Έγραφα χτες για το κείμενο του δάσκαλου συνδικαλιστή Σενέρ Ελτζίλ, ο οποίος ξεσκέπασε τον Ερσίν Τατάρ στην Αβρούπα, και δέχτηκε επίθεση από τον Τατάρ και τους εποίκους στα κατεχόμενα, αλλά και από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν. Οι Κύπριοι ευρωβουλευτές Δημήτρης Παπαδάκης, Κώστας Μαυρίδης, Λευτέρης Χριστοφόρου και Λουκάς Φουρλάς, κατέθεσαν κατεπείγουσα ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητώντας μέτρα προστασίας του Σενέρ Ελτζίλ από τον εκφοβισμό που υφαίνεται εναντίον του. Ο Ελτζίλ, να σημειωθεί, τιμήθηκε με το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όπως σημειώνουν οι τέσσερις ευρωβουλευτές, ο Ελτζίλ δέχεται σοβαρές απειλές, από την τουρκική κυβέρνηση και την υποτελή της διοίκηση στην κατεχόμενη Κύπρο, λόγω της κριτικής που άσκησε εναντίον της πολιτικής παρέμβασης του τουρκικού κόμματος, στα εσωτερικά της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Ορθά έπραξαν οι τέσσερις ευρωβουλευτές, αλλά οι υπόλοιποι δύο πού είναι; Γιατί δεν υπόγραψαν την επιστολή και οι έξι ευρωβουλευτές της Κυπριακής Δημοκρατίας ώστε να έχει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα; Πληροφορούμαι ότι η πρόταση απευθύνθηκε και στους έξι ευρωβουλευτές, οι τέσσερις υπέγραψαν χωρίς καμιά διαφωνία, αλλά οι Γιώργος Γεωργίου και Νιαζί Κιζίλγιουρεκ του ΑΚΕΛ, πρότειναν κάποιο άλλο κείμενο με το οποίο αντί να υποστηρίζεται προσωπικά ο καταδιωκόμενος Ελτζίλ, ζητούσαν να γενικευτεί η ερώτηση και να αναφέρεται σε επιθέσεις που δέχεται η συντεχνία των δασκάλων και γενικά οι δημοκρατικοί πολίτες στα κατεχόμενα. Περίεργα πράματα. Η παρέμβαση των ευρωβουλευτών αποσκοπούσε στην προστασία του Ελτζίλ προσωπικά, διότι δέχεται επιθέσεις προσωπικά. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του κόμματος του Ερντογάν απεύθυνε από την Άγκυρα κάλεσμα στους οπαδούς τους να διαμαρτυρηθούν για όσα καταγγέλλει ο Ελτζίλ, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή ίσως να βρίσκεται και σε κίνδυνο η ζωή του. Αλλά, οι δύο από τους έξι ευρωβουλευτές μας δεν θεώρησαν αναγκαίο να τον προστατεύσουν έστω και με μια ερώτηση προς την Κομισιόν. Γιατί; Επειδή δεν ανήκει στο κόμμα; Ας μας δώσουν μια εξήγηση για να μην την δώσουμε εμείς και παραπονιούνται πάλι, ο ένας για «υβριστικές αναφορές κατά του προσώπου μου» και ο άλλος για την απουσία «ενσυναίσθησης». 

 

Να ακολουθήσουν όλοι τον Αβέρωφ Νεοφύτου

Ότι και να λέμε, ο Αβέρωφ Νεοφύτου έκανε κίνηση ματ. Ακόμα κι αν δημιουργεί εντυπώσεις, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι ενέργειες του έχουν περιεχόμενο. Διότι, κι άλλοι πολιτικοί προσπαθούν να δημιουργούν εντυπώσεις, με ειδικά εφέ, αλλά είναι μόνο εντυπώσεις χωρίς περιεχόμενο. Λοιπόν, την ώρα που άρχισε δημόσια συζήτηση για τους αστυνομικούς που είναι εντεταλμένοι να φρουρούν πολιτικούς, ο κ. Νεοφύτου έστειλε επιστολή στον αρχηγό Αστυνομίας και του λέει ότι ο ίδιος δεν χρειάζεται τους αστυνομικούς, που είναι στην υπηρεσία του. Και στην περίπτωση που η Αστυνομία κρίνει ότι πρέπει για λόγους ασφαλείας να του παραχωρεί κάποιους αστυνομικούς να τον προστατεύουν, θα αναλάβει ο ίδιος ή το κόμμα το κόστος τους. Απολάμβανε βέβαια, ο κ. Νεοφύτου, για χρόνια τη δωρεάν υπηρεσία των αστυνομικών, όπως και όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, και αυτό είναι κάτι που σχολιάζουν αρκετοί για να επικρίνουν τη σημερινή ενέργειά του. Γιατί, λένε, τόσα χρόνια δεν αποποιήθηκε αυτού του προνομίου; Έχει μια λογική η απορία. Όμως, συγκρούεται με την ουσία της λαϊκής αντίδρασης. Τι εννοώ; Όταν η κοινωνία απαιτεί αλλαγές σε νοοτροπίες και λογικές που θεωρεί βλαβερές για το δημόσιο συμφέρον, δεν επιτρέπεται την ώρα που βλέπει μια αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση να αναζητά άλλους λόγους για να συνεχίσει τη μουρμούρα. Ότι τάχα, ας πούμε, ο Αβέρωφ Νεοφύτου το έκανε για να κερδίσει την κοινή γνώμη ή ότι έπρεπε να το κάνει πριν από χρόνια… Το έκανε τώρα και μπράβο του που άνοιξε τ΄ αυτιά του στη λαϊκή απαίτηση και ανταποκρίθηκε. Ας το κάνουν και οι υπόλοιποι κομματικοί αρχηγοί. Εισπράττουν ήδη από το κράτος αρκετά χρήματα ως χορηγίες, αν θέλουν να έχουν φρουρούς ή οδηγούς μπορούν να τους πληρώνουν από τα ταμεία τους. Αυτό θα κάνει ο κ. Νεοφύτου κι αυτό είναι το ορθό. Χωρίς ουρές. Οι υπόλοιποι;