Η δισυπόστατη ιδιότητα του Γιώργου Γαβριήλ ως καλλιτέχνη και ως εκπαιδευτικού-διευθυντή δημόσιου σχολείου κυριάρχησε στη συνεδρία της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την περασμένη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021, όπου συζητήθηκε η έναρξη πειθαρχικής δίωξης σε βάρος του από το υπουργείο Παιδείας τον Σεπτέμβρη 2020 για ζωγραφικά του έργα δημοσιευμένα σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τίτλος του θέματος συζήτησης ήταν «η ανάγκη προστασίας του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας στα σχολεία και η στάση του υπουργείου Παιδείας». 

Οι δύο ιδιότητες του κ. Γαβριήλ καθόρισαν τα δύο «στρατόπεδα» εναντίον και υπέρ της δίωξης του αυτής, η οποία ειρήσθω εν παρόδω τερματίστηκε άμεσα με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 15 Σεπτεμβρίου 2021. Βασικό επιχείρημα της μιας πλευράς όπως εκφράστηκε από τον ίδιο τον κ. Γαβριήλ, από τους βουλευτές ΑΚΕΛ και Κινήματος Οικολόγων που ενέγραψαν το θέμα για συζήτηση (Ειρήνη Χαραλαμπίδου, Γιώργος Κουκουμά και Αλεξάνδρα Ατταλίδου), από τον πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Γιώργο Φράγκο και από τους ακαδημαϊκούς Χαρίδημο Τσούκα, Αντώνη Δανό και Ανδρέα Δημητρίου, είναι ότι δεν δικαιολογείται με τίποτε ο έλεγχος και η δίωξη του καλλιτέχνη Γιώργου Γαβριήλ σε μια δημοκρατική κοινωνία με κατοχυρωμένο και αναφαίρετο το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. 

Βασικό επιχείρημα της άλλης πλευράς όπως εκφράστηκε στη δυόμισι ωρών έντονη συζήτηση από τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας Πρόδρομο Προδρόμου, από τον διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης Κυπριανό Λούη και από τους βουλευτές Παύλο Μυλωνά (ΔΗΚΟ) και Σωτήρη Ιωάννου (ΕΛΑΜ), είναι ότι ο εκπαιδευτικός Γ. Γαβριήλ καλώς αντιμετώπισε διαδικασία πειθαρχικής δίωξης γιατί με τη δημοσιοποίηση των έργων του αυτών «παραβίασε σχολικούς κανονισμούς και σχέδια υπηρεσίας για τους διευθυντές των σχολείων».

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Κάπου «στη μέση» βρέθηκαν οι βουλευτίνες ΔΗΣΥ Ρίτα Σούπερμαν και Φωτεινή Τσιρίδου. Η κ. Τσιρίδου είπε ότι «δεν υπάρχει εδώ κάποιος που να διαφωνεί με την ελευθερία της έκφρασης, αλλά υπάρχει διαφωνία ως προς την ερμηνεία των κανονισμών και πρέπει να ανοίξει ένας σχετικός διάλογος στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας». Η Ρίτα Σούπερμαν είπε ότι «ναι είμαστε υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης σε όλες της τις μορφές, ωστόσο αν κάποια μορφή ελευθερίας έκφρασης έχει προκαλέσει μια μερίδα του πληθυσμού και έχει δημιουργήσει μια αναστάτωση, τότε πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να παρέμβει με τον ορθό τρόπο. Η δημοκρατία με απεριόριστη ελευθερία έκφρασης καταλήγει να είναι ασυδοσία και το γνωρίζουμε όλοι αυτό. Η ελευθερία του καθενός από εμάς σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων. Δεν είναι απλό το θέμα και πρέπει να μας προβληματίσει σε μεγαλύτερο βαθμό». Σε σύντομη παρέμβαση του ο λειτουργός του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κυριάκος Κυριάκου, μετέφερε τη θέση της Επιτρόπου της 18ης Σεπτεμβρίου 2020 που αναφέρεται σε «δικαίωμα της τέχνης και του εκφραστή της να κρατείται μακριά από την απειλή οποιασδήποτε προσωπικής δίωξης», αλλά ταυτόχρονα επισημαίνει ότι «αναμφίβολα με τη χωρίς όρια τέχνη του καθηγητή, έχουν πληγεί τα δικαιώματα τρίτων όπως εκφράζονται μέσα από τα θρησκευτικά τους αισθήματα, όπως ταυτόχρονα έχει πληγεί και η ελευθερία της έκφρασης με την κατάχρησή της». 

