Από τη μια μεριά καταβάλαμε πολλή προσπάθεια και ξοδέψαμε χρήματα για να προωθήσουμε την Κύπρο ως επενδυτικό προορισμό και, από την άλλη, η πραγματοποίηση των στόχων των επενδυτών απέχει από τις προσδοκίες τους, που βασίστηκαν στις δικές μας υποσχέσεις.
Κατά την άποψη μας, η Κύπρος διοικείται από ανθρώπους που δεν αγαπούν ιδιαίτερα την Κύπρο και νοιάζονται κυρίως για τα δικά τους προσωπικά/ομαδικά συμφέροντα. Έτσι, έχουμε από τη μια την κυβέρνηση να ενθαρρύνει τους ξένους επενδυτές και από την άλλη έχουμε τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες να θέτουν εμπόδια στην επίτευξη των στόχων.
Το τελευταίο/πρόσφατο παράδειγμα είναι η έγκριση του προϋπολογισμού. Αντί να καθορίζεται κάποια βάση με στόχο την καλύτερη οικονομία της Κύπρου, έχουμε την απόρριψη της πρότασης στην ολότητά της (ΑΚΕΛ) και άλλους που απορρίπτουν τον προϋπολογισμό για λόγους που δεν σχετίζονται με τον προϋπολογισμό, όπως θα έπρεπε, προφασιζόμενοι διάφορους λόγους, όπως ότι το κράτος θα πρέπει να είναι πιο αυστηρό για τη μετανάστευση, άλλο κόμμα διαφωνεί για το ΓΕΣΥ κλπ και σε ερωτήσεις από δημοσιογράφους τι έχουν να προτείνουν επί των θεμάτων που διαφωνούν, η απάντηση είναι «δεν είμαστε κυβέρνηση και εξαρτάται από το κράτος τι θα προτείνει». Είναι λογική αυτή;
⦁ Βουλή – Εάν κάποιος τύχει να παρευρεθεί σε συνεδριάσεις των επιτροπών της Βουλής θα σοκαριστεί από την ποιότητα της συζήτησης, τόσο αναφορικά με φωνασκίες, όσο και με τις προσβολές, είτε μεταξύ των παρευρισκόμενων βουλευτών, είτε και προς τους προσκεκλημένους.
Δυστυχώς, οι κατά καιρούς κυβερνήσεις δεν έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή και έτσι πολλές προτάσεις πηγαινοέρχονται στη Βουλή, χωρίς να εγκρίνονται, ακόμα και για θέματα που άπτονται της διοίκησης ή θέματα πολύ πιο σοβαρά, όπως αυτά της επιτάχυνσης-απλοποίησης της απόδοσης δικαιοσύνης, που εκκρεμούν εδώ και χρόνια, ενώ θέματα που άπτονται προσωπικών συμφερόντων, όπως η αμοιβή των βουλευτών, εγκρίνονται τάχιστα. Ταυτόχρονα, η ίδια η Βουλή είναι πολύ πρόθυμη να αποκόψει κονδύλια, καθιστώντας στο τέλος το κράτος δυσλειτουργικό (θυμίζουμε και τη δήλωση του τότε προέδρου Δ. Χριστόφια περί Κυβερνώσας Βουλής).
⦁ Το καζίνο, με επένδυση πέραν του €0.5 δισ., παραλίγο να ναυαγήσει, διότι κάποιος πολιτικός αρχηγός/κόμμα είχε κάποιου είδους ψυχολογικά προβλήματα σε σχέση με το στοίχημα και το κάπνισμα. Ένα από τα παραδείγματα αυτό, υπάρχουν και άλλα πολλά.
⦁ Η στάση του Γενικού Ελεγκτή είναι ολίγον περίεργη κατ’ εμάς. Οι συνεχείς του παρεμβάσεις, ακόμα και για θέματα χαμηλής σημασίας (για παράδειγμα για τη θεατρική παράσταση στη Σαλαμίνα, που έγινε ολόκληρο θέμα για €3.000), αλλά και για θέματα όπως αποφάσεις κυβερνητικών υπηρεσιών, φοβίζουν τους δημόσιους υπάλληλους σε βαθμό που να μην λαμβάνονται πλέον αποφάσεις, εκτός και εάν πάρουν την άποψη-συγκατάθεση του Γενικού Ελεγκτή προηγουμένως. Ο Γενικός Ελεγκτής κατάντησε ένα είδος κομισάριου των κομμουνιστικών κρατών, όπου ακόμη και ο στρατός τους δεν μπορεί να λειτουργήσει με αποφάσεις των αξιωματικών της διοίκησης, εκτός και εάν το εγκρίνει ο αρμόδιος κομισάριος.
