Σε τρία χρόνια μπορεί να γίνει η ηλεκτρική διασύνδεση Τουρκίας και κατεχομένων, σύμφωνα με τις μελέτες οι οποίες έγιναν από ειδικούς. Πρόκειται για ένα έργο, το οποίο επανέρχεται στο προσκήνιο πιεστικά σήμερα ενόψει και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στο ηλεκτρικό δίκτυο των κατεχομένων. Ωστόσο, αυτή η κίνηση δεν μπορεί να προσεγγιστεί μεμονωμένα και να επικεντρωθεί στα προβλήματα ηλεκτροδότησης. Υπάρχει η μεγάλη εικόνα, η οποία αφορά στρατηγικές επιδιώξεις της κατοχικής Τουρκίας στην Κύπρο και μόνο έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Μετά το έργο του αιώνα, με την μεταφορά με υποθαλάσσιο αγωγό νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα, μια νέα παρόμοιου χαρακτήρα ενέργεια, προδήλως εντάσσεται στη στρατηγική πλήρους εξάρτησης.  Με την ηλεκτρική διασύνδεση, ενισχύεται ο «ομφάλιος λώρος» Τουρκίας και κατεχομένων και συνιστά ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης. 

Η πρόθεση υλοποίησης αυτού του μεγάλου έργου χρονολογείται καθώς το 2016 υπογράφηκε συμφωνία της Τουρκίας με την αποσχιστική οντότητα για ηλεκτρική διασύνδεση. Πρέπει να σημειωθεί πως όχι τυχαία τη συμφωνία εκ μέρους της Τουρκίας υπέγραψε ο γαμπρός του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος τότε ήταν υπουργός Ενέργειας και για το ψευδοκράτος υπέγραψε ο Σουνάτ Ατούν («υπουργός» Ενέργειας και οικονομίας του κατοχικού καθεστώτος). Ο γαμπρός του Ερντογάν, είχε και εξακολουθεί να έχει  συντονιστικό ρόλο στην κάθοδο τουρκικών κεφαλαίων στα κατεχόμενα και για τον διαμοιρασμό «δημόσιων» έργων, σε φίλους της οικογένειας του Τούρκου Προέδρου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

Σύμφωνα με πληροφορίες, με βάση τα στοιχεία, που αφορούν την υλοποίηση του έργου, χρειάζονται δυο χρόνια για την κατασκευή του καλωδίου και ένα χρόνο για την πόντισή του. Το καλώδιο δεν θα τοποθετηθεί στον αγωγό του νερού, όπως αρχικά είχε αναφερθεί, αλλά θα ποντιστεί και στερεωθεί στον πυθμένα της θάλασσας. Σημειώνεται πως το αρχικό κόστος του έργου κυμαινόταν στο μισό δισεκατομμύριο ευρώ, ωστόσο, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες θα υπάρξει επικαιροποίηση. Το κόστος θα αναλάβει εξ ολοκλήρου η Άγκυρα και θα αποπληρώνεται μέσω των λογαριασμών κατανάλωση, με τιμές Τουρκίας. Σημειώνεται συναφώς ότι το όλο εγχείρημα είχε «παγώσει» λόγω οικονομικών δυσκολιών, που προφανώς και δεν έχουν ξεπερασθεί μετά και τους σεισμούς του περασμένου Φεβρουαρίου. Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, το θέμα επανήλθε στην ημερησία διάταξη. Αφορμή είναι το γεγονός ότι ενόψει προβλημάτων που παρατηρούνται στα κατεχόμενα, υπάρχει κίνδυνος να βρεθούν ανά πάσα στιγμή στο σκοτάδι. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως την τελευταία περίοδο έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για να προχωρήσει το έργο ενώ δεν πρέπει να θεωρηθεί άσχετο με τα πιο πάνω, η προσπάθεια του κατοχικού καθεστώτος να τροποποιήσει «νομοθεσία» για τις δημόσιες συμβάσεις, ώστε να ανατίθενται απευθείας έργα. Εξ ου και οι κινητοποιήσεις στα κατεχόμενα. Κινητοποιήσεις, που έχουν να κάνουν και με την προσπάθεια της Άγκυρας για ιδιωτικοποιήσεις. Στην εξίσωση πρέπει να μπει και η τουρκική εταιρεία ενέργειας AKSA, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στα κατεχόμενα. Η εταιρεία αυτή έχει αναπτύξει διάφορες δραστηριότητες, για αύξηση της επιρροής της στο πολιτικό σύστημα της υποτελούς διοίκησης των κατεχομένων, αλλά και στα ΜΜΕ. Έχει μεταδοθεί από τα κατεχόμενα ότι είναι μεταξύ των νέων ιδιοκτητών του δημοσιογραφικού ομίλου «Κίπρις», που πωλήθηκε πρόσφατα από τον μεγαλοαπατεώνα Ασίλ Ναδίρ. Το καθεστώς της Άγκυρας ευνοεί τη διατήρηση, με ενισχυμένο ρόλο ενόψει και της ηλεκτρικής διασύνδεσης, της συγκεκριμένης εταιρείας. Πληροφορίες αναφέρουν πως το συμβόλαιο με την AKSA λήγει τον Μάρτιο του 2024.

