Κριτική: Δοκιμάσαμε τις σπεσιαλιτέ της Δημιουργικής Ταβέρνας Το Πατρικόν

Το Πατρικόν είναι λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λάρνακα στο χωριό Τερσεφάνου. Ψυχή του είναι τρία νεαρά παιδιά, τα αδέλφια Φώκου, ο Κυριάκος, ο Σταύρος και η Ευανθία που προσπαθούν να δώσουν όσα περισσότερα τους υπαγορεύει η αγάπη τους για τις γεύσεις και από το αποτέλεσμα είναι φανερό ότι αγαπούν αυτό που κάνουν. Όπως μάθαμε το κτήριο ήταν αρχικά μοναστήρι και αργότερα το καφενείο του χωριού. Το όνομα του μαγαζιού προέρχεται από το πρώτο λιλιπούτιο εστιατόριο, που είχε η οικογένεια στην αυλή του πατρικού τους σπιτιού. Σπεσιαλιτέ του ήταν ο κλασικός μεζές και αυτό έφερνε στο μαγαζί Κυπρίους από κάθε περιοχή. Αυτό κράτησε μέχρι το 2012 που αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα μεγαλύτερο χώρο, για να στεγάσουν τις γευστικές τους ανησυχίες. Όπερ και εγένετο με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να έχουν παρουσιάσει δεκαέξι με δεκαεφτά διαφορετικά μενού. 

 

Ξεφυλλίζοντας τον τρέχοντα κατάλογο, σε πρώτη ανάγνωση ανακαλύπτουμε πιάτα, που δείχνουν να ισορροπούν επιδέξια ανάμεσα στην παραδοσιακή κουζίνα και τη σύγχρονη γευστική αντίληψη. Σε δεύτερη ανάγνωση, δοκιμάζοντας, αντιλαμβάνεσαι ότι σερβίρουν μια σύγχρονη κυπριακή κουζίνα, με φρέσκιες και ιδιαίτερες γεύσεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι τα καλομαγειρεμένα γεμιστά. Στη βάση τους έχουν γλυκιά μελιτζάνα, με πρόβειο γιαούρτι, που δίνει φρεσκάδα και ρύζι που μαγειρεύεται, μαζί με χοιρινό κιμά, δυόσμο και ντομάτα. Ένα πάντρεμα που μοσχομυρίζει. Στην κορυφή προσθέτουν κρεμμύδια περασμένα από τη σχάρα και φλούδες από κολοκύθι, που προσδίδουν μια τραγανή υφή σε κάθε μπουκιά. 

 

Ενδιαφέρον έχουν και οι τηγανητές τσιτσιριές, δηλαδή το τηγανητό χοιρινό λίπος. Αν το δοκιμάσεις σκέτο είναι αρκετά λιπαρό, αν το συνδυάσεις όμως με την κρέμα ντομάτας και το αρωματισμένο κυδωνόπαστο, που βρίσκεται στο πιάτο, η έντονη λιπαρή αίσθηση σπάει αν όχι και απόλυτα. Αυτό που επίσης αξίζει να δοκιμάσετε είναι οι κεφτέδες από κυπριακό τραχανά και σπιτική σάλτσα ντομάτας. Ενώ είναι ένα απλό πιάτο έχει μια σύνθετη γεύση που ισορροπεί ανάμεσα στο γλυκό, αλμυρό και ξινό. 

 

Αντίθετα δεν βρήκαμε την ίδια ισορροπία στην αρνίσια σεφταλιά, με το βουτυρόγαλα και στα ξιδάτα αβγά ορτυκιού. Η σεφταλιά ήταν λίγο στεγνή και το σύνολο αρκετά αλμυρό.  Ανάλογα αλμυρά (καθ΄ υπερβολή) ήταν και τα κολοκυθάκια με αβγά, ένα από τα πιο κλασικά κυπριακά πιάτα αλλά και το σιγοψημένο κουνέλι με τα ξιδάτα κληματόφυλλα.  Τέλος, τα ρολά κοτόπουλου με κρέμα φρέσκιας αναρής και γλάσο Κουμανδαρίας με βαβατσίνους είναι μια καλή ιδέα. Το κοτόπουλο είναι ζουμερό και η αντίθεση του ξινού τυριού με την Κουμανδαρία είναι εξαιρετική. 

 

 

Το γλυκό φινάλε είναι και αυτό δυνατό, με έντονες γεύσεις και υφές που ταιριάζουν πολύ καλά μεταξύ τους. Σημειώστε για να το δοκιμάσετε. Κρέμα από ροδόσταγμα, μπισκότο αμυγδάλου, σάλτσα με κλεμεντίνες και θυμάρι, άρωμα γιασεμιού και φρέσκα εσπεριδοειδή.