Η Ουκρανία βρίσκεται στην πιο δύσκολη καμπή της ιστορίας της και ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της ρωσικής εισβολής. Ο πόλεμος την έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. Ο ρωσικός στρατός κατάφερε να κατακτήσει ένα μεγάλο τμήμα του εδάφους της. Η Αμερική και η Ευρώπη της πρόσφεραν σημαντική βοήθεια. Διπλωματική υποστήριξη, οικονομική ενίσχυση και οπλισμό, άρματα μάχης και πυραύλους. Όμως δεν κατάφερε να αποκρούσει την ρωσική εισβολή. Το ΝΑΤΟ βοήθησε σε μεγάλο βαθμό, αλλά δεν μπορούσε να αναμιχθεί στις πολεμικές επιχειρήσεις. ‘Ετσι η Ουκρανία βρίσκεται σήμερα σε απελπιστική θέση. ΄Εχει χάσει εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες και έχει απωλέσει πολλά εδάφη. Και η προοπτική είναι ακόμα χειρότερη.
Στην εποχή μας η ισχύς του διεθνούς δικαίου έχει περιοριστεί. ‘Εχει αποκτήσει τεράστια ισχύ το δίκαιο της ισχύος, όπως το εκφράζει σήμερα ο πλανητάρχης Τραμπ. ΚΙ αυτός άρχισε να επιβάλλει μια νέα μορφή ειρήνης. Την ειρήνη που επιβάλλει η ισχύς. ‘Ετσι επέβαλε μια αβέβαιη ειρήνη στην Γάζα. Και την ίδια ειρήνη έχει πρόθεση να επιβάλει στην Ουκρανία. Ζητά από την Ουκρανία να συνθηκολογήσει και να προσφέρει εδάφη στο εισβολέα σε αντάλλαγμα τερματισμού του πολέμου και την εφαρμογή μιας ειρήνης που εγγυάται η Αμερική.
Το δίλημμα τρομερά εκβιαστικό και ρεαλιστικό. Η Ουκρανία εκβιάζεται να επιλέξει. ‘Η να συνθηκολογήσει, παραχωρώντας εδάφη στο εισβολέα για να αποδεχτεί τερματισμό του πολέμου ή συνεχίζει τον πόλεμο χωρίς την βοήθεια των ΗΠΑ, με κίνδυνο να χάσει κι άλλα εδάφη, έμψυχο υλικό και να πάθει ανεπανόρθωτη καταστροφή. Αν συνθηκολογήσει χάνει την εθνική της αξιοπρέπεια και αρκετά εδάφη της. Αν απορρίψει την συνθηκολόγηση, κινδυνεύει να χάσει περισσότερα εδάφη και θα υποστεί μεγαλύτερες καταστροφές, πριν παραδοθεί τελειωτικά.
Δεν ξέρουμε πώς θα τελειώσει ο καταστροφικός πόλεμος, που είναι πόλεμος μεταξύ ανατολής και δύσης. Το ΝΑΤΟ δεν τολμά να τον μετατρέψει σε παγκόσμιο και να επιφέρει μια πιθανή πυρηνική καταστροφή, χωρίς νικητή. Και η Ουκρανία θα πληρώσει το κόστος της συνθηκολόγησης και της ηθικής ήττας. Θα έχει όμως το κέδρος ότι δεν θα χάσει άλλα εδάφη και έμψυχο υλικό και η ειρήνη θα διαδεχθεί τον πόλεμο. Και στο μέλλον θα έχει την προστασία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Δύσης
Το δίλημμα της Ουκρανίας φέρνει στη σκέψη μας το δίλημμα που αντιμετώπισε η προδομένη Κύπρος, όταν η χούντα με το πραξικόπημα προκάλεσε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και ήταν έτοιμη να παραχωρήσει τμήμα του εδάφους της Κ.Δ. για να λύσει το κυπριακό σύμφωνα με τις υποδείξεις των ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η Τουρκία δεν συνάντησε αντίσταση στις αποβατικές ενέργειες και την εισβολή των στρατευμάτων της. Και όταν κατέλαβε τα συμφωνηθέντα εδάφη, αποδέχτηκε την εκεχειρία, παραβιάζοντας την συνεχώς. Στις συνομιλίες της Γενεύης υπέβαλε στην κυπριακή ηγεσία τον εκβιασμό του νικητή. Ζητούσε κατάργηση της Κ.Δ. και δημιουργία δυο διοικήσεων στην Κύπρο, με παραχώρηση του 40% εδάφους της Κ.Δ. Η Κ.Δ. αρνήθηκε την παραχώρηση της κυριαρχίας και της κατάργησης της και ανέχθηκε την παράνομη κατάκτηση του εδάφους που διεκδικούσε η Τουρκία. Από τότε η Τουρκία κατέχει το 36% του εδάφους της Κ.Δ., αλλά δεν πέτυχε την κατάργηση της Κ.Δ. και τη νομιμοποίηση της κατοχής και της διχοτόμησης.
Πολλοί υποστηρίζουν, ότι πρέπει ο ΠτΔ πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα για να κάμει προσφορές προς την Τουρκία για να πετύχουμε μια συμβιβαστική λύση «επανένωσης» της πατρίδας μας. Και μας προειδοποιούν, ότι ανάλογη ενέργεια του κ. Τράμπ, μπορεί να μας φέρει ενώπιον εκβιαστικών διλημμάτων, όπως στην Ουγγαρία. Η απάντησή μας είναι ότι για την Ουκρανία ο εκβιασμός είναι «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Για την Ουκρανία η μια επιλογή είναι χειρότερη από την άλλη. Και η συνθηκολόγηση και η απόρριψη της είναι καταστροφική.
Για την Κύπρο η επιλογή είναι ανάμεσα σε μια συμφωνία για λύση με τουρκικές προδιαγραφές για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αυτή όμως η επιλογή περιλαμβάνει και κατάργηση της Κ.Δ. και της κυριαρχίας της. Η ορθή επιλογή είναι η διατήρηση της Κ.Δ. και της διεθνούς κυριαρχίας της και της ιδιότητάς της ως ισότιμο μέλος της Ε.Ε. Κι αυτό καθιστά πολύ δύσκολη την επίθεση για κατάκτηση ευρωπαϊκού εδάφους. Σε περίπτωση προβληματικής λύσης θα έχουμε διάλυση της Κ.Δ., παραχώρηση εδάφους στο παράνομο κράτος και καθημερινή έκθεση στον τουρκικό κίνδυνο. Και χωρίς την Κ.Δ. δεν θα έχουμε την προστασία κανενός, ακόμα και της ‘Ελλάδας που βρίσκεται μακράν.
Για μας δεν υπάρχουν εκβιαστικά διλήμματα. Επιλογή μας πρέπει να είναι η διατήρηση της Κ.Δ. και να προχωρήσουμε σε μετεξέλιξή της μόνο μόνο με μια ορθή λύση, αποχώρηση του τουρκικού στρατού και των εποίκων και επιστροφή όσων προσφύγων ή απογόνων τους επιθυμούν.
Η Ουκρανία δεν έχει βάση στήριξης. Για τούτο θα συνθηκολογήσει για να σώσει, ότι σώζεται. Εμείς έχουμε την ανίκητη έπαλξη της Κ.Δ. Θα την παραδώσουμε;