Η πειθαρχική έρευνα και ο τερματισμός της

Υπενθυμίζουμε ότι στις 22 Σεπτεμβρίου 2020 ο  διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης με έγκριση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Παιδείας όρισε ερευνώντα λειτουργό για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας σε βάρος του διευθυντή του περιφερειακού Γυμνασίου Ακακίου Γιώργου Γαβριήλ μετά από επιστολές και τηλεφωνήματα που δέχτηκε το υπουργείο από πολίτες, γονείς και οργανωμένους φορείς όπως ο κοινοτάρχης Ακακίου, η Αρχιεπισκοπή και κόμματα που διαμαρτύρονταν για ζωγραφικά έργα του αναρτημένα στο Facebook με τίτλο «Αντισυστημική τέχνη». 

Ο ερευνών λειτουργός αναφέρει μεταξύ άλλων στο πόρισμα του ότι «τα ζωγραφικά έργα του κ. Γαβριήλ κλονίζουν την εμπιστοσύνη σε πολιτειακούς, κρατικούς και θρησκευτικούς θεσμούς, προσβάλλουν πολιτιστικές, ιστορικές, κοινωνικές και ηθικές αξίες, ενδέχεται να έχουν θίξει μερίδα πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας με αποτέλεσμα τη δυσφήμηση της εκπαιδευτικής υπηρεσίας και τον κλονισμό της εμπιστοσύνης και δεν συνάδουν με τις υποχρεώσεις της θέσης του ως διευθυντή σχολικής μονάδας». 

Τον Ιούλιο 2021 η Νομική Υπηρεσία γνωμοδότησε ότι υπάρχει ικανοποιητική μαρτυρία για να προχωρήσει η καταχώρηση κατηγορητηρίου εναντίον του κ. Γαβριήλ, το οποίο συνέταξε ο Γενικός Εισαγγελέας και διαβιβάστηκε στον πρόεδρο της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας από τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Παιδείας. Στις 15 Σεπτεμβρίου 2021 το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε άμεσο τερματισμό της πειθαρχικής δίωξης του Γ. Γαβριήλ «με λογική μετριασμού και προκειμένου ν’ αποφευχθούν εντάσεις, ενόψει του γεγονότος ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις και πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων και του πολιτισμού έχουν αντιδράσει και παρά το γεγονός ότι μια άλλη μερίδα πολιτών θεωρεί ότι αποτελεί πρόκληση και προσβολή στους θεσμούς η δημοσίευση αυτών των έργων ζωγραφικής», όπως ανέφερε στη συνεδρία ο υπουργός Παιδείας.

Για το ΑΚΕΛ δεν έληξε το θέμα

 «Το να υπάρχει πρόθεση δίωξης ενός καλλιτέχνη από το υπουργείο Παιδείας εξυπακούει αυταρχισμό και αφορά την ταυτότητα του κράτους και της δημοκρατίας», είπε η πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής, βουλευτής του ΑΚΕΛ, Ειρήνη Χαραλαμπίδου. «Θέλουμε», πρόσθεσε, «ν’ αποκλείσουμε την παραμικρή πιθανότητα εκφοβισμού για όσους λειτουργούν και εκφράζονται με τρόπο αντισυστημικό. Τέτοιες συμπεριφορές είναι απαράδεκτες. Θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά μηνύματα κριτικής σκέψης, ελευθερίας της έκφρασης και ότι πρέπει να τολμούν να εκφράσουν την άποψη τους». 

