Ο κορωνοϊός, ένας αξύριστος προπονητής και η τρέλα μας

Το προσέξατε βέβαια και εσείς: Σε πολλές ενημερωτικές εκπομπές των καναλιών μας αντί να φιλοξενούνται γιατροί και άλλοι ειδικοί, που κάτι περισσότερο γνωρίζουν από εμάς, ώστε να μας πληροφορούν και να μας καθοδηγούν, παρελαύνουν βουλευτές και άλλοι πρωτοκλασάτοι ή δευτεροκλασάτοι πολιτικοί μας, οι οποίοι ως συνήθως παριστάνουν τους παντογνώστες. Και καλά… αυτοί είδαν φως και μπήκαν (εξάλλου η προβολή είναι μέρος της ζωής τους) όμως, εκείνοι που έχουν το πάνω χέρι στον τομέα της τηλεοπτικής ενημέρωσης, με ποιο σκεπτικό τους προσκαλούν και τους δίνουν το δικαίωμα να μιλούν για πράγματα που δεν γνωρίζουν;

Προφανώς, κανένας από αυτούς δεν είδε πριν από λίγες μέρες την αντίδραση του προπονητή της Λίβερπουλ Γιούργκεν Κλοπ όταν του ζήτησαν να μιλήσει για τον κορωνοϊό. «Να μιλούν γι’ αυτόν άνθρωποι που ξέρουν τι γίνεται. Γιατί σε τέτοια σημαντικά θέματα να είναι πιο σημαντική η άποψη ενός προπονητή;», διερωτήθηκε ο Γερμανός τεχνικός, όταν δέχθηκε ερώτηση για την πιθανή ανησυχία που ενδεχομένως να έχει προκληθεί και σ’ εκείνον. Και συνέχισε: «Αυτό που δεν μου αρέσει στη ζωή είναι ότι θεωρούμε πως η άποψη ενός διάσημου προπονητή για ένα τέτοιο ζήτημα είναι πολύ πιο σημαντική απ’ οποιονδήποτε άλλον. Αν σας ρωτήσω κι εσάς, είστε ακριβώς το ίδιο. Δεν έχει σημασία τι λένε οι διάσημοι άνθρωποι, πρέπει να μιλάμε σωστά και ν’ αντιμετωπίζουμε με τον σωστό τρόπο τα πράγματα. Εγώ δεν γνωρίζω αυτό το θέμα και γι’ αυτό πρέπει να μιλούν άτομα που γνωρίζουν απόλυτα το ζήτημα. Να πουν στους υπόλοιπους ότι πρέπει να κάνουν αυτό κι αυτό κι αυτό και ότι όλα θα είναι καλά ή όχι. Αυτό, όμως, δεν έχει να κάνει με τους προπονητές ποδοσφαίρου. Γιατί να πρέπει να σχολιάσω εγώ τα πολιτικά ή τον κορωνοϊό; Εγώ απλά φοράω ένα καπέλο και είμαι αξύριστος…».

Εάν έβλεπαν το σχετικό φιλμάκι με τις δηλώσεις του Κλοπ ή έστω εάν τις διάβαζαν κάπου, σίγουρα δεν θα είχαμε τηλεοπτικές εμφανίσεις ατόμων άσχετων με τον κορωνοϊό, να μιλούν γι’ αυτόν μπροστά στις κάμερες και να δίνουν, μάλιστα, οδηγίες για αντιμετώπισή του.

Δυστυχώς, όμως, δεν είναι μόνο αυτό το φαινόμενο που αποκαλύπτει σημάδια τρέλας στις κινήσεις και στις συμπεριφορές μας αυτές τις μέρες: προχθές για παράδειγμα, ενώ είχαμε τα πρώτα κρούσματα κορωνοϊού στο νησί, το ΡΙΚ φρόντισε στα δελτία ειδήσεών του να μας υπενθυμίσει –με εκτενές μάλιστα ρεπορτάζ– ότι στέλνει στη Γιουροβίζιον για να το εκπροσωπήσει Ελληνοαμερικανό (συγχωρέστε με, δεν συγκράτησα το όνομά του) που δεν μιλά καν ελληνικά και ο οποίος στις δηλώσεις του, δεν είπε λέξη για την Κύπρο. Εννοείται, ότι κανένας δεν βγήκε στο ίδιο ρεπορτάζ, να μας πει τουλάχιστον, πώς και γιατί το κρατικό κανάλι επέλεξε το συγκεκριμένο άτομο, τη στιγμή που ο τόπος διαθέτει πολλά ταλαντούχα παιδιά στο τραγούδι και στη σύνθεση.

Το ΡΙΚ, που ξεζουμίζει το κράτος κάθε χρόνο με τα 30 και πλέον εκατομμύρια ευρώ που λαμβάνει ως χορηγία για να έχουμε ένα κανάλι διαφορετικό –υποτίθεται– από τα ιδιωτικά, φροντίζει με κάθε ευκαιρία –ακόμη και αυτές τις δύσκολες μέρες– να μας θυμίζει ότι πελαγοδρομεί.