Ήρθε στην Κύπρο πριν δέκα χρόνια, αναγνωρίστηκε ως πολιτικός πρόσφυγας, οι Αρχές αποδέχτηκαν ότι η ζωή και η ελευθερία του τίθενται σε κίνδυνο αν επιστρέψει στην Τουρκία ή στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν. Σήμερα, διανύει την 53η μέρα του στις κυπριακές φυλακές, σε αναμονή της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοσή του στη Γερμανία. Στις 4 Μαΐου ξεκίνησε επ’ αόριστον απεργία πείνας, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κυπριακής πολιτείας και κοινωνίας.
Οι αντιστάσεις μας, όμως, είναι ισχνές. Κόμματα και βουλευτές ασχολούνται παρεμπιπτόντως με την υπόθεση του Κενάν Αγιάς και ο ίδιος παραμένει στις φυλακές μιας δημοκρατίας που όφειλε να τον προστατεύσει από το φασιστικό τουρκικό κράτος, τον πραγματικό τρομοκράτη Ερντογάν και τους συμμάχους του. Μιας δημοκρατίας που όφειλε να κινητοποιηθεί –σε κάθε έκφρασή της– για να μην εκδοθεί αυτός ο άνθρωπος, να μην καταδικαστεί σε εξευτελιστική μεταχείριση πρώτα από τις γερμανικές και έπειτα από τις τουρκικές Αρχές.
Ο Κενάν Αγιάς δεν αφορά μόνο την κουρδική κοινότητα της Κύπρου, τον κουρδικό λαό, μας αφορά όλους. Τυχόν έκδοσή του θα καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας και δεν θα διαγραφεί ποτέ. Και αποτελεί ήδη μεγάλη ντροπή για όλους μας, που έφτασε στην απεργία πείνας, αντί να βρίσκεται εκεί που έμαθε να βρίσκεται: Αδέσμευτος να υπηρετεί τον αγώνα για ένα ελεύθερο Κουρδιστάν. Ντροπή μας.
ΑΛ.ΜΙΧ.