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής επίσης βουλευτής του ΑΚΕΛ Γιώργος Κουκουμάς αναφέροντας ότι «για μας δεν υπάρχει υπόθεση Γαβριήλ, υπάρχει μια σκόπιμη, με πολιτικά κίνητρα δίωξη εκ μέρους της Κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας σε βάρος ενός καλλιτέχνη που θυμίζει εποχές Μακάρθι. Για εμάς το θέμα δεν είναι λήξαν, γιατί μπορεί να τερματίστηκε η δίωξη, αλλά ενόσω το Υπουργικό Συμβούλιο επιμένει ότι είναι ένοχος ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός και καλλιτέχνης, υπάρχει θέμα. Σε κάθε περίπτωση είναι συνταγματικά και νομολογιακά κατοχυρωμένο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι τα όρια της τέχνης και της ελευθερίας της έκφρασης βρίσκονται μόνο εκεί που αρχίζει η ρητορική μίσους σε βάρος κοινωνικής ομάδας ή η υποκίνηση σε βία». 

Στη δική της παρέμβαση η βουλευτίνα του Κινήματος Οικολόγων Αλεξάνδρα Ατταλίδου υπογράμμισε ότι «είναι επικίνδυνο να αποφασίζουμε ως κοινωνία τι πρέπει να αρέσει στην υπόλοιπη κοινωνία και στους πολίτες. Δεν συνάδει ούτε με τον χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε με την Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αναφέρει ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης».  

Μυλωνάς: Υποκρισία και ασυδοσία

Από τη δική του πλευρά ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Παύλος Μυλωνάς μίλησε για «υποκρισία και ασυδοσία που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα» και διερωτήθηκε «τι θα γινόταν αν κάποιος ζωγράφιζε ένα σκύλο να ουρεί στο άγαλμα του Δημήτρη Χριστόφια, του Τάσου Παπαδόπουλου ή του Μωάμεθ; Ποιος ορίζει το πλαίσιο της συλλογικής λειτουργίας της δημόσιας εκπαίδευσης; Ποιος θα βάλει την τελεία; Τι θα γίνει στα σχολεία μας όταν κάποιος ή μια αρμόδια Αρχή απουσιάζει από την οριοθέτηση ενός πλαισίου συλλογικής εκπαιδευτικής διαδικασίας; Θα δημιουργηθούν συνθήκες χάους ιδεολογικών και πολιτιστικών συγκρούσεων». 

Από το ΕΛΑΜ ο βουλευτής Σωτήρης Ιωάννου ρώτησε τον υπουργό Παιδείας «αν ο έλεγχος που γίνεται προς τον κ. Γαβριήλ είναι λόγω των φρονημάτων του ή αν ελέγχεται απλά για παραβίαση πειθαρχικών κανονισμών. Αν –πρόσθεσε– διώκεται λόγω των πολιτικών του φρονημάτων, τότε το υπουργείο Παιδείας είναι απαράδεκτο. Αν όμως ο εν λόγω καθηγητής παραβίασε ή ελέγχεται για παραβίαση των κανονισμών, πολύ καλά βρίσκεται ενώπιον πειθαρχικής επιτροπής του εργοδότη του, δηλαδή του υπουργείου Παιδείας, που θα εξετάσει το θέμα και αν κρίνει ότι υπάρχει ζήτημα να του επιβάλει κυρώσεις. Αυτό συμβαίνει σε ευνομούμενες πολιτείες, αλλιώς θα ζούσαμε σ’ ένα κράτος άναρχο, όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Και αν ισχύει αυτό, θεωρούμε ότι πολύ κακώς το Υπουργικό Συμβούλιο απέσυρε την πειθαρχική έρευνα».

«Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τα έργα μου;»

