Στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, τον Ιούλιο του 1974, οι Τούρκοι έριχναν από τα πολεμικά αεροσκάφη προπαγανδιστικά φυλλάδια στα ελληνικά. Από την μια βομβάρδιζαν, σκοτώνοντας και καταστρέφοντας, κι από την άλλη έριχναν προπαγανδιστικά φυλλάδια υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν εισβολή, που διενεργούσαν αλλά «ειρηνευτική επιχείρηση»!
Τα μηνύματα των φυλλαδίων, μεταξύ άλλων ανέφεραν: «Προς τουρκικόν και Ρωμέικον λαό της Κύπρου, σου φέρνουμε ‘’Ειρήνη+ Αδελφότη+ Ελευθερία’’» και «…να ξέρεις ότι στόχος μας είναι η εξασφάλιση μιας αδελφικής διαβιώσεως της τουρκικής και ελληνικής κοινότητος εν μέσω ειρήνης και γαλήνης»!
Μετά από 51 χρόνια, αυτό το αφήγημα της «ειρηνευτικής επιχείρησης» -αν και όχι με την ίδια ένταση όπως τα πρώτα χρόνια- συντηρείται. Και συντηρείται με το θράσος, το οποίο χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά της κατοχικής δύναμης, ως αποτέλεσμα και της ανοχής που επιδεικνύεται από διάφορους τρίτους, που λόγω των συμφερόντων τους, καλύπτουν τα τουρκικά εγκλήματα και συμπεριφορές.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, που θήτευσε ως αρχικατάσκοπος στην ΜΙΤ, επιχειρώντας να εξηγήσει και να αναδείξει την παράλογη θέση των δυο κρατών στο νησί, ισχυρίσθηκε, λίγο-πολύ, ότι η τουρκική εισβολή έγινε για τους… Ελληνοκύπριους! Αυτοί επωφελούνται, ισχυρίσθηκε. Ανέφερε, συγκεκριμένα, πως «αυτή τη στιγμή ζουν Τούρκοι στο βόρειο τμήμα του νησιού και Έλληνες στο νότιο και λόγω της παρουσίας του τουρκικού στρατού από το 1974, η ζωή συνεχίζεται χωρίς να ματώσει η μύτη έστω και ενός ατόμου. Πράγματι την αποκαλούσαμε ειρηνευτική επιχείρηση, δεν είναι μια ειρηνευτική επιχείρηση για προπαγάνδα. Οι Ελληνοκύπριοι είναι εκείνοι που επωφελούνται πιο πολύ από το κλίμα ειρήνης και ηρεμίας που έφερε αυτή»!
Τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή, λοιπόν, προβαλλόταν έντονα το αφήγημα της «ειρηνευτικής επιχείρησης» αλλά στη συνέχεια, χωρίς να εγκαταλείπεται αυτός ο παραπλανητικός, προκλητικός ισχυρισμός, άλλαξαν ρότα, «οικοδομώντας» πλέον την ιστορία με το «κράτος», τις «πραγματικότητες» επί του εδάφους. Όσο εδραιώνεται η κατοχή, επιβάλλονται τετελεσμένα, τόσο-φευ- καταφέρνουν να αλλάξουν και την ιστορία.
Στη διάρκεια των ίδιων δηλώσεων, ο Φιντάν ανακάλυψε πως στα κατεχόμενα υπάρχουν εκείνοι οι Τουρκοκύπριοι που λειτουργούν περισσότερο ως Έλληνες. «Υπάρχουν πράγματι άνθρωποι που επιδεικνύουν εχθρότητα προς τους Τούρκους πολύ πιο πέρα από ένας συνηθισμένο Ελληνοκύπριο, που βρίσκονται στην τουρκική πλευρά και που αποκαλούν τον εαυτό τους Τούρκο». Εννοεί, προφανώς σε όσους αντιδρούν στην παρουσία της κατοχικής Τουρκίας στο νησί. Αντιδρούν στις πολιτικές της σε σχέση με την Κύπρο. Δεν πρόκειται, προφανώς, για μια ενιαία ομάδα με την ίδια άποψη και προσέγγιση. Υπάρχουν και οι αντικατοχικοί, όπως ο Σενέρ Λεβέντ, ο Οζ Καραχάν, που έχουν ξεκάθαρη θέση έναντι της κατοχής. Υπάρχουν κι άλλοι, που ναι μεν θέλουν το ψευδοκράτος, τις τουρκικές εγγυήσεις και τις οικονομικές ενέσεις από την Άγκυρα, ωστόσο, διαφωνούν με τις παρεμβάσεις της Άγκυρας και τον ασφυκτικό έλεγχο που ασκεί.
Εκείνο που ενοχλεί τον Φιντάν, το καθεστώς της Άγκυρας, είναι πως καταγράφονται αντιδράσεις, διαφοροποιήσεις από τους δικούς τους κανόνες λειτουργίας. Η Τουρκία θέλει όλους στα κατεχόμενα να είναι πειθήνια όργανα της. Θέλουν όλους να εκφράζουν τον τουρκικό εθνικισμό, τις επιδιώξεις της κατοχικής δύναμης στην Κύπρο και ευρύτερα. Γι’ αυτό και όσοι δεν υπακούουν, οι «περιθωριακοί» όπως τους χαρακτηρίζει ο Τούρκος ΥΠΕΞ, στοχοποιούνται, κάποιοι διώκονται κι ένας αριθμός μπαίνει στη λίστα απαγόρευσης εισόδου στην Τουρκία. Έτσι λειτουργεί το καθεστώς της Άγκυρας, το οποίο εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θέλουν στον κανονισμό Safe και στις «οικογενειακές συνάξεις».
Στο πλαίσιο της επιβολής του απόλυτου σιωπητηρίου, της απόλυτης υπακοής, ο Ερντογαν και ο Φιντάν, όπως δημόσια δηλώνουν, θεωρούν πως θα συνεργασθούν με τον Τουφάν Έρχιουρμαν και μάλιστα αρμονικά. Αυτό, βέβαια, θα γίνει εάν ο κατοχικός ηγέτης, είναι υπάκουος. Και μέχρι στιγμής αυτό επιβεβαιώνεται από τη στάση και την εν γένει συμπεριφορά του κ. Έρχιουρμαν.
