Η πόλη Σίλβερστον δέχεται την επίθεση μιας σειράς γιγαντιαίων κυκλώνων, με τους κατοίκους της να προσπαθούν απελπισμένα να βρουν ασφαλές καταφύγιο και τους κυνηγούς καταιγίδων να αναζητούν το πλάνο που θα τους κάνει διάσημους. Αυτός ο τραγελαφικός συνδυασμός disaster movie και found footage (όποτε θυμάται βέβαια) διαθέτει μερικές από τις πιο καλογυρισμένες σκηνές καταστροφής από τυφώνες στην πρόσφατη μνήμη που αξίζουν την τιμή του εισιτηρίου, όμως έχει δύο σοβαρά μειονεκτήματα: σενάριο και ηθοποιούς! Συνεργείο “κυνηγών καταιγίδων” συναντά τον “μεγαλύτερο τυφώνα που χτύπησε ποτέ τις ΗΠΑ” (δικά τους λόγια) και στο ενδιάμεσο διάφοροι ντόπιοι επιδίδονται στις ίδιες βλακείες που κάνουν χρόνια τώρα πρωταγωνιστές και κομπάρσοι των ταινιών του είδους (hint: τρέχεις ΜΑΚΡΙΑ από την καταιγίδα). Αν αγνοήσετε την υποτυπώδη (και πέρα για πέρα βλακώδη) πλοκή, τις “ερμηνείες” επιπέδου “Μπρούσκο” και τον (εχμ) καταιγισμό των πιο “κουρασμένων” κλισέ του είδους (εκδήλωση που δεν αναβάλλεται – check, παγιδευμένο παιδί πρωταγωνιστή – check, ηρωική αυτοθυσία εγωπαθή εκνευριστικού χαρακτήρα – check, ιπτάμενη αγελάδα – double check) και σας πετύχει στην κατάλληλη διάθεση τότε μπορεί και να το απολαύσετε. Εγώ πάντως αυτό ακριβώς έκανα. Μ.Ν.
 
04.40 ΠΜ CAPITAL
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (ΗΠΑ, 2014)
Σκηνοθεσία: Στίβεν Κουέιλ
Παίζουν: Ρίτσαρντ Άρμιτατζ, Σάρα Γουέιν Κάλις, Ματ Γουόλς
Διάρκεια: 89’