Μπορεί η πλατεία Ελευθερίας να έχει καταντήσει ένα ακριβό ανέκδοτο, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Το κτήριο της Βουλής είναι ένα ακόμα ακριβοπληρωμένο ανέκδοτο και ακόμα πιο διαχρονικό. Η ανέγερση νέου κτηρίου για το Κοινοβούλιο αποφασίστηκε το 1994 (για να έχουν καλύτερο φόντο οι βουλευτές όταν θα φωτογραφίζουν αλλήλους). Προκηρύχθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός με μεγαλεπήβολους όρους. Μέχρι και σουίτες προβλέπονταν για τη μεσημβρινή σιέστα των βουλευτών που θα έρχονταν από τις άλλες πόλεις. Έγιναν τα σχέδια, απαλλοτριώθηκαν και εκκενώθηκαν άρον άρον οι πολυκατοικίες που ήταν στον λόφο της ΠΑΣΥΔΥ κι ύστερα προέκυψαν οι αρχαιότητες. Αλλαγή σχεδίων λοιπόν ώστε να χωράνε και τα δύο. Και η Βουλή και οι αρχαιότητες. Κι ύστερα, άλλη αλλαγή για να πέσει το κόστος. Κι ύστερα ξανά αλλαγή για να συμβαδίζουν τα σχέδια με τα σύγχρονα δεδομένα (ενεργειακά, τεχνολογικά και λοιπά).
Εκατομμύρια έχουν ξοδευτεί μέχρι σήμερα για την προετοιμασία ενός κτηρίου το οποίο ενδεχομένως να μη γίνει ποτέ. Από κάπου 25 εκατομμύρια λίρες, που ήταν ο αρχικός προϋπολογισμός, φτάσαμε σήμερα να μιλάμε για 120 εκατομμύρια ευρώ. Έχουν περάσει 26 χρόνια από όταν έγινε ο διαγωνισμός. Κάποιοι από τους βουλευτές φοιτούσαν στο νηπιαγωγείο όταν το Υπουργικό αποφάσιζε πως μας πρέπει ένα καλύτερο κτήριο για Κοινοβούλιο. Στα 26 αυτά χρόνια τέλειωσαν νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο, αλλά ακόμα συζητάμε για την ανέγερση νέου κτηρίου για τη Βουλή. Πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν στο ένα τέταρτο του αιώνα αλλά και τίποτα. Το εντυπωσιακό είναι πως δεν τα παρατάμε. Επιμένουμε κάνοντας σχέδια επί χάρτου. Με μια συνεχή αισιοδοξία πως όπου να ‘σαι αρχίζουν τα έργα, για αυτό όλο και συμπεριλαμβάνεται σχετικό κονδύλι στους προϋπολογισμούς. Η προηγούμενη υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων είχε μάλιστα τοποθετήσει τα εγκαίνια μέσα στο 2023. 
Πριν λίγους μήνες προκλήθηκε σοκ όταν ανοίχθηκαν οι προσφορές και ανακαλύφθηκε πόσα ζητούν οι εργοληπτικές για να κτίσουν τον ναό της Δημοκρατίας με τη μέθοδο του ΒΟΤ (Μελέτη – Κατασκευή – Συντήρηση).  Για άλλη μια φορά χρειάστηκε να κόψουν και να ράψουν για να πέσει το κόστος, αλλά όταν τα είδε το Τμήμα Αρχαιοτήτων έθεσε βέτο. Τι να σου κάνουν κι οι αρχιτέκτονες με τόσες αλλαγές; Άλλο πράγμα σχεδίασαν, με άλλα δεδομένα. Πλέον ούτε οι ίδιοι πιθανόν να μην αναγνωρίζουν τα σχέδιά τους. Τα οποία πόσο ακόμα θα ταλαιπωρούμε; Ο χότζας, όταν είδε κι αποείδε, έβαλε τον φούρνο του σε ένα κάρο για να τον περιστρέφει ανάλογα με το πού φυσά ο αέρας. Εμείς πώς θα το λύσουμε;