Οι δημοσκοπήσεις ανέκαθεν αποτελούσαν ένα χρήσιμο εργαλείο για τα πολιτικά κόμματα ούτως ώστε να γνωρίζουν ποιες είναι οι ανησυχίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, καθώς επίσης και πού πρέπει να εστιάσουν για να αυξήσουν ή να συγκρατήσουν τα ποσοστά τους.
Τα τελευταία ωστόσο χρόνια, οι δημοσκοπήσεις στέλνουν διαφορετικά μηνύματα προς τα κόμματα, είτε θέλουν να το κατανοήσουν είτε όχι.
Αυτά τα μηνύματα απευθύνονται σε όλο τον κομματικό χάρτη, από τη δεξιά μέχρι την αριστερά, το κέντρο και λίγο παραπέρα.
Τα μηνύματα αυτά είναι ότι ο κόσμος βαρέθηκε, κουράστηκε και αγανάκτησε.
Τα κόμματα, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, στις επερχόμενες Βουλευτικές Εκλογές του 2026, θα δώσουν μάχη επιβίωσης, είτε για να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο, είτε για να διατηρήσουν οι ηγεσίες τους την εξουσία. Όλα σχεδόν τα κόμματα, θα απωλέσουν ποσοστά και πραγματικό αριθμό ψήφων, βουλευτικές έδρες, ενώ κάποια θα αναγκαστούν να «κλείσουν» λόγω της μη παρουσίας τους στο ναό της Δημοκρατίας.
Τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων είναι ξεκάθαρα. Είτε αφουγκράζεστε τον κόσμο είτε το πολιτικό σας οξυγόνο θα λείψει.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το ΑΚΕΛ, όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις σε Reporter και ΡΙΚ, θα δώσουν μια πρωτοφανή μάχη για την πρωτιά, με ποσοστά που ενδεχομένως να είναι 20% και κάτω.
Από την άλλη, το ΕΛΑΜ και οι νεοφανείς σχηματισμοί ΑΛΜΑ και Άμεση Δημοκρατία, είναι τα μοναδικά κόμματα που βγαίνουν κερδισμένα από τις εκλογικές έρευνες, καθώς το εθνικιστικό κόμμα παγιώνεται και σταθεροποιείται στην τρίτη θέση, ενώ οι προσωποπαγείς σχηματισμοί πίσω από τους Οδυσσέα Μιχαηλίδη και Φειδία Παναγιώτου, φαίνεται να εισέρχονται για πρώτη φορά στη Βουλή με αξιοσέβαστα ποσοστά και αριθμό εδρών.
Τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου θα δώσουν μάχη επιβίωσης στον κομματικό χάρτη. Ιδιαίτερα, παραδοσιακά κόμματα όπως η ΕΔΕΚ και οι Οικολόγοι, με δεκαετή παρουσία στο Κοινοβούλιο, ενδεχομένως να βρεθούν εκτός Βουλής με ό,τι και εάν αυτό συνεπάγεται.
Παράλληλα, η ΔΗΠΑ, ίσως αποδειχτεί ακόμη ένα πολιτικό πυροτέχνημα, όπου το άστρο του Μάριου Καρογιάν φαίνεται να σβήνει, με απουσία διαδοχής και πολιτικής προσωπικότητας που μπορεί να κουβαλήσει στους ώμους της αυτό το νέο κομματικό σχηματισμό.
Το Βολτ δίνει την πιο κρίσιμη μάχη στην πολιτική του ζωή, όπου ενδεχομένως εάν δεν καταφέρει να εισέλθει στο Κοινοβούλιο, να γραφτεί στην πολιτική ιστορία σαν μια θνησιγενής πολιτική παρουσία.
Παρακολουθώντας κάποιος την δημοσκόπηση του ΡΙΚ, εξάγει κάποια χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα, τα οποία τα κόμματα δεν έχουν αντιληφθεί, αδιαφορώντας για τα μηνύματα που στέλνουν οι ψηφοφόροι.
Συγκεκριμένα, πέραν από τη δυσαρέσκεια που επικρατεί για τους χειρισμούς της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, οι πολίτες απαντώντας στην ερώτηση για το «πόσο ικανοποιημένος/η είστε από τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά της η Αντιπολίτευση και η Βουλή»
- 81% απάντησαν αρνητικά για τους χειρισμούς της Αντιπολίτευσης
- 79% απάντησαν αρνητικά για τους χειρισμούς της Βουλής
Ως εκ τούτου, η δυσαρέσκεια προς το πολιτικό σύστημα είναι οριζόντια και γενική, ενώ στην ερώτηση αναφορικά με την ανταπόκριση των πολιτικών κομμάτων στις απαιτήσεις της εποχής ένα εντυπωσιακό 79% λέει ότι δεν ανταποκρίνονται.
Η κρίση που ξέσπασε στο κομματικό σύστημα διατηρείται εδώ και χρόνια. Είτε θέλουν να το αντιληφθούν είτε όχι, οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις τους έδειξαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι ο τρόπος που πολιτεύονται, ασκούν τα καθήκοντά τους και επικοινωνούν με την κοινωνία είναι λανθασμένος.
Οι ψηφοφόροι είναι που οδηγούν το κομματικό καράβι, χαράσσοντας ένα νέο πολιτικό χάρτη με νέες αμφιλεγόμενες ιδεολογίες και πολιτικές προσωπικότητες. Ακόμη, δεν έχει αποκρυσταλλωθεί ποιο θα είναι το καινούριο αποτέλεσμα, ωστόσο, σε μία γεωπολιτικά και εθνικά κρίσιμη περίοδο, ο πολιτικός ρεαλισμός (όχι του ΔΗΣΥ) κρίνεται αναγκαίος.