«Δεν υπάρχει καμιά σύγκρουση μεταξύ της ιδιότητας μου ως καλλιτέχνης και της ιδιότητας μου ως εκπαιδευτικός και διευθυντής σχολείων», είπε στη συνεδρία ο  Γιώργος Γαβριήλ. Πρόσθεσε τα εξής: «Να πω ότι ήμουν διευθυντής σε σχολείο και το υπουργείο Παιδείας επιχορήγησε τη συμμετοχή μου σε διεθνή Μπιενάλε στο εξωτερικό και μάλιστα το 2013 με βράβευσε για την καλύτερη εικονογράφηση βιβλίου, ενώ περιλαμβάνει έργα μου σε βιβλία των Νέων Ελληνικών στο Γυμνάσιο. Άρα δεν υπήρχε σύγκρουση μεταξύ των δύο ιδιοτήτων μου ως καλλιτέχνη και ως εκπαιδευτικού. Όσον αφορά το κλίμα στο σχολείο όπου εργάζομαι, σε σχέση με τα έργα μου, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με μέλη του προσωπικού, με καθηγητές ή με μαθητές ή τον σύνδεσμο γονέων. Αυτοί που αρχικά πήραν τηλέφωνο στα ΜΜΕ και διαμαρτυρήθηκαν για έργα μου είναι κάποιοι ελάχιστοι, μεμονωμένοι γονείς. Αλλά το να έρθει το υπουργείο να παίρνει καταθέσεις από τον κοινοτάρχη Ακακίου και την πρόεδρο του συνδέσμου γονέων… και να τους ρωτούν για τα έργα μου… τώρα ένας άνθρωπος που μπορεί να μην πήγε ποτέ του σε γκαλερί ζωγραφικής, μπορεί να κρίνει τα έργα μου; Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τα έργα μου;».

Απαντώντας σε ερώτηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου «πώς βίωσε τα γεγονότα των τελευταίων μηνών υπό την απειλή της απόλυσης του και αν θα σταματήσει να ζωγραφίζει με τον ίδιο αντισυστημικό τρόπο», απάντησε: «Στη διάρκεια αυτού του χρόνου που «έτρεχε» η πειθαρχική δίωξη μου, συνέχισα να παράγω έργο και μάλιστα μπορώ να πω ότι μου έδωσαν και κάποιες ιδέες και εμπνεύσεις κατά κάποιο τρόπο, για τη δημιουργία περαιτέρω έργου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι καλλιτέχνες γενικά αφουγκράζονται το πολιτικο-κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής τους, εκφράζουν βιώματα και εμπειρίες… κι εγώ αυτό ακριβώς κάνω. Αφουγκράζομαι τι γίνεται στην κοινωνία και το εκφράζω μέσα από τα έργα μου… και δεν μπορεί κανείς να οριοθετήσει το πώς θα εκφραστώ και πώς θα δημιουργήσω τα έργα μου. Είναι εκτός λογικής το να θέλεις να περιορίσεις τη φαντασία, τη σκέψη και τον τρόπο έκφρασης του άλλου». Μιλώντας για τις αντιδράσεις εναντίον του, είπε ότι «είναι σαν να είναι κάποιος λερωμένος, βλέπει στον καθρέφτη ότι είναι λερωμένος και αντί να πάει να πλυθεί και να καθαριστεί, τα βάζει με τον καθρέφτη, βρίζει τον καθρέφτη ή σπάζει τον καθρέφτη. Αυτό έγινε στην περίπτωση μου». Είπε ακόμα ότι «δεν μπορούμε να περιορίσουμε τη σκέψη και τη φαντασία οποιουδήποτε με πρόσχημα ότι θίγονται κάποιοι».

«Η προσβολή, στοιχείο της δημοκρατικής κουλτούρας»

«Δεν εκπροσωπώ το Πανεπιστήμιο Κύπρου παρά μόνο τον εαυτό μου ως άνθρωπος με πολλές ιδιότητες – είμαι γονιός, καθηγητής πανεπιστημίου, χριστιανός και φιλελεύθερος δημοκράτης» ανέφερε στη συνεδρία ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Χαρίδημος Τσούκας. Είπε μεταξύ άλλων ότι «παροτρύνει τους φοιτητές του να προσπαθούν να καταλάβουν την αντίθετη άποψη» και ότι «στοιχείο της δικής του φιλοσοφίας είναι να βάζει τον εαυτό του στη θέση του άλλου». 

