Ο Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να δηλώνει τη Δευτέρα ότι η Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση και την Πέμπτη να συναντά τον Ντόναλντ Τραμπ και να χαριεντίζονται ως σύμμαχοι και φιλαράκια και να μιλούν για συναλλαγές δισεκατομμυρίων. Και δεν τρέχει τίποτα. Ούτε επειδή η Αμερική θεωρεί την Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση και στηρίζει με τα μπούνια το Ισραήλ στη γενοκτονική εκστρατεία του.

Ο Ερντογάν ευρισκόμενος στις ΗΠΑ, έδωσε συνέντευξη στο Fox News και όταν ρωτήθηκε αν βλέπει την Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση απάντησε: «Δεν θεωρώ τη Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση. Τη βλέπω ως ομάδα αντίστασης». Αν το έλεγε άλλος αυτό μπορεί ο Τραμπ να ζητούσε να τον βομβαρδίσουν οι ισραηλινοί μέσα στο Λευκό Παλάτι του. Μπορεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση να ήθελε να του επιβάλει κυρώσεις, αντί να συζητά μαζί του αν θα συμμετέχει κι αυτός στο ευρωπαϊκό σχέδιο Ασφάλειας. Ας όψονται οι μπίζνες των δισεκατομμυρίων.

Το λέω, ως μια χαρακτηριστική εικόνα για να βλέπουμε όλοι με ποιους έχουμε να κάνουμε. Και να ηρεμήσουν όσοι στην Κύπρο τρέχουν να υπερασπίζονται τον Τραμπ όπου βλέπουν κάποιο κριτικό κείμενο για τις σαχλαμάρες του. Ή όσοι επενδύουν στο ότι ο Ερντογάν θα λύσει το Κυπριακό και θα μας αφήσει ήσυχους χωρίς να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας. Επειδή είναι σύγχρονος πολιτικός, ας πούμε!

Κατά την επιστροφή του από τη Νέα Υόρκη, δήλωνε ότι «όσον αφορά τους πόρους στη Μεσόγειο», το φυσικό αέριο δηλαδή, «θα λάβουμε το μερίδιό μας από αυτούς τους πόρους και θα συνεργαστούμε με τους γείτονές μας με βάση την αρχή του αμοιβαίου οφέλους, καζάν-καζάν» (win-win). Θα λάβει μερίδιο κι ας μην δικαιούται! Και στο Κυπριακό «η μόνη ρεαλιστική λύση είναι να γίνει αποδεκτή η ύπαρξη δύο ξεχωριστών κρατών».

Με αυτά τα δεδομένα, με ποια λογική ενθουσιάζονται σήμερα Ελληνοκύπριοι όταν ακούν τον πιθανό διάδοχο του Τατάρ, τον Τουφάν Ερχιουρμάν, να κάνει εκστρατεία και να λέει στους ψηφοφόρους των κατεχομένων ότι τώρα που θα αναλάβει ο ίδιος «αν ο κ. Χριστοδουλίδης είναι ειλικρινής, θα πρέπει να είναι έτοιμος. Αν όχι, θα πρέπει να είναι έτοιμος να πέσει η μάσκα του». Αν δεν βλέπει ούτε αυτός, ούτε άλλοι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί ηγέτες ότι το πρόβλημα δεν είναι η μάσκα του Χριστοδουλίδη (ποια μάσκα, δεν καταλάβαμε), αλλά η Τουρκία, που θέλει μέσω τους να ελέγχει την Κύπρο, τότε γιατί συζητάμε; Τι αναζητούμε; Τι μιλάμε για επανένωση και κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας;

«Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε, να υψώσουμε τη φωνή μας, να πούμε ότι υπάρχουμε», έλεγε ο Ερχιουρμάν. Σε ποιους θα το πουν αυτό; Αν όχι στην Τουρκία σε ποιους άλλους; Διότι, είναι η Τουρκία που τους εξαφανίζει από την χώρα τους. Οι Τουρκοκύπριοι υπάρχουν μόνο για την Κυπριακή Δημοκρατία, μόνο για τους Ελληνοκύπριους, για την Τουρκία δεν υπάρχουν.

Υπάρχουν μόνο ως εξάρτημα στους τουρκικούς σχεδιασμούς. Αλλά, δεν θέλουν να το καταλάβουν. Εμείς τι να κάνουμε άλλο; Κάναμε αρκετά. Δώσαμε περισσότερα από όσα αντέχουμε για να βρεθεί ένας τρόπος να συνεννοηθούμε. Φαίνεται πως δεν υπάρχει πλέον καμία τέτοια περίπτωση. Αν ακόμα και ο Ερχιουρμάν, που τόσα χρόνια πηγαινοέρχεται στο ΑΚΕΛ και συμφωνούν και συνεργάζονται δήθεν για το καλό της Κύπρου, αλλά στην πραγματικότητα είναι το καλό της Τουρκίας που έχει στο μυαλό του, δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι καμία προοπτική δεν θα ανοίξει.

«Η Κύπρος μετατρέπεται σε πυριτιδαποθήκη», λέει, εννοώντας τους αμυντικούς εξοπλισμούς της Δημοκρατίας και τις συνεργασίες με άλλες χώρες (το Ισραήλ και το αμερικανικό εμπάργκο τους απασχολεί τώρα). Αλλά, κάνει πως δεν βλέπει ποια χώρα διατηρεί στην Κύπρο 40.000 στρατιώτες κατοχής και εξοπλισμούς, που ούτε το βάρος τους δεν σηκώνει αυτό το νησί. Είναι πυριτιδαποθήκη, όχι επειδή αγόρασαν οι Ελληνοκύπριοι ένα σύστημα αεράμυνας, αλλά επειδή η Τουρκία φόρτωσε τη μισή Κύπρο με εκατοντάδες τεθωρακισμένα, πυροβόλα, πυραύλους, ντρόουν…

Η αλήθεια, λοιπόν, μία είναι. Οι Τουρκοκύπριοι απειλούνται από την Τουρκία και μόνο. Όπως και οι Ελληνοκύπριοι. Είτε μαζί θα αντιδράσουμε για να απαλλαγούμε, είτε θα συνεχίσουμε τα παραμύθια με τις μάσκες κι όσο επιζήσουμε.