Αποτελεί παραδοξότητα αλλά συνάμα και πραγματικότητα, ίσως παγκοσμίως, εκείνα που ενοχλούν μια συγκεκριμένη ομάδα Κυπρίων να είναι τα ίδια με εκείνα για τα οποία αντιδρά η τουρκική πλευρά (Τουρκία και κατοχικό καθεστώς). Και όλως τυχαίως τα ίδια αυτά άτομα ουδέποτε διαμαρτύρονται για τις τουρκικές αποφάσεις ή και ενέργειες, πέραν του ότι αναζητούν στα σχόλιά τους να βρουν ελαφρυντικά ή ψάχνουν να τις διασυνδέσουν με κάποιες αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στο Κυπριακό, η ομάδα αυτή – που επεκτείνεται σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής – έχει μια μοναδική άνεση στο να υιοθετεί την προσέγγιση της άλλης πλευράς. Δύο πρόσφατα παραδείγματα:

Φεύγοντας από τη Νέα Υόρκη ο Ερσίν Τατάρ αποφάσισε να πει πως δεν είναι ο Γενικός Γραμματέας που είπε ότι θα πρέπει να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στο Κυπριακό και από το σημείο που είχαν διακοπεί στο Κραν Μοντανά, αλλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Δεν χρειάστηκε να περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα προκειμένου η γνωστή ομάδα να υιοθετήσει την προσέγγιση Τατάρ ενισχύοντάς την και με το γεγονός ότι στην ανακοίνωση του ΟΗΕ δεν υπήρξε σχετική αναφορά.

Παράδειγμα δεύτερο, ήταν οι αντιδράσεις που σημειώνονται σε προτάσεις που καταθέτει η ελληνοκυπριακή πλευρά και για τις οποίες εμφανίζεται ενοχλημένος ο Ερσίν Τατάρ. Όπως για παράδειγμα τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που πρότεινε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης προς όφελος της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η ίδια ομάδα ωστόσο δεν αντιδρά με το ίδιος πάθος για τα λεγόμενα ΜΟΕ του Τατάρ τα οποία εδράζονται στη λογική των «δύο κρατών».

Οι γνωστοί αντιδρούντες δεν περιορίζονται μόνο στο Κυπριακό αλλά σε κάθε ενέργεια της κυβέρνησης ή σε οτιδήποτε είναι εντός του πλαισίου της άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως είναι για παράδειγμα οι προσπάθειες για ένταξη της Κύπρου στη ζώνη Σέγκεν. Με τις πρώτες τοποθετήσεις έσπευσαν να υποστηρίξουν, χωρίς αυτό να έχει κάποια βάση, πως «υπάρχει κίνδυνος η πράσινη γραμμή να μετατραπεί σε σκληρό σύνορο». Παρά τις όποιες εξηγήσεις που έχουν δοθεί αρμοδίως επιμένουν σ’ αυτό το αφήγημα, το οποίο όλως παραδόξως ακούγεται και από την άλλη πλευρά του συργματοπλέγματος. Ουδείς εκ των αντιδρούντων δεν μπήκε μέχρι στιγμής στον κόπο να δει ή να αποδεχθεί τα πολλαπλά οφέλη που θα αποκτήσουν οι Τουρκοκύπριοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι μεγαλύτερες φωνασκίες ακούγονται συνήθως σ’ ό,τι έχει να κάνει με την προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να ενισχύσει την άμυνά της στρατιωτικά. Ενώ η Τουρκία βρίσκεται σε επιθετική διάταξη στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν ότι κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει, και θεωρούν πως είναι η κυβέρνηση που προκαλεί με τις αγορές οπλικών συστημάτων. Ανάλογες τοποθετήσεις περί «ελληνοκυπριακών προκλήσεων» ακούγονται τόσο στην Άγκυρα όσο και στα κατεχόμενα.

Μόλις πρόσφατα με το που έγινε γνωστή η απόκτηση του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK MX από το Ισραήλ η ίδια ομάδα άρχισε τα γνωστά της σχόλια ότι είναι μια ενέργεια που θα προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας! Επειδή η Τουρκία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ λόγω Γάζας ήταν λάθος να αγοραστούν αυτά τα οπλικά συστήματα. Πρόσχημα βεβαίως η χώρα προέλευσης. Από οποιαδήποτε χώρα κι αν προέρχονταν πάλι τα ίδια θα υποστήριζαν, όπως ανάλογες είναι ο προσεγγίσεις τους για αμυντική συνεργασία της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Γι’ αυτό και αναμενόμενα τα σχόλια για τη διέλευση των δύο ελληνικών F16 VIPER κατά την στρατιωτική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου. Βλέπουν πρόκληση προς την τουρκοκυπριακή πλευρά, θα πουν αύριο-μεθαύριο εάν δεν το έπραξαν ήδη πως είναι ενέργειες που ενισχύει τις θέσεις Τατάρ, την ώρα που ο ίδιος λέει ότι αυτές οι ενέργειες βοηθούν τον Ερχιουρμάν.

Γιατί και στην τριμερή της Νέας Υόρκης είπε (όπως αναφέρουν οι πληροφορίες μας) στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη… «ξέρω ότι θέλεις να κερδίσει ο Ερχιουρμάν», και έκτοτε προσπαθεί να ενισχύσει το αφήγημά του.

Όλως παραδόξως εκείνοι που στην ελληνοκυπριακή πλευρά ελπίζουν σε νίκη Ερχιουρμάν, για θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό, είναι οι ίδιοι που συνεχώς βρίσκονται στην ίδια γραμμή με τον Τατάρ σ’ ό,τι αφορά τις επικρίσεις κατά της κυπριακής κυβέρνησης και είναι οι πρώτοι που υιοθετούν κάθε του αφήγημα.