Σημειώνεται συναφώς ότι προ ημερών, ο λεγόμενος πρωθυπουργός των κατεχομένων,  Ουνάλ Ουστέλ, μιλώντας στη ψευδοβουλή, στη διάρκεια συζήτησης για  το «τροποποιητικό νομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις» είπε πως «χρειάζεται να περάσουμε σε νέες εναλλακτικές στο θέμα της ενέργειας  και σε αυτό το πλαίσιο, όπως το νερό προέρχεται από την Τουρκία, η ηλεκτρική ενέργεια θα μεταφέρεται επίσης με υποθαλάσσια καλώδια και έτσι θα διασφαλιστεί η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού».  Σημείωσε δε και τα εξής για να αποπροσανατολίσει σε σχέση και με τα συμφέροντα που παίζονται: «Αυτή η αλλαγή δεν είναι ένα νομοσχέδιο που σχετίζεται με την AKSA, η αλλαγή δεν συνδέεται με μια εταιρεία και μπορεί να είναι άλλη εταιρεία».  

Η στρατηγική διάσταση

Είναι προφανές ότι η μεταφορά νερού η οποία ήδη γίνεται όπως και ο σχεδιασμός για το ηλεκτρικό ρεύμα, που όπως όλα δείχνουν ότι θα προχωρήσει, διαφοροποιούν επί του εδάφους τα δεδομένα. Είναι σαφές πως τέτοιες κινήσεις εντάσσονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό της Τουρκίας, που εδραιώνει την παρουσία της στην Κύπρο.

Πρόκειται για κινήσεις που αποσκοπούν στην πλήρη εξάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία και συνιστούν βήμα προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης. Αποσκοπεί, αν και τούτο ισχύει ήδη προ πολλού, στον απόλυτο και ασφυκτικό έλεγχο των κατεχομένων στην Τουρκία. 

Η οικονομική διάσταση των έργων αυτών αφορά την ανάπτυξη της γεωργίας, του τουρισμού, κι άλλων τομέων. Περαιτέρω, στοχεύει στην αναβάθμιση της αξίας των ελληνοκυπριακών περιουσιών και την περιπλοκή των συζητήσεων στο πεδίο της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων. Όπως επισημάνθηκε και στο παρελθόν, τούτο παραπέμπει στο εδαφικό, που σε συνδυασμό και με τις εξελίξεις στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου περιπλέκει περισσότερο τις όποιες συζητήσεις στο κεφάλαιο αυτό. Σημειώνεται ότι η γη από την οποία περνά ο αγωγός του νερού είναι ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας, ενώ από της εφαρμογής του σχεδίου έχει περιέλθει στην κυριότητα της Τουρκικής Δημοκρατίας!

