Για το πως διαχειρίστηκε ο κρατικός μηχανισμός την πρόσφατη πυρκαγιά δεν είναι εύκολο να το κρίνουμε, χωρίς να γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα. Μπορούμε μόνο να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Αρχικά, λοιπόν, θα πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε το πολιτικό προσωπικό.
Η κυβέρνηση πριν από την κρίση, αντικειμενικά κρίνοντας και με βάση τους αριθμούς που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, προετοίμασε τα σώματα που ασχολούνται με την κατάσβεση πυρκαγιών τόσο καλά όσο πότε άλλοτε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι για πρώτη φορά η Κυπριακή Δημοκρατία είχε στη διάθεσή της 11 πτητικά μέσα για κατάσβεση των πυρκαγιών.
Κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς ο Πρόεδρος έβαλε τις βάσεις για τη διαχείριση της προδιαγραφόμενης κρίσης θέτοντας προτεραιότητες και ενεργώντας ανάλογα.
Πρώτα απ’ όλα ο ίδιος ο Πρόεδρος έθεσε ως άμεση προτεραιότητα την αποφυγή απώλειας ανθρώπινων ζωών και προσπάθησε να καθησυχάσει τους πολίτες που έβλεπαν τις περιουσίες τους να χάνονται.
Αμέσως μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς, ανακοίνωσε μέτρα ανατροπής των αρνητικών επιπτώσεών της. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Πρόεδρος συζήτησε τα μέτρα πρώτα με τους κοινοτάρχες των επηρεαζόμενων κοινοτήτων, έδωσε και το μήνυμα της ενότητας για την επόμενη μέρα. Είναι επίσης γεγονός ότι τα μέτρα είναι ιδιαίτερα ισχυρά για να καταστούν ικανά να ανατρέψουν τα αρνητικά δεδομένα αποτελεσματικά και γρήγορα. Τώρα απομένει να υλοποιηθούν γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ήδη κάποια υλοποιήθηκαν κι ας πέρασαν μόνο λίγες μέρες από το ξέσπασμα της πυρκαγιάς.
Την ίδια στιγμή, ο Πρόεδρος δεν κρύφτηκε πίσω από το δάκτυλό του. Αντιθέτως, εκ του αποτελέσματος αναγνώρισε παραλείψεις, κενά και αδυναμίες απολογούμενος εκ μέρους της πολιτείας.
Παράλληλα, ας είμαστε δίκαιοι. Κάποιες άστοχες δηλώσεις από Υπουργούς της κυβέρνησης, δεν μπορούν να αμαυρώσουν αυτά που η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έπραξε επί της ουσίας αλλά και τα όσα, προς τη σωστή κατεύθυνση, δήλωσε ο Πρόεδρος στο διάγγελμά του αλλά και ο Υπουργός Εσωτερικών σε μεσημβρινή εκπομπή του ΡΙΚ.
Από την άλλη, η αντιπολίτευση και ενώ ακόμα η πυρκαγιά σιγόκαιγε, άρχισε να αναζητεί ευθύνες. Είναι φυσιολογικό μια κρίση να δίνει την ευκαιρία στην εκάστοτε αντιπολίτευση να αποδομήσει την κυβέρνηση.
Υπάρχει όμως κάτι σημαντικό που πρέπει μια αντιπολίτευση να έχει υπ’ όψιν. Πρώτον, μετά από μια καταστροφή προέχει η επούλωση των πληγών. Για το θέμα αυτό η αντιπολίτευση δε συνέβαλε καθόλου. Ταυτόχρονα για να κρίνεις τον κρατικό μηχανισμό και τους πολιτικούς προϊστάμενους, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να γνωρίζεις τι ακριβώς συνέβη στο μέτωπο της πυρκαγιάς, κάτι που δεν μπορεί κανείς να έχει γνώση από την καρέκλα του γραφείου του στη Λευκωσία. Επιπλέον θα πρέπει να έχεις καθαρό «ποινικό μητρώο» από τις δικές σου διακυβερνήσεις αλλά και να αναλογιστείς και τις δικές σου ευθύνες. Η αλήθεια είναι ότι η αντιπολίτευση δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία για να κρίνει την κυβέρνηση εκτός αν πρώτα αναλάβανε τις δικές της διαχρονικές ευθύνες. Έτσι, ήταν απόλυτα αναμενόμενο, η αντιπολίτευση να δεχτεί, σε κάποιες περιπτώσεις και με μεγαλύτερη ένταση, την αγανάκτηση των πολιτών.
Αρχικά ας κρίνουμε, λοιπόν, ποιος διαχειρίστηκε την κρίση αυτή καλύτερα.
*Πολιτικός Αναλυτής
