Στο πρότυπο της… σεισμικής εικόνας της περιοχής μας κινείται το σκηνικό στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Οι κύριες εξελίξεις των τελευταίων δύο χρόνων έχουν προκαλέσει αλλαγές οι οποίες πριν από την 7η Οκτωβρίου θα έμοιαζαν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Πέρα όμως από αυτές υπάρχουν και οι μικρότερες οι οποίες, ουσιαστικά ή απλώς φαινομενικά, είναι κάποτε ενδεικτικές του τι έπεται όταν δεν το καθορίζουν κιόλας.
Η αλλαγή πλεύσης την οποία σηματοδοτεί η κίνηση της Βαγδάτης να χαρακτηρίσει τρομοκρατικές οργανώσεις τη Χεζμπολάx και τους Χούθι διαγράφει ένα νέο σκηνικό σε ένα σημείο κρίσιμο για το γειτονικό Ιράν, τόσο χρονικά όσο και πρακτικά, επί του εδάφους. Αποτελεί δε ένα γενναίο πρώτο βήμα απομάκρυνσης του Ιράκ από την σκιά του ιρανικού καθεστώτος.
Τα πράγματα βέβαια δεν είναι καθόλου απλά καθώς το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ιρακινή Χεζμπολάχ η οποία, σημειωτέον στο Ιράκ ονομάζεται Ταξιαρχίες της Χεζμπολάχ, δεν συνδέεται διοικητικά με εκείνη του Λιβάνου αλλά συνεργάζεται μαζί της και βεβαίως είναι και η ίδια proxy της Τεχεράνης. Η Κατάιμπ Χεζμπολάχ, όπως ονομάζεται στα αραβικά είναι υπολογίσιμη όπως είναι πολύ σημαντική για την περαιτέρω αποκοπή του Ιράν από την περιοχή. Όμως υπάρχουν κι άλλες πολιτοφυλακές οι οποίες είναι ισχυρότερες και δεν δρουν σε περιοχή την οποία μπορούν να πλήξουν οι Αμερικανοί, όπως τα σύνορα με τη Συρία όπου δρα η Κατάιμπ Χεζμπολάχ.
Η Βαγδάτη προσπαθεί υπό την πίεση των Αμερικανών αλλά και των δικών της συμφερόντων να κινηθεί προς δυσμάς και μακριά από το καθεστώς των μουλάδων. Όμως, η δύναμη των πολιτοφυλακών είναι τεράστια τόσο στρατιωτικά όσο και πολιτικά και η… εγκράτεια της Βαγδάτης αφορά ακριβώς αυτόν τον κίνδυνο. Οι Ταξιαρχίες της Χεζμπολάχ θεωρούνται η πιο άρτια εκπαιδευμένη ομάδα και η πιο «κοντινή» στους Φρουρούς της Επανάστασης, παρά τη μικρότερη δύναμή τους σε σχέση με άλλες.
Υπάρχει λ.χ. η Ασάιμπ αλ αλ-Χακ (Συσπείρωση των Ανθρώπων της Αλήθειας) η οποία έχει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και η παλαιότερη και γνωστή Οργάνωση Μπαντρ η οποία έχει τεράστια επιρροή στα πολιτικά πράγματα διαθέτει βαρύ οπλισμό, είναι δικτυωμένη σε υπουργεία, στην Αστυνομία και τις υπηρεσίες ασφαλείας, αν και όχι παντού στα δύο τελευταία. Όπως βέβαια και η Χαρακάτ Χεζμπολάχ αλ Νουζιάμπα (Κίνημα Ευσεβών της Χεζμπολάχ) η θεωρούμενη ως η πιο ακραία από όλες με σημαντική πολιτική εμπειρία στον Συριακό Εμφύλιο. Και κάποιες άλλες
Κάπου εκεί πίσω οφείλει κανείς να βάλει ως υπόμνηση και τις 2,500 στρατιώτες των ΗΠΑ οι οποίοι βρίσκονται στο ιρακινό έδαφος και έχουν γίνει στόχος πολλάκις στο παρελθόν.
Ωστόσο η Βαγδάτη δεν είχε επιλογή. Το δίλημμά της ήταν να αγνοήσει τις ΗΠΑ του Τραμπ (θεωρητικό μάλλον…) όπως και τον έξω κόσμο και επί της ουσίας να γίνει proxy της Τεχεράνης ή να κάνει το βήμα με τη βοήθεια των ΗΠΑ και διεκδικήσει το ρόλο που κάποτε είχε το Ιράκ στη Μέση Ανατολή.
Κάτι από το ρόλο εκείνο τουλάχιστον. Και η επιλογή της είναι λογική.
Χθες επίσης, oι ΗΠΑ εγκαινίασαν το Προξενείο τους στο Ερμπίλ του ιρακινού Κουρδιστάν. Το μεγέθους του οχυρωμένου αυτού συγκροτήματος, μιας μικρής πόλης στην ουσία είναι κάτι περισσότερο από 200,000 τετραγωνικά μέτρα, το μεγαλύτερο αμερικανικό του είδους στον κόσμο. Στοίχισε 796 εκατομμύρια δολάρια. Το «προξενείο» είναι το νέο αμερικανικό αρχηγείο στην περιοχή. Κάτι που εξοργίζει το Ιράν.
Οι Κούρδοι θα στηριχθούν ώστε η Ουάσινγκτον να έχει έναν έμπιστο διαχειριστή του ενεργειακού πλούτου της περιοχής ο οποίος υπολογίζεται σε 5 δισεκατομμύρια βαρέλια, παρόλο που το βασικό κόμματι των πετρελαϊκών αποθεμάτων του Ιράκ είναι στο νότο της χώρας.
Από εκεί οι Αμερικανοί θα μπορούν να ασκούν αποτελεσματικό έλεγχο στην περιοχή με το βλέμμα να κινείται προς δυσμάς και τα τεράστιο αποθέματα πετρελαίου του συριακού επίσης Κουρδιστάν.
Το Ισραήλ μάλλον χάρηκε την εξέλιξη, διότι είναι ένα χτύπημα στην Τεχεράνη και το ίδιο δεν έχει κάτι να χάσει. Μάλλον να κερδίσει έχει, και πολλά, με την πρόσβαση που θα έχει – και θα την έχει – στο «προξενείο».
