The Hangover: Part II

Δυο χρόνια μετά το μπάτσελορ πάρτι στο Λας Βέγκας, ο Φιλ, ο Στου, ο Άλαν και ο Νταγκ ταξιδεύουν στην εξωτική Ταϊλάνδη για το γάμο του Στου. Οι ελπίδες του Στου για ένα χαμηλών τόνων πάρτι, σύντομα εξανεμίζονται. Η τσακαλοπαρέα (ή wolfpack όπως τους αποκαλεί ο Άλαν του Γαλιφιανάκη) επιστρέφει για ακόμα ένα extreme bachelor αυτή τη φορά στην πρωτεύουσα της ακολασίας, την (σ)εξωτική Μπανγκόκ. Βασικά πρόκειται ακριβώς για την ίδια ταινία, απλά αντικαταστήστε τον εξαφανισμένο γαμπρό με τον κουνιάδο, την τίγρη με μια μαϊμού, το βγαλμένο δόντι με ένα κομμένο δάχτυλο, το μωρό με έναν ανάπηρο βουδιστή μοναχό, την στρίπερ με μία «άλλου είδους» στρίπερ, τους γκάνγκστερ με Ρώσους μαφιόζους και τον μίστερ Τσόου με… περισσότερο μίστερ Τσόου! ΟΚ λοιπόν, ένα σχεδόν σκηνή-προς-σκηνή remake του πρώτου. Ε, και; Τουλάχιστον είναι αστείο. Και όχι σκάω-κανά-χαμόγελο αστείο, αλλά εξωφρενικά, διαβολεμένα, σπαρταριστά, κυλάω-στο-πάτωμα αστείο! Το σενάριο έχει ξεφύγει πέρα από κάθε όριο, υπάρχουν σκηνές που δοκιμάζουν την ανοχή της λογοκρισίας και ο ρυθμός των αστείων καταιγιστικός. Ο μίστερ Τσόου, ο χαρακτήρας που είδαμε φευγαλέα στο πρώτο και που υποδύεται με υστερική απόλαυση ο Κεν Γιεόνγκ (που κεντάει και στο τηλεοπτικό “Community”) είναι τα «μισά λεφτά» και του αξίζει τουλάχιστον ένα ολόδικό του spinoff. Μ.Ν.