Πριν από 12 χρόνια η Inga αποφάσισε να ανοίξει το πρώτο χορτοφαγικό εστιατόριο της Κύπρου. Οι φίλοι την προειδοποίησαν ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται με «αυτοκτονία» στην Κύπρο και την συμβούλεψαν να φτιάχνει τουλάχιστον και κανένα σουβλάκι στο πλάι για να επιβιώσει το μαγαζί.
 
Το 100% χορτοφαγικό και vegan μαγαζί τελικά όχι μόνο επιβιώνει αλλά ευημερεί. Εδώ και χρόνια διατηρεί τους φανατικούς θαμώνες του και κερδίζει καινούριους οπαδούς κάθε μέρα. Μια από τους πιο φανατικούς της θαμώνες, είναι φίλη μου και με κάλεσε εκεί για μεσημεριανό. Μιας και ο καιρός ήταν υπέροχος (Δεκέμβρη μείνε έτσι, ακούς;), καθίσαμε στον φωτεινό κήπο, απέναντι από τα χαριτωμένα καταστηματάκια του Κέντρου Χρυσαλινιώτισσας, που μας καλούσαν να τα επισκεφθούμε μέχρι να ψηθεί το φαγητό μας.
 
 
Ξεκινήσαμε με το μαροκινό στιφάδο, με βιολογικό ρύζι, κουνουπίδι, κολοκυθάκια και ρεβίθια. Ένα ζεστό γήινο πιάτο, ντελικάτο και τρυφερό αλλά ταυτόχρονα γεμάτο γεύση. Απαλά ανατολίτικο, απαλά γλυκό και απαλά πικάντικο. Το «απαλό» παίζει πολύ στο πιάτο αυτό όπως βλέπετε κι αν το δοκιμάσετε θα καταλάβετε. Συνεχίσαμε με ρόστο ξηρών καρπών και λαχανικών, το οποίο ήταν πολύ νόστιμο, με ελαφριά κρούστα ξηρών καρπών από έξω, ένα μίγμα από διάφορα λαχανικά από μέσα και από πάνω μια πλούσια vegan σάλτσα μανιταριών. Η υπέροχη αυτή σάλτσα μου θύμιζε ένα (πετυχημένο) συνδυασμό από curry και stroganoff.
 
 
Δοκιμάσαμε και τα χορτοφαγικά λαζάνια με μελιτζάνα, κόκκινη σάλτσα και φέτα και πραγματικά ήταν υπέροχο. Ήταν έντονα κρεμώδες, ξεχείλιζε από μυρωδιές και γεύσεις. Φοβερό, το απόλυτο comfort food! Τώρα που το γράφω και το θυμάμαι, θέλω να πάω πίσω να το ξαναφάω. Από περιέργεια, δοκίμασα και τα vegan λαζάνια με μικτά λαχανικά και κρέμα από ξηρούς καρπούς cashews. Ήταν και αυτό πολύ εύγευστο και μυρωδάτο και φαντάζομαι μια σανίδα σωτηρίας για τους vegans που δεν βρίσκουν εύκολα τόσο καλοφτιαγμένα vegan πιάτα. Τελευταία ήρθε η (επίσης vegan) quiche με σπανάκι κρέμα από ξηρούς καρπούς cashews και βάση από βρώμη και αμύγδαλα.
 
 
Το σπανάκι είναι από τα αγαπημένα μου λαχανικά, αγοράζω ένα τρισεκατομμύριο ματσάκια κάθε εβδομάδα , γιατί δεν χορταίνω να το τρώω. Άρα δεν ήταν καμία τεράστια έκπληξη ότι μου άρεσε η πολύ πλούσια και ελαφρώς ξινή σπανακό-quiche, ειδικά γνωρίζοντας ότι αυτό που έτρωγα ήταν ταυτόχρονα θρεπτικό και ελαφρύ στο στομάχι. Η βάση ήταν πολύ ντελικάτη και ίσως να την προτιμούσα πιο τραγανή, πιο δυναμική ρε παιδί μου, αλλά γενικώς, σαν σύνολο ήταν ένα καλό πιάτο. Για το τέλος δεν μπορούσα να μην παραγγείλω τουλάχιστον τρία γλυκά μιας και ήταν για μένα ένα όνειρο που γινόταν πραγματικότητα: γλυκά χωρίς γλουτένη, χωρίς γαλακτοκομικά και χωρίς επεξεργασμένη ζάχαρη. Δοκίμασα το πανύψηλο κέικ μήλου και ταχίνι που ήταν υγρό και μαλακό, αρωματικό και γλυκό όσο πρέπει. Δώσε μου ταχίνι και πάρε μου την ψυχή, αλλά εδώ ο συνδυασμός με τα μήλα και το σιρόπι σφένδαμου ήταν μια σκέτη απόλαυση. Στη συνέχεια έφαγα και λίγο από την τάρτα μήλου με σμέουρα και ξύσμα πορτοκαλιού, το οποίο ήταν και αυτό τρομερά νόστιμο, ανάλαφρο και δροσερό.
 
 
Για τέλος έφαγα κέικ σοκολάτας, ένα τεράστιο έργο τέχνης, αφράτο, σκοτεινό και παρακμιακό, αλλά χωρίς τις τύψεις. Η ζεστή ατμόσφαιρα, καθώς και τα σπιτικά, μαμαδίστικα φαγητά θα σε κάνουν να νιώσεις καλεσμένος σε κυριακάτικο τραπέζι. Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγεις από εδώ και να μην αποκαλείς την Inga, Inga μου. Πρόκειται για μια φιγούρα που ξεχειλίζει από γαλήνια και θετική ενέργεια, που θα σε κάνει να νιώθεις τόσο οικεία και ευπρόσδεκτα σαν προσωπική της φίλη. Οι πανέμορφες και ευγενικές κόρες της, οι βοηθοί της στο μαγαζί, σίγουρα ενισχύουν την οικογενειακή αίσθηση του μαγαζιού.
 
Δημονάκτος 2, Λευκωσία, 22344674, Τρίτη-Σάββατο 9:30-17:00
 
Περιοδικό Go, τεύχος 41.