Ένα θέμα με τις επιλογές του το έχει ο κ. Νίκος Χριστοδουλίδης. Πριν ακόμα γίνει Πρόεδρος, διάλεξε έναΝ επικοινωνιολόγο που τον ξεγέλασε και αντέγραψε ολόκληρο απόσπασμα ομιλίας από ετεροχρονισμένη προεκλογική εκστρατεία. Ύστερα, ήταν ο Μανώλης, ο οποίος με τη μεγαλύτερη ευκολία διέρρευσε όλα τα μηνύματα που είχε ανταλλάξει με τον προεδρικό υποψήφιο (τότε) που τον εργοδοτούσε. Τα οποία μηνύματα, ήταν άκρως αποκαλυπτικά για την ιδιοσυγκρασία και τα ενδιαφέροντα του συγγραφέα τους, ωστόσο, κανένα αντίκτυπο δεν είχαν στα αισθήματα του λαού που είχε προαποφασίσει συμπάθεια άνευ όρων προς το πρόσωπο του.
Κι αφού έτσι είχαν τα πράγματα, συνέχισε να μην ζυγίζει και πολύ τις αποφάσεις του πριν προχωρήσει σε πράξεις. Προχώρησε, λοιπόν, στο διορισμό ενός Υπουργικού Συμβουλίου, το προφίλ του οποίου απείχε κατά πολύ από αυτό που είχε εξαγγείλει, με κουμπάρες και κουνιάδους σε καίριες θέσεις. Αυτό όμως δεν του ξέφυγε. Ήταν επιλογή του, έστω και κάτω από την πίεση των κομμάτων που τον είχαν στηρίξει για να ανέλθει στην εξουσία.
Στο ίδιο πλαίσιο, αυτό της πίεσης των συγκυβερνώντων, παρατάθηκε η παραμονή του Κυριάκου Κενεβέζου στην Αθήνα ως πρέσβη, ενώ είχε ανακοινωθεί πως η θέση θα επέστρεφε στο διπλωματικό σώμα. Κι όπου να ‘σαι συμπληρώνει μια δεκαετία, διεκδικώντας επάξια τον τίτλο της μακροβιότερης παρουσίας σε πρεσβεία τα τελευταία χρόνια.
Μετά από τόσες «γκάφες» (αν ήταν φυσικά γκάφες κι όχι συνειδητές επιλογές) ήρθε η τοποθέτηση στην ΕΔΥ ενός ανθρώπου με αμφισβητούμενα πτυχία. Αυτό πια ήταν πολύ χοντρό: Ένα άτομο με αμφισβητούμενα ακαδημαϊκά προσόντα θα έκρινε τα προσόντα άλλων, των οποίων ο διορισμός και η ανέλιξη θα εξαρτιόνταν από λόγου του. Ανέκρουσε, λοιπόν, πρύμνα και η θέση κατέληξε σε άτομο με πτυχία εγνωσμένου –αν μη τι άλλο– κύρους, αλλά κουμπάρα του πρώην Προέδρου.
Με τούτα και με κείνα, φτάσαμε στο διορισμό μιας 19χρόνης στο υφυπουργείο Τουρισμού με ετήσιο μισθό 30.000. Κι η απάντηση είναι: «Μην καννιβαλίζεται το κορίτσι». Με ύφος υπεράνω, ο Πρόεδρος συμβουλεύει να είμαστε προσεκτικοί στην κριτική. «Η κριτική, είναι ευπρόσδεκτη, είναι καλοδεχούμενη, είμαστε σε μια δημοκρατική χώρα, αλλά να γίνεται προς την εκτελεστική εξουσία».
Προς την εκτελεστική εξουσία απευθυνόμαστε: Αν τα πτυχία, τα προσόντα, η ηλικία, οι νόμοι και οι κανόνες δεν έχουν σημασία, να καταργηθούν τα κριτήρια για όλους, ώστε να μπορούν οι πάντες να έχουν πρόσβαση σε τέτοιες θέσεις αντί να ψήνουν καφέδες, για να βγάλουν τα προς το ζην μετά τις σπουδές τους. Και μια διευκρίνιση: Δεν είναι από σεξισμό για την ηλικία του κοριτσιού που γίνεται η κριτική. Really.