Και πρόσθεσε: «Βάζω τον εαυτό μου στη θέση του Παύλου Μυλωνά ο οποίος δικαίως διερωτάται πώς θα κρατήσουμε την τάξη στα σχολεία; Βάζω τον εαυτό μου και στη θέση του υπουργού Παιδείας ο οποίος διερωτάται πώς μπορείς να φτάσεις σε ένα σύστημα γενικό όπως είναι τα σχολεία, αν δεν τηρούνται οι κανονισμοί; Τα ερωτήματα αυτά είναι εύλογα». 

Αναλύοντας τα ερωτήματα αυτά ο κ. Τσούκας έκανε αναφορά στη δράση του ιδρυτή της Προτεσταντικής Εκκλησίας στη Γερμανία του 16ου αιώνα Μαρτίνου Λούθηρου και στην «προσβολή» του προς τον Πάπα τον οποίο αποκάλεσε δημοσίως «αμαρτωλό», μια προσβολή που ήταν ασύλληπτων διαστάσεων και ό,τι χυδαιότερο με τα κριτήρια εκείνης της εποχής». Πρόσθεσε ότι αυτό που συνιστά «ηθική αισχρότητα» είναι μια έννοια που ορίζεται ανάλογα με την αλλαγή στις κοινωνικές αντιλήψεις μέσα στον χρόνο. Σε ό,τι αφορά τη σημερινή Κύπρο το να προσβάλει κανείς τα θεία και τον εκπρόσωπο τους δεν είναι ηθική αισχρότητα, αλλά εμπίπτει στα όρια της προσβολής και η φιλελεύθερη δημοκρατία καθιερώνει το δικαίωμα στην προσβολή, η οποία είναι στοιχείο της δημοκρατικής φιλελεύθερης κουλτούρας». 

Όπως εξάλλου ανέφερε ο πρόεδρος της Κυπριακής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών, Ανδρέας Δημητρίου, «δεν επιτρέπεται η δίωξη κανενός για τις απόψεις του και την καλλιτεχνική έκφρασή τους. Η καλλιτεχνική έκφραση –πρόσθεσε– πρέπει να είναι ελεύθερη χωρίς όρους για κάθε πολίτη. Τα καλλιτεχνικά έργα κρίνονται για την αισθητική τους αξία και μόνο, από ειδικούς και άλλους, χωρίς καμία μορφή προληπτικής λογοκρισίας. Κανονισμοί που με οποιονδήποτε τρόπο περιορίζουν το δικαίωμα αυτό όπου υπάρχουν, πρέπει να καταργηθούν άμεσα». 

Τον λόγο πήρε και ο κοσμήτορας της Σχολής Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου Αντώνης Δανός που επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι «η ιδιότητα του κ. Γαβριήλ ως εκπαιδευτικού στη δημόσια εκπαίδευση, δεν ακυρώνει την ιδιότητα του ως καλλιτέχνη. Αν –πρόσθεσε– η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας αποσκοπούσε στην εξουδετέρωση οποιασδήποτε κριτικής σκέψης και στάσης εκ μέρους των εκπαιδευτικών, αυτό μόνο καταδικαστέο μπορεί να είναι – αντίθετα η καλλιέργεια και άσκηση ελεύθερης και κριτικής σκέψης, θα έπρεπε να είναι βασική επιδίωξη του εκπαιδευτικού μας συστήματος».

Πρόδρομος Προδρόμου: Να κάνουμε τη σωστή συζήτηση

Αρχίζοντας την παρέμβαση του με την υπενθύμιση ότι «υπήρξε από τα πρώτα μέλη της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όταν για πρώτη φορά λειτούργησε στη Βουλή», ο Πρόδρομος Προδρόμου είπε ότι «προσωπικά είμαι έτοιμος να δεχτώ οποιαδήποτε τέχνη θέλει να προκαλέσει – και πέραν από τα όρια. Όμως καλώς ή κακώς το υπουργείο Παιδείας δεν κρίνει καλλιτέχνες, ούτε απασχολεί καλλιτέχνες. Στα δημόσια σχολεία – πρόσθεσε – δεν προσλαμβάνουμε, ούτε διορίζουμε καλλιτέχνες για ν’ ασκούν την τέχνη, αλλά διευθυντές. Και θα πρέπει να κάνουμε τη σωστή συζήτηση και να είμαστε προσεκτικοί και ακριβοδίκαιοι, αν είναι ν’ ασχοληθούμε με κάτι τόσο ιερό όπως τα δικαιώματα του ανθρώπου. Συζητάμε όμως για έναν καλλιτέχνη ή για έναν διευθυντή σχολείου; Ουδέποτε – τουλάχιστον σε αυτά τα τελευταία δύο χρόνια – υπήρξε δίωξη εναντίον κάποιου καλλιτέχνη». 