Όλα αυτά σε συνδυασμό και την στρατιωτική ενίσχυση στο πεδίο των υποδομών, τις βάσεις που έχουν γίνει ( Λευκόνοικο) και εκείνες που έχουν σχεδιαστεί αλλά δεν ξεκίνησαν ακόμη, όπως είναι η ναυτική βάση στο Μπογάζι, εδραιώνουν την τουρκική παρουσία και διά τετελεσμένων απομακρύνουν τις όποιες προοπτικές για επίτευξη συμφωνίας.

Προεκλογική φιέστα Ερντογάν στα κατεχόμενα

Η παράνομη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, την ερχόμενη Τρίτη, 18 Απριλίου, στα κατεχόμενα έχει προφανώς προεκλογικό χαρακτήρα. Η παρουσία του, η εμφάνιση εντυπωσιασμού για έργα που η Τουρκία κατασκευάζει και χρηματοδοτεί στα κατεχόμενα αποσκοπούν  προφανώς και στην… αλίευση ψήφων. Η προσοχή του Ερντογάν θα είναι στραμμένη τόσο στην Τουρκία- στους Τούρκους ψηφοφόρους- όσο και στα κατεχόμενα, στα οποία διαμένουν χιλιάδες έποικοι. Έχει ανακοινωθεί πως ο Ερντογάν θα βρίσκεται στα κατεχόμενα για να τελέσει τα εγκαίνια νέου τερματικού στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου. Αν και όπως αναφέρουν δημοσιεύματα στα κατεχόμενα δεν έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες στο αεροδρόμιο, τα εγκαίνια θα γίνουν γιατί το θέλει ο Ταγίπ. Περαιτέρω, μεταδίδεται ότι ενδέχεται να επισκεφθεί και την περιοχή, που θα ανεγερθεί το κτηριακό συγκρότημα με τζαμί στην κατεχόμενη πλευρά του Αγίου Δομετίου, που όπως είναι γνωστό, θα περιλαμβάνει το «προεδρικό μέγαρο» και την ψευδοβουλή. Με εντολές Ερντογάν στην περιοχή θα οικοδομηθούν «παλάτια» για τους εγκάθετους της κατοχικής δύναμης.

Παρόλο που δεν έχει αναφερθεί οτιδήποτε άλλο σε σχέση με το πρόγραμμα του Ερντογάν, ενδιαφέρον θα έχουν οι δημόσιες τοποθετήσεις του. Σε λιγότερο από ένα μήνα από τις εκλογές του Μάιου στην Τουρκία, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ο ηγέτης της κατοχικής δύναμης να προβεί σε εξαγγελίες, που αφορούν τα κατεχόμενα και τις σχέσεις με την Τουρκία. Συνεπώς, αυτή η επίσκεψη ενδέχεται να κρύβει εκπλήξεις.

Από το νερό στον ηλεκτρισμό

Το θέμα με την ηλεκτρική διασύνδεση Τουρκίας και κατεχομένων, έχει εξαγγελθεί, μελετήθηκε, σχεδιάσθηκε κι αυτό που εκκρεμεί είναι να ανάψει το πράσινο φως η Άγκυρα για να ξεκινήσει. Νερό και ηλεκτρισμός είναι δυο αγαθά, που συνδέονται με την καθημερινότητα, αλλά και την επιβίωση. Η εξάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία στα δυο αυτά αγαθά θα είναι πλήρης όταν υλοποιηθεί και το δεύτερο αυτό έργο. Σημειώνεται ότι αναφορικά με το νερό, το σχέδιο συζητείτο από την περίοδο των Ντεμιρέλ και Ντενκτάς, έχει γίνει κατορθωτό το 2015 επί Ερντογάν και Ακιντζί. Το 2011 τέθηκε στη Μερσίνα ο θεμέλιος λίθος, τον Οκτώβριο του 2015 έγιναν τα εγκαίνια στο φράγμα των κατεχόμενων Πανάγρων, που κατασκευάστηκε για τον σκοπό αυτό. Πέραν από όλα τα άλλα δεδομένα, που διαμορφώνονται, είναι σαφές πως η τεχνογνωσία του εγχειρήματος αποτελεί εργαλείο, πολιτικό και οικονομικό για την κατοχική δύναμη. Γι αυτό και έχει χαρακτηριστεί ως το έργο του αιώνα!