόγειο ανταγωνισμό για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι γι’ αυτό το λόγο που η Κύπρος αναδεικνύεται σε σημαντικό παράγοντα για την ασφάλεια του Ισραήλ. Εάν χαθεί η Μεγαλόνησος, το Εβραϊκό Κράτος θα βρεθεί αποκλεισμένο και από τις τέσσερις μεριές. Δέστε αγαπητοί αναγνώστες τον χάρτη.
Η πρόσφατη ενίσχυση της Κύπρου με ισραηλινό στρατιωτικό υλικό, δικαιολογημένα εξόργισε τους Τούρκους, διότι γνωρίζουν πως δεν θα είναι το μόνο. Μερικοί στην Κύπρο αγανακτούν ισχυριζόμενοι οι απαράδεκτοι ότι προκαλείται δήθεν η Τουρκία. Είναι η πρώτη φορά που ολοκληρώνεται μία τέτοια αγορά και μάλιστα χωρίς να επωφεληθούν οι διεφθαρμένοι. Αλλά το κυριότερο είναι ότι ενισχύεται αμυντικά η Κύπρος και αυτό πρέπει να πιστωθεί στην παρούσα κυβέρνηση.
Όποιος ισχυρίζεται ότι γνωρίζει ποιο θα είναι το τέλος της «ιστορίας» μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας, δεν ξέρει τι λέει. Ότι και να γίνει θα είναι αποτέλεσμα ενός «τυχαίου περιστατικού» στη Συρία, εκτός εάν ο Νετανιάχου ανοίξει τις πόρτες της …κόλασης και κτυπήσει τις επαύλεις, όπου ζουν με τα εκατομμύρια και τις παλλακίδες τους, οι ηγέτες της Χαμάς. Έχει αποδείξει ότι είναι «άξιος» για όλα!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έκανε μία καλή επιλογή, ευρισκόμενος στη Νέα Υόρκη, όπου θα προσφωνήσει τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και θα έχει επίσης επαφές στο πλαίσιο της προώθησης μίας δίκαιης λύσης για την Κύπρο. Σημειώνω ότι στο τέλος της εβδομάδας θα πραγματοποιηθεί και η τριμερής συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα, τον άβουλο Αντόνιο Γκουτέρες και τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ. Ο κ. Χριστοδουλίδης, λοιπόν, αποφάσισε να επισκεφθεί και τον Ελληνισμό εκτός της Νέας Υόρκης. Έτσι σήμερα θα μιλήσει στο κοινοτικό κέντρο του Αγίου Γεωργίου στην πόλη Piscataway της Νέας Ιερσέης, σε εκδήλωση που οργανώνει η έδρα Ελύτης του Πανεπιστημίου Rutgers -την είχε δημιουργήσει ο μεγάλος πατριώτης και φιλάνθρωπος Νίκος Μουγιάρης- και το κυπριακό σωματείο Σαλαμίς. Θα μιλήσει για το Κυπριακό, τις Κυπρο-Αμερικανικές Σχέσεις και την προσφορά της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας. Όλοι οι Πρόεδροι της Κύπρου μας είχαν συνηθίσει να πηγαίνουν στην περιοχή του Κουίνς, όπου επίσης ζουν και δημιουργούν χιλιάδες Έλληνες. Δυστυχώς η Κυπριακή Παροικία της Νέας Υόρκης είναι διχασμένη, ένα γεγονός που προβληματίζει και τη Λευκωσία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Όπως είναι ήδη γνωστό επειδή έχει καλυφθεί το γεγονός από τα ελληνικά ΜΜΕ, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος μου απαγόρευσε να παραβρεθώ στη συνέντευξη Τύπου του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, στην Ουάσιγκτον. Ήταν μία απαράδεκτη αντιδημοσιογραφική ενέργεια, η οποία καταδικάστηκε από τον κ. Βαρθολομαίο και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Πατριάρχης κατήργησε επί τόπου την απόφαση και μου ζήτησε να παραβρεθώ στη συνέντευξη του. Το χειρότερο όλων όμως, ήταν ότι οι παριστάμενοι δημοσιογράφοι αποδέχθηκαν τον αποκλεισμό μου και μερικοί χάρηκαν. Όταν φτάνουν οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, να γίνονται δούλοι των συστημάτων, εκκλησιαστικών και πολιτικών, η δημοσιογραφία παύει να λειτουργεί. Ελπίζω ότι η απόφαση του κ. Βαρθολομαίου θα γίνει μάθημα και για τους δημοσιογράφους και για τον Ελπιδοφόρο. Και οι μεν και ο δε είναι για λύπηση και αξίζουν την καθολική καταδίκη. Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν πλέον να ενημερώνουν τους πολίτες διότι δεν είναι αντικειμενικοί. Δεν είναι συνάδελφοι μας και δεν υπηρετούν την αλήθεια… Τελεία και παύλα.