Μετά από παρατήρηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου ότι «εξακολουθεί να υπάρχει θέμα, παρά την απόφαση «ναι μεν αλλά» του Υπουργικού Συμβουλίου, ο Υπουργός Παιδείας είπε ότι: 

«Το θέμα είναι αν υπάρχουν κανονισμοί και τηρούνται ή δεν τηρούνται, ή αν δεν υπάρχουν κανονισμοί. Ναι, όλοι έχουν δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας κι αυτό δεν είναι προς συζήτηση, ούτε θέμα άποψης οποιουδήποτε. Ταυτόχρονα όμως αν κάποιος έχει επιλέξει κι έχει διεκδικήσει κι έχει καταφέρει να είναι διευθυντής ενός δημόσιου σχολείου, γνωρίζει ευθύς εξαρχής ότι υπάρχουν κανονισμοί που ισχύουν και οι οποίοι ενεργοποιούνται μαζί με τον διορισμό του για το πρόσωπό του. Και μιλώ για κανονισμούς για τη λειτουργία των σχολείων και σχέδια υπηρεσίας για τους διευθυντές των σχολείων. Είναι κανονισμοί που εγκρίνονται και ψηφίζονται από τη Βουλή και οι οποίοι βεβαίως δεν είναι στην προαίρεση κανενός να τους εφαρμόσει εν μέρει ή επιλεκτικά – ούτε του υπουργού ούτε οποιουδήποτε άλλου οργάνου του υπουργείου Παιδείας. Μπορεί βεβαίως –όπως όλοι– να ασκεί το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ένα κράτος δικαίου και της ελεύθερης καλλιτεχνικής δημιουργίας, ταυτόχρονα όμως έχει την υποχρέωση να τηρεί τους κανονισμούς της θέσης την οποία ελεύθερα επέλεξε να υπηρετεί. Μπορεί ένας διευθυντής σχολείου εξασκώντας ως ερασιτέχνης την τέχνη του να θίγει ή να προσβάλλει πρόσωπα και θεσμούς; Δεν μπορεί, από την ώρα που παρουσιάζει κανονισμούς και υποχρεώσεις που προκύπτουν από την ιδιότητα του διευθυντή, επικαλούμενος την ελευθερία της έκφρασης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Και είναι στη βάση αυτών των κανονισμών που εξελίχθηκε η διαδικασία στο υπουργείο Παιδείας που δεν ήταν πειθαρχική, αλλά ήταν μια διοικητική έρευνα, τα πορίσματα της οποίας μεταφέρθηκαν στη Νομική Υπηρεσία η οποία συμβούλευσε το υπουργείο Παιδείας ότι δεν ήταν θέμα της Νομικής Υπηρεσίας και σωστά τοποθετήθηκε ο Γενικός Εισαγγελέας. Στη συνέχεια το υπουργείο Παιδείας χωρίς ακόμα να κατασταλάξει παρέπεμψε το θέμα στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας». 

Τον λόγο πήρε και ο διευθυντής Μέσης Κυπριανός Λούης που διαβεβαίωσε τους βουλευτές ότι «στις σχολικές μονάδες όπου σήμερα φοιτούν 63 χιλιάδες μαθητές και εργάζονται 7 χιλιάδες εκπαιδευτικοί, υπάρχει πλήρης δημοκρατική τάξη και λειτουργία». Πρόσθεσε ότι «η διασφάλιση της σταθερότητας στη σχολική μονάδα είναι ένα ζητούμενο και θα πρέπει στην ουσία να μπορούν όλες οι δυνάμεις που απαρτίζουν το μεγάλο αυτό οικοδόμημα να συγκλίνουν προς την ίδια κατεύθυνση».