Σε τακτά χρονικά διαστήματα πηγαίνω στο φαρμακείο του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας και παραλαμβάνω τα φάρμακα που χρειάζομαι για συνέχιση της θεραπευτικής αγωγής στην οποία υποβάλλομαι. Μέχρι πρόσφατα, πήγαινα εκεί, στεκόμουν στην ουρά και ανέμενα μια περίπου ώρα μέχρι να έρθει η σειρά μου για να παραλάβω τα φάρμακά μου. Μαζί μου ανέμεναν και ηλικιωμένα άτομα, που δεν μπορούν να στέκονται στις ουρές για ώρες.
Χθες όμως που πήγα στο φαρμακείο, διαπίστωσα ότι επιτέλους έκαναν αυτό που θα έπρεπε να κάνουν πριν από χρόνια: Τοποθέτησαν μηχανή έκδοσης αριθμών αναμονής, τους οποίους παραλαμβάνουν οι ασθενείς και ξέρουν πότε θα πρέπει να πάνε στο παραθυράκι του φαρμακείου για να παραλάβουν τα φάρμακά τους. Με τον τρόπο αυτό, δεν χρειάζεται να στέκονται με τις ώρες στην ουρά και να ταλαιπωρούνται.
Δυστυχώς όμως, όπως πρόσεξα στη συνέχεια, δεν γλύτωσαν την ταλαιπωρία οι ασθενείς και αυτό, επειδή άνοιξαν λίγα μόνο παράθυρα-σημεία εξυπηρέτησής τους στο φαρμακείο. Συγκεκριμένα, τρεις φαρμακοποιοί μόνο εξυπηρετούσαν τους ασθενείς. Είπαν να βελτιώσουν την κατάσταση και την έκαναν χειρότερη, αφού προσωπικά χρειάστηκε να αναμένω δύο και πλέον ώρες, μέχρι να πάρω τα φάρμακά μου.
Γιάννης Ν.
Tα όσα «παράξενα» συμβαίνουν στα νοσοκομεία και ταλαιπωρούν τους ασθενείς είναι ρευστά και θα αλλάξουν –προς το καλύτερο, ελπίζουμε– με την εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας σε λίγους μήνες.
Δημοσιοποιούμε όμως την παρατήρηση του αναγνώστη μας, με την ελπίδα ότι κάποιοι θα παρέμβουν και θα λύσουν το πρόβλημα που υποδεικνύει, πριν την εφαρμογή του ΓεΣΥ.
