Η Α.Τ.Α. αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο και το δυσκολότερο πρόβλημα στις εργασιακές σχέσεις. Οι δυο πλευρές, η συνδικαλιστική και η εργοδοτική, έχουν ταμπουρωθεί πίσω από τις κόκκινες γραμμές που έχουν θέσει και φαίνεται ότι το αδιέξοδο είναι δύσκολο να ξεπεραστεί.
Το συνδικαλιστικό κίνημα απαιτεί επαναφορά όλης της ΑΤΑ όπως παλιά και με την ίδια φιλοσοφία, δηλαδή τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των μισθών. Η εργοδοτική πλευρά απαιτεί εκσυγχρονισμό του θεσμού και σύνδεσή του με την παραγωγικότητα και την πορεία της οικονομίας. Και οι δυο πλευρές είναι ανένδοτες και ανυποχώρητες.
Το αδιέξοδο ήρθε να αναταράξει η κυβερνητική εισήγηση να δίνεται η ΑΤΑ σε όλους τους εργαζόμενους, ενώ τώρα η συζήτηση γίνεται για την πλήρη επαναφορά της ΑΤΑ, αλλά μόνο για όσους την παίρνουν.
Η άποψη μου είναι ότι η κυβερνητική θέση, που ήρθε τα αναταράξει τα ακίνητα νερά του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις, μπορεί να δώσει διέξοδο στο αδιέξοδο. Στο συνδικαλιστικό κίνημα δίνεται η ανέλπιστη ευκαιρία να κερδίσει ένα σοβαρό προνόμιο για όλους τους εργαζόμενους και όχι μόνο για τους προνομιούχους. Αυτό θα είναι ιστορική κατάκτηση για τη συνδικαλιστική πλευρά.
Η εργοδοτική πλευρά, αποδεχόμενη την κυβερνητική θέση, μπορεί να απαιτήσει και εκσυγχρονισμό της ΑΤΑ, όπως είναι το αίτημά της, αφού θα δημιουργηθεί ένα πρόσθετο κόστος στους εργοδότες, αλλά θα αποτελέσει μια δίκαιη προσφορά προς τους μη προνομιούχους μισθωτούς, με τους χαμηλούς μισθούς σε σχέση με τους προνομιούχους.
Η παροχή ΑΤΑ σε όλους τους εργαζομένους αποτελεί μια μεγάλη κατάκτηση για το συνδικαλιστικό κίνημα και ένα αναπάντεχο κέρδος για τους μη προνομιούχους. Για τούτο όλοι πρέπει να αποδεχτούν ένα είδος εκσυγχρονισμού της ΑΤΑ. Σε αυτό τον εκσυγχρονισμό πρέπει να συμβάλουν οικονομικά οι εργοδότες και οι προνομιούχοι μισθωτοί. Εμείς οι προνομιούχοι πρέπει να αποδεχθούμε μείωση των ωφελημάτων, που μας προσφέρει η ΑΤΑ, όπως είναι σήμερα, και αυτή η μείωση να αποτελέσει το δώρο μας για τους μη προνομιούχους και τους χαμηλόμισθους. Κίνητρο μας θα είναι η κοινωνική δικαιοσύνη, που πρέπει να αποτελεί αίτημα του κάθε πολίτη.
Η εργοδοτική πλευρά θα συνεισφέρει οικονομικά στην εφαρμογή του νέου μέτρου και θα μπορεί να απαιτήσει αποδοχή των εισηγήσεων για την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας. Θα συμβάλει όμως και στην κοινωνική δικαιοσύνη και θα τους αναγνωριστεί η κοινωνική ενσυναίσθηση, που μακροπρόθεσμα θα ευνοήσει όλους και θα βελτιώσει την εικόνα των εργοδοτών και βιομηχάνων.
Την ίδια ενσυναίσθηση πρέπει να δείξουν το συνδικαλιστικό κίνημα και οι προνομιούχοι των μισθωτών και των συνταξιούχων. Η κοινωνική δικαιοσύνη που θα επιτευχθεί θα είναι ηθικά μεγαλύτερη από την μείωση της ΑΤΑ, που αναγκαστικά πρέπει να αποδεχθούμε εμείς οι προνομιούχοι.
Η εφαρμογή της κυβερνητικής θέσης αναγκαστικά προϋποθέτει εκσυγχρονισμό της ΑΤΑ. Τις ιδιαίτερες πρόνοιες του εκσυγχρονισμού θα συζητήσουν φυσικά οι κοινωνικοί εταίροι με τη διαμεσολάβηση των Υπουργών Εργασίας και Οικονομικών. Ας μη ξεχνούμε ότι η Κυβέρνηση είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης των προνομιούχων. Η δαπάνη της κυβέρνησης δεν πρέπει να μειωθεί, αλλά να «εξαπλωθεί» σε όλους τους εργαζόμενους, προνομιούχους και μη.
Ο τρόπος διαχείρισης του ποσού για αναπλήρωση του μισθού είναι η δημιουργία ενός νόμου για Γε.Σ.Α.Μ, (Γενικό Σχέδιο Αναπροσαρμογής Μισθών), που θα λειτουργήσει με τη βοήθεια του Τ.Κ.Α. Κυβέρνηση και εργοδότες θα καταθέτουν στο ταμείο μαζί με τις άλλες κρατήσεις και την εισφορά για την ΑΤΑ. Η εισφορά θα είναι κλιμακωτή και το ποσοστό ανάλογο με το ύψος του μισθού. Το Τ.Κ.Α. θα καταθέσει στον ΙΒΑΝ των εργαζομένων το ποσό που θα τους αναλογεί. Η τεχνολογία της πληροφορικής, μπορεί εύκολα να διεκπεραιώσει αυτή τη διαδικασία με ανάλογο λογισμικό. Φυσικά η εισήγηση δεν αποτελεί ολοκληρωμένο σχέδιο νόμου. Αλλά για αυτό υπάρχουν οι ειδικοί.
Και σε μένα προσωπικά δεν θα αρέσει η μείωση του ποσού που διεκδικεί το συνδικαλιστικό κίνημα με την παροχή ολόκληρης της ΑΤΑ σε όσους την παίρνουν. Αλλά εντονότερο και πιο ευχάριστο θα είναι το συναίσθημα που θα μου προξενήσει η ενσυναίσθηση και η ικανοποίηση της τάξης των μη προνομιούχων εργοδοτουμένων, όταν νιώσουν να εφαρμόζεται για τους ίδιους ένα μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης με οικονομική παροχή.
‘Ολοι μας πρέπει να αισθανθούμε ικανοποίηση με την εφαρμογή του αιτήματος «ΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ». Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι πλούτος για όλους.
