Σοβαρές παρανομίες, αυθαίρετες αποφάσεις, κατάχρηση εξουσίας, κρατικές υπηρεσίες οι οποίες λειτουργούσαν με αδράνεια και αμέλεια, παράκαμψη νόμιμων διαδικασιών, διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων χωρίς επαρκείς ελέγχους. Αυτή τη σαθρή εικόνα αποκαλύπτει το πόρισμα της Αρχής κατά της Διαφθοράς αναφορικά με τα ιχθυοτροφεία σε Τριμίκλινη και Συλίκου.
Δεν μας εκπλήττει βεβαίως. Συνηθίσαμε εδώ και πολλά χρόνια να αποκαλύπτονται παρόμοια σκάνδαλα. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, έχει κι άλλη αξία. Έρχεται να δικαιώσει για μια ακόμη φορά την Ελεγκτική Υπηρεσία. Και τον τέως επικεφαλής της, που φαγώθηκε, ένεκα ανάρμοστης συμπεριφοράς.
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι ειδικά στη συγκεκριμένη υπόθεση (μαζί με μερικές άλλες, ιδιαιτέρως σοβαρές, όπως του Συνεργατισμού και του Βασιλικού) είχαν αμφισβητηθεί τα ευρήματα της Ελεγκτικής. Προσωπικά, μάλιστα, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης είχε δεχθεί σωρεία πολιτικών πυρών από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Σήμερα, όμως, το πόρισμα της Αρχής κατά της Διαφθοράς τον δικαιώνει πλήρως. Όπως ακριβώς δικαιώθηκε και στις περιπτώσεις του Συνεργατισμού (από το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής) και του Βασιλικού (με ευρωπαϊκή σφραγίδα). Η στήλη θεωρεί ότι δικαίως οφείλει να προβεί στην επισήμανση αυτή. Είναι γνωστό ότι στηρίξαμε τον κ. Μιχαηλίδη όταν βρισκόταν στη θέση του Γενικού Ελεγκτή -πλέον ως πολιτικό τον κρίνουμε σε ίση απόσταση με τους άλλους κομματάρχες- επειδή ακριβώς, πιστεύαμε στην αναγκαιότητα αποκάλυψης τέτοιων σκανδάλων.
Ομολογώ ότι ανέμενα με ενδιαφέρον να δω μια ανακοίνωση της Πινδάρου. Πρόκειται για ένα σοβαρό σκάνδαλο, ένα βαρυσήμαντο πόρισμα ανεξάρτητης αρχής και διόλου τυχαίους ύποπτους για ποινικά αδικήματα. Μέχρι την στιγμή την οποία γράφονταν αυτές οι γραμμές χθες, υπήρξε απόλυτη σιγή. Σε αντίθεση με την ευκολία με την οποία εκδίδεται σωρεία ανακοινώσεων ακόμη και σε ήσσονος σημασίας υποθέσεις.
Ο λόγος βεβαίως ευνόητος. Το σκάνδαλο αφορά τη διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ και ανάμεσα στους υπόπτους περιλαμβάνεται και υπουργός του Αναστασιάδη. Κατανοητή η δυσκολία της Πινδάρου να τοποθετηθεί επί ενός τέτοιου πορίσματος, το οποίο αποτελεί κόλαφο για τη δική της τέως διακυβέρνηση. Πλην, όμως, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι που η Αννίτα Δημητρίου θα μπορούσε να κτίσει αξιοσέβαστο πολιτικό προφίλ. Τολμώντας να προτάσσει την καθαρότητα επί θεμάτων ενδεχόμενης διαφθοράς. Διαχωρίζοντας τη θέση της από το περιβάλλον ασυδοσίας και ατιμωρησίας το οποίο χαρακτήριζε την προηγούμενη διακυβέρνηση. Φευ…
Αξίζει ακόμη να εστιάσουμε στις αναφορές του πορίσματος ειδικά για τον Νίκο Κουγιάλη. Του αποδίδεται αυθαιρεσία και κατάχρηση εξουσίας στην απόφαση έγκρισης της ιεραρχικής προσφυγής στην οποία είχαν προβεί οι ιδιοκτήτες του ιχθυοτροφείου για άντληση νερού από τον ποταμό Κούρρη. Προηγουμένως η αίτηση είχε απορριφθεί από τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Γεωργίας.
