Ένα έμπρακτο παράδειγμα της διαγενεακής μάθησης και συνεργασίας, που το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας Κύπρου προωθεί με πρότασή του στο υπουργείο Παιδείας, ώστε τα σχολεία να γίνουν γέφυρα, πάνω από το χάσμα μεταξύ των γενεών, αποτελεί η σχέση, της εκ των ιδρυτών του οργανισμού, Γιαννούλας Αντωνίου και ενός νεαρού εργαζόμενου στο Παρατηρητήριο. Σημειώνω ότι το Παρατηρητήριο, είναι βασικός εταίρος στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Mentoring Across Borders, για την καθοδήγηση νέων από 18 μέχρι 30 ετών, (συμπεριλαμβανομένων αυτών που κινδυνεύουν με περιθωριοποίηση), από επαγγελματίες/συνταξιούχους, άνω των 50 ετών.
«Κάνω mentoring στον Ανδρέα Σολωμού, έναν νεαρό συνάδελφο, νομικό με οπτική αναπηρία, σε θέματα που αφορούν την τρίτη ηλικία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις πολιτικές και τις καλές πρακτικές», μου είπε η κυρία Αντωνίου και πρόσθεσε τα εξής: «Για μένα, αυτή η διαδικασία, είναι ιδιαίτερα σημαντική, γιατί μου δίνει τη δυνατότητα με μεγάλη χαρά, να μεταφέρω τις γνώσεις και την εμπειρία που έχω αποκτήσει με τα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα να μάθω κι εγώ από τον νεότερο συνάδελφο – νέες ιδέες, προσεγγίσεις και πληροφορίες, που αντικατοπτρίζουν τις σύγχρονες εξελίξεις στον χώρο. Το mentoring, έτσι, γίνεται μια αμφίδρομη σχέση μάθησης και εξέλιξης, που εμπλουτίζει και τους δύο. Είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη αυτή η συνεργασία και ανοίγει νέους ορίζοντες στην αλληλοκατανόηση, την αλληλεπίδραση και τον σεβασμό μεταξύ των γενεών».
Από τη δική του πλευρά, μου είπε τα εξής, ο Ανδρέας Σολωμού: «Τα τελευταία χρόνια, έχω την τύχη να εργάζομαι στο Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας Κύπρου και να έχω δίπλα μου ως μέντορα, την κυρία Γιαννούλα Αντωνίου, μια γυναίκα με τεράστια εμπειρία και αφοσίωση στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Μέσα από τη συνεργασία μας, δεν έμαθα μόνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ηλικιωμένων και τη σημασία της ενεργού και υγιούς γήρανσης. Έμαθα τι σημαίνει πραγματικά σεβασμός, ενσυναίσθηση και ανθρωπιά. Ως πτυχιούχος Νομικής, γνώριζα το «γράμμα του νόμου», αλλά μέσα από τη σχέση μας, κατάλαβα και το «πνεύμα» του – πως πίσω από κάθε άρθρο και κάθε παράγραφο, υπάρχει ένας άνθρωπος, μια ιστορία, μια ζωή που αξίζει αξιοπρέπεια και φροντίδα»…
