«Τέσσερεις στρατηγοί κινάν και παν
για πόλεμο στο μακρινό το Ιράν
Ο πρώτος από πόλεμο δεν κάτεχε
ο δεύτερος τις κακουχιές δεν άντεχε
Ο τρίτος ήταν υποκείμενο γελοίο
κι ο τέταρτος φοβότανε το κρύο
Τέσσερεις στρατηγοί κινάν και παν
αλλά δε φτάνουνε ποτέ στο Ιράν»
Το 1945 ο Μπέρτολντ Μπρέχτ ολοκλήρωσε ένα αντιπολεμικό έργο του «Ο κύκλος με την κιμωλία». Εκεί και «Οι τέσσερεις στρατηγοί» (απόδοση Οδυσσέα Ελύτη) που μελοποιήθηκαν από τον Μάνο Χατζηδάκι. Οι σκωπτικοί στίχοι δεν ταιριάζουν με τις τωρινές έντονες ανησυχίες της παγκόσμιας κοινωνίας. Μπορεί κι οι σημερινοί στρατηγοί να έχουν αντίστοιχα …προτερήματα με τους αναφερόμενους, 80 χρόνια πριν, όμως αυτοί δεν χρειάστηκε να φτάσουν στο μακρινό το Ιράν. Εκεί έφτασαν, από την πρώτη στιγμή, τα εργαλεία της καταστροφής, με περισσή ακρίβεια και αποτελεσματικότητα, ακόμα και σε …προσωπικό επίπεδο.
Πώς ξεκίνησε αλήθεια το νέο μακελειό; Φταίει η κακή συμπεριφορά του θεοκρατικού και αυταρχικού καθεστώτος του Ιράν και η ιδιοτροπία του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα; Μα γι’ αυτό υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις και μηχανισμοί ελέγχου, μέσα από τη Συνθήκη μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, παρά την κάποια ασάφεια της καταγραφής της. Άλλωστε τίποτε δεν μένει κρυφό. Είναι δουλειά ενός σερίφη να αναλαμβάνει, όποτε θελήσει, να τιμωρήσει στρατιωτικά την όποια ύποπτη χώρα, διευκρινίζοντας μάλιστα πως, προς το παρόν, δεν θέλει να σκοτώσει τον ηγέτη της… Είναι εύκολο να κερδίσεις σε εντυπώσεις όταν πρόκειται για ένα αυταρχικό καθεστώς που συχνά εξαφανίζει όσους το αμφισβητούν… Η ιστορία θυμίζει τον Σαντάμ Χουσεϊν που ούτε εκείνος ήταν του …κατηχητικού αλλά η θανατική καταδίκη του αποφασίστηκε γιατί «διέθετε χημικά όπλα». Όταν έγινε η δουλειά, αποδείχτηκε πως οι συγκεκριμένες κατηγορίες δεν ευσταθούσαν! Ούτε τότε ούτε τώρα ήταν η δημοκρατία το ζητούμενο!
Έτσι «ξαφνικά» βρέθηκε ο σερίφης να κάνει κουμάντο ενώ κι ο διορισμένος υποεργολάβος ήταν κιόλας έτοιμος να «φτάσει» εναερίως στον νέο προορισμό (κι ας μην γειτονεύει άμεσα). Είχε την ίδια ώρα την έγνοια εκκαθάρισης της Γάζας από τους Παλαιστίνιους – η Ριβιέρα του νέου αμερικανικού ονείρου δεν μπορεί να περιμένει! Βόλευε όμως τα διπλό εγχείρημα γιατί, τώρα με το Ιράν, πολύ λιγότεροι μιλάνε για τη Γάζα όπου η γενοκτονία συνεχίζεται με τον ίδιο πάντα ζήλο.
Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη, εννιά χώρες διαθέτουν πυρηνικά όπλα: ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Κίνα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ινδία, Πακιστάν, Bόρεια Κορέα και Ισραήλ. Για το Ισραήλ, ουδείς διαμαρτυρήθηκε… Στις 13 Ιουνίου, με το ξεκίνημα της σύρραξης, ο Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) δήλωσε πως «οι εξελίξεις είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές και υπενθύμισε πως οι πυρηνικές εγκαταστάσεις ποτέ δεν πρέπει να υφίστανται επιθέσεις, ανεξάρτητα από τις συνθήκες …γιατί μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους και το περιβάλλον …έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην πυρηνική ασφάλεια …και στην περιφερειακή και τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια…».
Κι ο υπεργολάβος, πόσα να προλάβει! Μπήκε στον Λίβανο, μπήκε στη Συρία, κατέχει τη Δυτική Όχθη και, το πιο εγκληματικό, συνεχίζει τη γενοκτονία στη Γάζα με τις μαζικές δολοφονίες αμάχων ακόμα και την ώρα που ο «ανθρωπισμός» των δυνάμεων «άμυνάς του» (άκου, άμυνας!) επιτρέπει τη διανομή τροφίμων… Μια και δεν φτάνουν για όλους, σκοτώνει κάθε μέρα αρκετούς για να πάρουν οι υπόλοιποι…
Εκτίμηση και θαυμασμός στον Δυτικό κόσμο για την επίθεση στο Ιράν. «Αυτή είναι η βρώμικη δουλειά που κάνει το Ισραήλ για όλους μας», δήλωσε με θρασύτητα, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G7, ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, με την ψευδαίσθηση πως δεν βρωμίζουν και τα δικά τους χέρια…
Κι εκεί που λέγαμε πού χάθηκε άραγε ο Ερντογάν ο Α’ ο ειρηνοποιός, βγήκε να διακηρύξει, καταχειροκροτούμενος (από επιλεγμένο ακροατήριο) για εθνική κυριαρχία, αξιοπρέπεια και ελευθερία. Ίδρωσε κι αυτός με τόσες βρώμικες δουλειές που έκανε για άλλους μα και για πάρτη του…
ΥΓ.: Οι ΗΠΑ ενδέχεται, λέει, να ζητήσουν από το Ηνωμένο Βασίλειο άδεια για ανάπτυξη αμερικανικών αεροσκαφών ανεφοδιασμού σε βρετανική βάση στην Κύπρο, στο πλαίσιο προετοιμασιών για πιθανή συμμετοχή στον πόλεμο Ισραήλ–Ιράν. Το λέγαμε πως είμαστε στρατηγικοί εταίροι. Είναι γι’ αυτό που ούτε καν μας ρωτάνε!
ktsimillis@cytanet.com.cy