Καταγράφει μεταξύ άλλων στο πόρισμά του ο πρώην δικαστής Νίκος Γιαπανάς: «Ο κ. Κουγιάλης, εκμεταλλευόμενος τη θέση του υπουργού που κατείχε, καταχρηστικά και τελείως αυθαίρετα και χωρίς κανένα έλεγχο και έρευνα, ενέκρινε τη ρηθείσα ιεραρχική προσφυγή».
Προκύπτει μια μεγάλη απορία. Οι ιδιοκτήτες του ιχθυοτροφείου αποτάθηκαν στο υπουργείο Γεωργίας, του οποίου προΐστατο ο κ. Κουγιάλης, για να εξασφαλίσουν άδεια εκτροπής του νερού από τον Κούρρη. Το υπουργείο Γεωργίας, του οποίου προΐστατο ο κ. Κουγιάλης, απέρριψε την αίτηση για ευνόητους λόγους.
Στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες καταχώρησαν ιεραρχική προσφυγή στο υπουργείο Γεωργίας, του οποίου προΐστατο ο κ. Κουγιάλης. Και ο κ. Κουγιάλης ενέκρινε την ιεραρχική προσφυγή κατά της απόρριψης της αίτησης από το υπουργείο Γεωργίας, του οποίου προΐστατο ο κ. Κουγιάλης.
Ναι, μπερδεμένα τα πιο πάνω. Διότι έτσι φροντίζουν να τα μπερδεύουν διάφοροι οι οποίοι κρατάνε εξουσία στα χέρια τους. Η απορία η οποία προκύπτει από αυτό το μπέρδεμα είναι γιατί ο κ. Κουγιάλης ενέκρινε «καταχρηστικά και τελείως αυθαίρετα», όπως καταγράφει το πόρισμα, την ιεραρχική προσφυγή. Ενήργησε όντως αυτόβουλα ή μήπως επειδή είχε δεχθεί πολιτικές πιέσεις εκ των άνω. Η απάντηση μπορεί να μην αλλάζει την ουσία ως προς τις ευθύνες του (αν επιβεβαιωθούν). Μπορεί, όμως, να αλλάξει ουσιαστικά την όλη εικόνα, προσθέτοντας και ευρύτερες πολιτικές ευθύνες (πέραν εκείνων του Κουγιάλη).
Ο θόρυβος ο οποίος προκλήθηκε από τη βόμβα του πορίσματος της Αρχής κατά της Διαφθοράς ήταν όντως δυνατός. Επί του πρακτέου, ωστόσο, ο τελικός λόγος βρίσκεται αλλού. Συγκεκριμένα στη Νομική Υπηρεσία και τον Γενικό Εισαγγελέα.
Όπως πλειστάκις έχει υποδείξει η στήλη, εκείνοι οι οποίοι σχεδίασαν κι εκείνοι οι οποίοι ψήφισαν τη λειτουργία της Αρχής, φρόντισαν να την ξεδοντιάσουν εν τη γενέσει της. Η προχθεσινή περίπτωση είναι κλασσική. Μια εις βάθος έρευνα απέφερε ένα ισχυρό πόρισμα. Δεν μπορεί, όμως, να κατηγορηθεί ουδείς εκ των εμπλεκομένων.
Βάσει νόμου, το πόρισμα θα καταλήξει στον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος είναι πλέον, ο μόνος αρμόδιος για να διατάξει ποινική έρευνα. Είναι ο μόνος αρμόδιος για να κατευθύνει την έρευνα. Και είναι ο μόνος αρμόδιος για να αποφανθεί τελικά αν θα στείλει στη δικαιοσύνη τους εμπλεκομένους.
Το όλο θέμα γίνεται πολύ ενδιαφέρον επειδή τυγχάνει ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας να θήτευσαν ως υπουργοί σε κυβέρνηση του ιδίου Προέδρου με εκείνη στην οποία θήτευσε ο Κουγιάλης. Η σημαντικότητα της Αρχής (οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε) έγκειται στο ότι πλέον, με τη δημοσιοποίηση του ευρήματος έχει μεταφέρει το βάρος στη Ν.Υ., την οποία παρακολουθεί η κοινωνία.
Οψόμεθα…