Για να είμαστε ξεκάθαροι, ο θεσμός του Γενικού Ελεγκτή είναι πολύ χρήσιμος, αλλά χρειάζεται και αυτή η υπηρεσία κάποιο ξεκαθάρισμα ως προς την προσέγγιση της.
⦁ Δημοσιογράφοι – Κατ’ εμάς, ένας από τους στυλοβάτες της Δημοκρατίας είναι τα ΜΜΕ (και προς τούτο είχαμε αναφερθεί επί του θέματος κατ’ επανάληψη στο παρελθόν) αλλά δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξετάσουν καταγγελίες, εκτός από πολιτικά θέματα. Δυστυχώς, οι Κύπριοι δημοσιογράφοι, είτε διότι διοικούνται από ορισμένους καναλάρχες/ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, που θέλουν να προβάλλουν δικές τους απόψεις, είτε/και διότι η ποιότητα τους (των δημοσιογράφων) είναι σχετικά χαμηλή (εδώ φταίει και η χαμηλή μισθοδοσία τους), δημιουργούν ένα τεράστιο έλλειμα. Ενώ παρατηρούμε 3-4 δημοσιογράφους (κυρίως θηλυκού γένους) να είναι διαβασμένοι [ιδιαίτερα στο ράδιο] με εύστοχες ερωτήσεις, εντούτοις στο τέλος παρατηρούμε την μη συνέχιση της έρευνας τους (ίσως από παρεμβάσεις;).
⦁ Η ανεπάρκεια της Δημόσιας Υπηρεσίας είναι ένα θέμα που σοκάρει τους νεοεισερχόμενους ξένους επενδυτές, με πρόσφατο παράδειγμα διεθνές συνέδριο στην Λεμεσό, όπου ξένος Ινδός επενδυτής δήλωσε ότι εγκατέλειψε την Κύπρο (με τους 400 υπαλλήλους του) για τη Νορβηγία, διότι (ως ένα παράδειγμα) ανέμενε μήνες για απάντηση για τις άδειες παραμονής/εργοδότησης των ξένων υπαλλήλων του, η οποία εκ των υστέρων «κανονίστηκε» μέσω φίλου του φίλου. Τελικά, έφυγε η πολυεθνική αυτή από την Κύπρο.
⦁ Αναφερθήκαμε και προηγουμένως στους απαγοητευμένους ξένους επενδυτές που παρασύρονται από τις διάφορες υποσχέσεις και τα τυπωμένα προσκλητήρια για επενδύσεις στην Κύπρο, λόγω της δυσλειτουργίας, τόσο του κράτους, όσο και της Δημόσιας Υπηρεσίας (για παράδειγμα ο επενδυτής για Adventure Park στο Τρόοδος, που εγκατέλειψε την προτιθέμενη επένδυση μετά από 1½ χρόνο αναμονής από το Κτηματολόγιο για τον καθορισμό του ενοικίου προς το κράτος). Η εγκατάλειψη του πολυεθνικού συνεδριακού κέντρου στο Πεντάκωμο από Ρώσους επενδυτές (τον Χρυσό Άγγελο,εάν θυμάστε), το προτεινόμενο έργο για δελφινάριο, το οποίο επίσης έχει εγκαταλειφθεί για τους ίδιους λόγους, όπως και η παραλίγο εγκατάλειψη του έργου της μαρίνας Αγίας Νάπας από τον Αιγύπτιο επενδυτή, και τόσα άλλα. Κατ’ εμάς, η μη ύπαρξη τιμωρίας για κωλυσιεργίες είναι ένας βασικός λόγος αυτής της κατάστασης και αυτό, παρόλη την ύπαρξη και της πρόσφατης νομοθεσίας σε περίπτωση μη ανταπόκρισης εντός 30 ημερών με πρόστιμο στους υπεύθυνους της κωλυσιεργίας.
Προς τούτο, η δράση της Επιτρόπου Διοικήσεως μάς έχει απογοητεύσει, όπως και αρκετοί άλλοι Επίτροποι. Η κατάσταση που επικρατεί στην Αστυνομία, επίσης. Όπως και οι έκδηλες παρανομίες εκ μέρους ορισμένων δήμων.
Παραμένει η ελπίδα τώρα, λόγω της χρηματοδότησης από την Ε.Ε. με €1.2 δισ., να οργανωθούμε καλύτερα και να καταπιαστούμε με θέματα που άπτονται της καλύτερης λειτουργίας του κράτους.
