The time machine

Στα τέλη του 19ου αιώνα ένας εφευρέτης βλέπει την αρραβωνιαστικιά του να πεθαίνει σε ατύχημα. Με τη βοήθεια μιας μηχανής προσπαθεί να γυρίσει πίσω το χρόνο και να αποτρέψει το μοιραίο. Αποτυγχάνει και ταξιδεύει στο μέλλον, φτάνοντας μέχρι το 800.000 μ.Χ. Το κλασικό μυθιστόρημα του Χ. Τζ. Γουέλς μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην οθόνη το 1960 από τον Τζορτζ Παλ και με πρωταγωνιστή τον Ροντ Τέιλορ. Δεν έλεγε και πολλά (αδύναμη πλοκή, ξεπερασμένα εφέ) αλλά διατηρεί τη νοσταλγική αύρα ενός διασκεδαστικού low budget φιλμ Ε.Φ. Αυτό το αποτυχημένο remake είχε όλα τα φόντα για ένα ψυχαγωγικό blockbuster (μια αγαπημένη ιστορία επιστημονικής φαντασίας, μεγάλος προϋπολογισμός, εξελιγμένα εφέ) όμως καταποντίζεται από το ισχνό σενάριο, την έλλειψη δράσης και το βαρετό εύρημα με τις δύο φυλές στο μέλλον (ειδικά οι φιγούρες των Μόρλοκ μοιάζουν να ξεπήδησαν από παιδική σειρά της πρωινής ζώνης του Σαββατοκύριακου). Ωραία η αναπαράσταση της Νέας Υόρκης του 1899 και εντυπωσιακά τα εφέ όταν η μηχανή ταξιδεύει στο χρόνο αλλά αυτά δεν αρκούν για να αποφύγετε τα χασμουρητά. Ο Τζέρεμι Άιρονς (σε ένα πολύ μικρό ρόλο) δείχνει να βαριέται αφόρητα και τον… καταλαβαίνω απόλυτα! Ο σκηνοθέτης είναι δισέγγονος του συγγραφέα και όφειλε να προσπαθήσει περισσότερο. Μ.Ν.