Στα λόγια καλά τα πήγε, στην πράξη είναι το πρόβλημα

Παρακολουθώντας λίγο τις δηλώσεις του Τουφάν Ερχιουρμάν προ της ψηφοφορίας στα κατεχόμενα, αλλά και τα όσα κυκλοφορούσαν στην απ’ εδώ πλευρά του συρματοπλέγματος, εύκολα μπορούσε κάποιος να πιστέψει ότι από την επομένη της ανάληψης των καθηκόντων του ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων θα έβαζε πίεση για επανέναρξη των συνομιλιών. Γιατί προ της ψηφοφορίας διαμήνυε μετά επιτάσεως προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη να ετοιμαστεί για συνομιλίες, για διαπραγματεύσεις, και εν ολίγοις να ξεχάσει αυτά που ήξερε επί Ερσίν Τατάρ.

Οι πομπώδεις αναφορές του και τα μηνύματα προκάλεσαν ρίγη συγκινήσεως εντός της ελληνοκυπριακής κοινότητας, σε βαθμό που κάποιοι ήταν σίγουροι και το έλεγαν πως… «ο Χριστοδουλίδης έχασε τον ύπνο του» με την εκλογή Ερχιουρμάν γιατί τώρα δεν έχει το άλλοθι του Τατάρ! Βεβαίως αυτή η προσέγγιση δεν μπορεί να ξενίζει γιατί είναι η ίδια ομάδα ατόμων, που εκ προοιμίου: αποδέχεται άνευ αμφισβητήσεως τα όσα υποστηρίζονται από τ/κ πλευράς, αμφισβητεί την όποια πρόθεση της ε/κ πλευράς, απαιτεί ικανοποίηση της όποιας απαίτησης έχει η τ/κ ηγεσία, κ.λπ., κ.λπ.

Θα ήταν λοιπόν παράξενο και παράδοξο εάν η συγκεκριμένη ομάδα η οποία υποστήριζε πως έπρεπε να δοθούν παραχωρήσεις στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ (γιατί, κατά που έλεγαν, ήταν ο μόνος τρόπος να σταθεί απέναντι στην Άγκυρα) και να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα του Μουσταφά Ακιντζί (επειδή αντιστεκόταν στον Ερντογάν και όπως δήλωναν ο μόνος που πραγματικά γνοιαζόταν για τον τόπο του), δεν έσπευδε να συμπεριφερθεί κατά ανάλογο τρόπο με τον Τουφάν Ερχιουρμάν. Κι αυτός ένα παιδί της Αριστεράς είναι…

Και όπως συμβαίνει στις πλείστες των περιπτώσεων των προερχομένων από τον χώρο της Αριστεράς πολιτικών, άλλο είναι να λες κάποια πράγματα και άλλο είναι να τα εφαρμόζεις. Άλλο θεωρία και άλλο πράξη. Και ο Ερχιουρμάν έδειξε, στην προκειμένη περίπτωση ότι είναι γνήσιος αριστερός, μιας και στο Κυπριακό έμεινε στα όσα προεκλογικά δήλωνε. Γιατί όταν μπήκε στο γραφείο του Τουρκοκύπριου ηγέτη τα πράγματα πήραν μια άλλη τροπή, εντελώς διαφορετική.

Ούτε μια ουσιαστική κίνηση που θα αποδεικνύει ότι όντως θέλει πραγματικά να κινηθεί η διαδικασία στο Κυπριακό, τις πρώτες δύο εβδομάδες αφ’ ότου ανέλαβε καθήκοντα Τουρκοκύπριου ηγέτη. Το λιγότερο που θα ανέμενε κάποιος από έναν πολιτικό, ο οποίος το προηγούμενο διάστημα μιλούσε με ένταση για τις συνομιλίες, για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης κ.ο.κ., θα ήταν να σπεύσει να διορίσει τον διαπραγματευτή της τ/κ πλευράς, ή αντιπρόσωπο ή όπως θέλει να τον ονομάσει, για να πιάσει δουλειά και να ξεκινήσει επαφές με την ελληνοκυπριακή πλευρά. (Μέχρι και χθες δεν είχαμε κάποια ανακοίνωση προς αυτή την κατεύθυνση).

Τα Ηνωμένα Έθνη προσπαθούν από την πρώτη στιγμή να κανονίσουν κάποια ραντεβού μαζί του. Ο Χασίμ Ντιάν, ανέλαβε καθήκοντα ειδικού αντιπροσώπου του ΓΓ στην Κύπρο και φυσικό είναι ότι θέλει να δει τους δύο ηγέτες. Βρέθηκε προχθές με τον Νίκο Χριστοδουλίδη αλλά ακόμα δεν του έκλεισε ραντεβού ο Ερχιουρμάν (σύμφωνα με πληροφορίες καταβαλλόταν προσπάθεια η συνάντηση να γίνει σήμερα Παρασκευή, κάτι τελικά που επιτεύχθηκε όπως έγινε γνωστό χθες αργά το απόγευμα). Αυτό μπορεί κάποιος να πει ότι είναι μια εθιμοτυπική συνάντηση, περισσότερο για να γνωριστούν οι δύο τους.

Όμως στο περίμενε φαίνεται πως βρίσκεται και η Μαρία Άνχελα Ολγκίν, η οποία (όπως έλεγαν την περασμένη εβδομάδα οι σχετικές πληροφορίες) προγραμμάτιζε να έρθει στο νησί την Κυριακή και από Δευτέρας να πιάσει δουλειά. Πλην όμως η επίσκεψη παραμένει στον αέρα, καθώς για να έρθει, για τον σκοπό που την διόρισε ο ΓΓ, θα πρέπει να έχει συνομιλητές και στις δύο πλευρές. Ούτως ή άλλως με τον Χριστοδουλίδη είχαν βρεθεί αρκετές φορές και ξέρει τις θέσεις του. Στην προκειμένη περίπτωση μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είχαν οι δηλώσεις του νέου ηγέτη της τ/κ πλευράς. Και με τα όσα λέγονταν προ της ψηφοφορίας μάλλον και η Ολγκίν ήταν σίγουρη ότι θα άνοιγαν οι δρόμοι διάπλατα για συνομιλίες. Ούτε και αυτό συμβαίνει…

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι στα κατεχόμενα ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης που έλεγε ότι θα ήταν διαφορετικός από τον προηγούμενο, που διαμήνυε στον Χριστοδουλίδη να ετοιμαστεί για συνομιλίες και διαπραγματεύσεις, περιμένει να του φωνάξει ο Ερντογάν να πάει στην Άγκυρα.

Γιατί; Δεν έχει πολιτική ο ίδιος για το Κυπριακό, δεν ξέρουν οι Τ/κ τι θέλουν; Ή μήπως είναι για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας;